۴- توی این عصر نانوتکنولوژی همه چیز فراهمه واسه ما ملت ایرونی. باز ناشکری می‌کنین. آقا جان توی میلاد نور شیر آلمانی رو با تاریخ تولید دو روز پیش توزیع می‌کنن. اون وقت شما بگین سرعت اینترنتمون کمه تو ایران. ناشکرین دیگه. این جا کافیه دستتون رو مثه زبل خان دراز کنین تا هر چی رو که می‌خواین به دست بیارین. شیر تولید آلمان که چیزی نیست. هر پاکتش فقط ۳۰۰۰ تومنه. مفت.
۳- فصل بهار یا به قولی باهار که می‌شه، یه عده دچار بعضی عوارض فصلی میشن که بهش می‌گن حسایت فصلی یا آلرژی. ملت ایران هم جدا نیستن از این قاعده. فقط یه چند تایی عارضه زیادتر دارن که مسؤولین ما بهش واقفن و ما نیستیم. یکیش حساسیت تحریک پذیریه. به قول مأموری که به اتفاق چند تا از همکارانش چند سال پیش برای دستگیری دوستی در حین ارتکاب جرم (!) ریخته بودن خونشون: «باهاره دیگـــــــــــه! فصل مستی جنسیه». واسه همین هم مأموران جان بر کف و همیشه در صحنه (!) انتظامی و غیرانتظامی انواع و اقسام گشت‌های بازرسی رو تو این فصل دایر می‌کنن تا میانگین جمعیت ایرانی‌های مقیم بهشت سال به سال افزایش پیدا کنه. انواع و اقسام قوانین هم تو همین فصل تدوین و تکثیر میشن تا هر چه سریع‌تر ملت به بهشت رهنمون بشن. الغرض… رستوران جام جم که معرف حضورتون هست؟ همون جا که انواع غذاهای ملیت‌های مختلف رو سرو می‌کنن. دوستی دیشب رفته اون جا واسه شام خوردن، به خاطر بدحجابی راه ندادنش. مانتوش فقط تا روی زانوهاش بوده. خوب حق هم دارن. این مانتوها خیلی مسأله ایجاد می‌کنه واسه آدم. باعث می‌شه که بعضاً غذا حالیتون نشه. چون خیلی تحریک‌کننده‌ست. فقط من نمی‌فهمم. اون حوری‌هایی که تو بهشت زندگی می‌کنن و وعده‌شو راه به راه این ور و اون ور بهمون میدن، مانتوهاشون تا کجاست؟ یکی برام روشنش کنه.
۲- یکی نیست بهش بگه آخه مرد ناحسابی، نصف شبی «سمفونی مردگان» خوندنت واسه چیه؟ نمیگی ملت از سر و صداش بیدار میشن؟
۱- از اون جایی که زیتون عزیز درخواست کرده بود مدت زمان تبریک و تولد وبلاگی‌ها رو بیشتر کنیم، ما هم به درخواست این بیننده محترم احترام گذاشته و ۳۰ اردیبهشت تولد هلیای عزیز، ۱ خرداد تولد خانوم گل عزیز و ۲ خرداد تولد خروس عزیز رو که (مدت‌هاست نمی‌نویسه) رو به ملت پرشور وبلاگستان تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم.