نگاهی کوتاه به صدا و سیمای لاریجانی کافیه که بفهمیم سیاست‌گذاری این رسانه تنها در جهت خاصی هدایت می‌شه. این که راهپیمایی روز قدس رو در اون ابعاد، بزرگنمایی کنن و در عوض اعتراض دانشجویان رو به عنوان نماینده نسل جوان در نظر نگیرن، تنها نشان‌دهنده اینه که در کشور ما تنها اخباری اجازه مطرح شدن دارن که به لاریجانی یا طیف دلخواه اون قدرت بیشتری بده. در تمام طول تصدی این جناب این مسأله حتی در آگهی‌های بازرگانی هم نمود پیدا کرده. دوستی درباره تبلیغی صحبت میکرد که برای محصولات لبنیات روزانه طراحی شده بود. لبنیات روزانه از معدود کارخانجاتی هست که به تبلیغ اون هم از نوع صحیحش اهمیت بسیاری می‌ده و تبلیغاتش بعضاً از محصولاتش طرفدار بیشتری داره. جریان این آگهی از این قرار بوده که دو گاو، هر کدوم به نمایندگی از یک محصول با هم ازدواج می‌کنن و گوساله‌ای حاصل این ازدواجه که نماینده محصولی ترکیبیه (شیر و کاکائو). اما این آگهی اجازه پخش پیدا نمی‌کنه به بهانه این که لابد باید خطبه عقد خونده می‌شده. در هر صورت اخیراً هم که مرتباً دیده می‌شه که آقایی بدترکیب که قبلاً در آگهی مربوط به محصولات پاک بازی میکرده در بسیاری از آگهی‌های دیگه بازی می‌کنه. این آقا این قدر بدترکیب و لوس و مسخره هستش که بنده اصلاً رغبت نمی‌کنم حتی یکی از محصولات تبلیغی اون رو نگاه کنم چه برسه به این که بخرم. این جور آگهی‌ها به راحتی اجازه پخش پیدا می‌کنن. این سیاست در انتخاب مجری‌های تلویزیونی هم نمود داره. هر چی به شبکه‌های خارجی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یکی از فاکتور‌های اساسی تیپ و قیافه هست. اما در کشور ما این مسأله کلاً عکسه. هر چی پشمالوتر و زشت‌تر، بهتر.
اما خب این نصیحت منو فراموش نکنین که کانال‌های ماهواره‌ای اخ هستن. یه بار شیطون نره تو جلدتون گولتون بزنه!