انگشتانه

آن گاه…
که دستی بر پوستش
تو را به لمس سال‌های دور می‌برد
و انگشتانی که لرزان‌ترین خاطرات
را در سینه دارند
سال‌هاست
دیگر نوید هماغوشی را
برنمی‌تابند
آن گاه…
باید مرگ زیر لایه‌های ناخنی
پنهان بوده باشد.

دیدگاهتان را بنویسید