ژاکت

از

– نمی‌تونم درکت کنم… خیلی پیچیده هستی! تموم وجودت پر شده از گره‌های ناشناخته. هر کاری می‌کنم که یه جوری شخصیتت رو از هم وا کنم نمی‌شه.
(نامه‌ای از یک میل بافتنی به یک کلاف کاموا)

دیدگاهتان را بنویسید