دیگه حالم از ترانه «سلطان قلب‌ها» به هم می‌خوره. توی هر سوراخی که سر می‌کشی یه نفر یه آکاردئون گرفته دستش و صداش رو انداخته سرش و هوار می‌کشه که «سلطان قلبم تو هستی، تو هستی». خلاصه مخمون سالاد شد از بس این ترانه رو اونم غلط غلوط خوندن. تقریباً هر یک ربع یه بار یکی از زیر این کافی‌نت ما رد می‌شه و با تمبک و ویلون و آکاردئون و بوق برامون به زور کنسرت زنده اجرا می‌کنه.