یوتیوب: کارگردان خودم!

You Tubeبا سرعت عجیبی تغییر می‌کند. اینترنت را می‌گویم. دنیای فناوری شاید در هیچ دوره‌ای از تاریخ این مقدار شتاب نداشت. فناوری کامپیوتر و به دنبال آن اینترنت جهش‌های بلندی را در پنج سال اخیر شاهد بوده. چیزی که تصورش در کمتر از یک دهه پیش غیرممکن به نظر می‌رسید و در مخیله کسی نمی‌گنجید، اکنون واقعیت پیدا کرده و قابل لمس است. شاید در کشور ما به دلیل کمبود منابع و عدم دسترسی به برخی از این امکانات نتوانیم تمام آن چیزی را که در دنیا وجود دارد، لمس کنیم اما با گشت و گذار در گستره جهانی وب، درک آن موضوع غریبی نیست. ده سال پیش نشستن پشت کامپیوتر خانگی و آوردن اطلاعات از کامپیوترهای دیگر روی شبکه هنوز چیز عجیب و هیجان‌انگیزی بود. این که بتوانیم چند خطی پایم متنی را بین دو کامپیوتر که در اتاق‌های مختلف یک ساختمان قرار دارند، رد و بدل کنیم پیشرفت کمی محسوب نمی‌شد. عملکرد دستگاه‌های کنترل از راه دور تلویزیون و این که بتوان بدون وجود سیم، کنترل یک دستگاه را در دست گرفت جالب‌ترین چیزی بود که بخشی از دوران کودکی من را تشکیل می‌داد چه برسد به حسی که سال‌های بعد درباره دستگاه‌های تلفن همراه پیدا کردم. تصورش هم غیرممکن بود. تلفنی که توی جیبت است و همه جا می‌تواند مانند خانه‌ات تو را با بقیه مرتبط کند.
حالا اینترنت یک امر بدیهی شده. تا ده سالپیش صفحه‌های سیاه و سفیدی که از طریق شبکه‌های BBS (یک نوع شبکه محلی) در دسترس بودند، بعد از چند سال اینترنت ما را به صفحاتی روبه‌رو کرد که با شیوه‌ای متفاوت، رنگین و متصل به هم، دنیایی از متون و تصاویر مفید را تشکل می‌دادند. امروز می‌بینم که صوت و تصویر هم به مجموعه چندرسانه‌ای اینترنت افزوده شده و روز به روز حجم بیشتری از اطلاعات سمعی و بصری را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد. با افزایش ضریب نفوذ اینترنت در دنیا مخصوصاً از نوع پرسرعتش، انتقال داده‌های حجمی چون موسیقی و و فایل‌های ویدئوی ساده‌تر شده و کاربران دیگر محدود به خواندن نیستند. آنها می‌توانند گزارشی را بخوانند و تصاویرش را مشاهده کنند.


وبلاگ‌ها توانستند تحولی در دنیای متن به وجود بیاورند. با ارائه رایگان سرویس‌های وبلاگ، هر مخاطبی نویسنده شد و هر مصرف‌کننده خبر، تولیدکننده آن. این مورد هم پس از چند سال طبیعی شده و داشتن وبلاگ به مانند ایمیل امری بدیهی است.
یکی دو سالی است که تولید عکس و انتشار آن هم برای کاربران عادی شده و به دنبالش این امر به سرعت به سوی تولید نوع دیگری از رسانه و مدیا پیش رفته و شامل فایل‌های ویدئوی هم شده است. تا پیش از این علاقمندان به انتشار تصاویر ویدئویی مجبور بودند تا فضای را روی اینترنت خریداری و از آن برای انتشار فایل‌های ویدئویی استفاده کنند. امری که به دلیل حجم و اشغال پهنای باند زیاد، هزینه‌های زیادی را تحمیل می‌کرد. اما این روزها سایت‌هایی که به شما اجازه می‌دهند تا فایل‌های ویدئوی خود را روی اینترنت آپلود کرده و به اشتراک با دیگران بگذارید، رو به افزاش است.
یوتیوب یکی از این سایت‌ها است که کاربران می‌توانند در آن جدیدترین ویدئوها را مشاهده کنند. این ویدئوها با فرمت فلاش در سایت قرار گرفته‌اند و برای مشاهده آنها نیازی به عضویت در این سایت نیست. اما برای آپلود در آن باید در این سایت عضو شد. یکی از مزایای سایت این است که بازدیدکنندگان فیلم‌های شما می‌توانند برای فیلم‌ها نظر بدهند. در این سایت می‌توان گزینه‌های مختلفی را برای تماشای فیلم انتخاب کرد و به جست‌وجوی فیلم دیگران پرداخت. به عضویت گروه‌های مختلف در آمد و از مزایای کارهای گروهی چون خبرنگاری یا تهیه بایگانی موضوعی فیلم استفاده کرد.
اگر یک بلاگر باشی که در وسط یک اتفاق ایستاده است، می‌توانی با موبایلت فیلمبرداری کنی و آن را در یوتیوب آپلود کنی تا چند لحظه بعد میلیون‌ها نفر آن را ببینند و درباره‌اش نظر دهند چرا که یوتیوب در حال حاضر پانزدهمین وب‌سایت پرطرفدار در جهان بوده و بیش از صد میلیون بازدید روزانه دارد. این نشان می‌دهد که مردم علاقمندند تا بیش از پیش به صحنه نزدیک باشند. آنها نمی‌خواهند تنها صحنه‌هایی را ببینند که از رسانه‌های رسمی پخش می‌شوند. آنها دوست دارند چشم و گوش هم باشند. اینجا مردم خودشان هستند که فیلم می‌سازند، در تیزر فیلم‌های معروف تغییر اعمال می‌کنند، جوک‌ها و لطیفه‌هایشان را تصویری می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند. این همان کاری است که پیش از این وبلاگ‌ها می‌کردند. اگر دقت کرده باشید ما با وبلاگ‌نویسی اجازه می‌دادیم که مردم از عقایدمان باخبر شوند. عقایدی که تا پیش از آن هیچ خواننده‌ای نداشت. اکنون تصاویری می‌گیریم که تا پیش از این هیچ بیننده‌ای نداشت اما امروزه میلیون‌ها مشتری دارد و حس کنجکاوشان را ارضا می‌کند. مردم موضوعات متنوع از سیاست تا هنر و ورزش و سرگرمی که در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی‌شود، می‌بینند. سایت یوتیوب این روزها مشغول مذاکرات متعددی است تا ویدئو موزیک‌های قدیمی و جدید را در سایتش به نمایش بگذارد. انقلابی در مشاهده کلیپ‌های موسیقی به صورت رایگان. آنها امیدوارند تا ۱۸ ماه آینده تمام ویدئو موزیک‌های تولید شده را در سایت خود داشته باشند.
شاید تنها مشکل این سایت آن باشد که شما نمی‌توانید ویدئوهای فلاش آن را دانلود کرده و در کامپیوترتان داشته باشد اما از آنجایی که می‌گویند مشکلی نیست که آسان نشود، راه حل این مشکل هم در برنامه‌های متعددی است که سر و کله‌شان روز به روز بیشتر پیدا می‌شود. برنامه‌هایی برای دانلود از این سایت مانند Remlap KnowledgeBASE ا FLVDownload.

8 دیدگاه دربارهٔ «یوتیوب: کارگردان خودم!;

  1. می‌دونی گاهی وسط همه هیاهوهای تکنولوژی یه لحظه که مکث کنی می‌بینی دلت واسه یکی که دوستت داره … اما چون نیست یا رفته به هر دلیلی می‌تونیم پیروزمندانه بگیم: خب حالا که چی؟

    پاسخ
  2. ۱٫ من هم فکر می‌کنم YouTube معرکه‌ست. با این که تا به حال درگیری‌های کپی‌رایتی زیادی داشته، اما هیچ‌وقت نتونستم حق رو بهش ندم. هیچ‌وقت نتونستم بفهمم چطوری باید بین آزادی منابع اطلاعاتی و حفظ حقوق معنوی تعادل برقرار کرد. اما به‌هرحال نمی‌تونم بگم از دسترسی مفت و مجانی به کلیپ‌ها و ترانه‌های مورد علاقه‌ام توی سایت‌هایی مثل YouTube و emp3world کیفور نمی‌شم D:
    ۲٫ چرا گاهی وقت‌ها لینکدونیت ریدایرکتم می‌کنه به بایگانی لینک‌های چند ماه پیش؟
    ۳٫ راستی آیکن‌های bookmarking فکر خیلی جالبی بود. مرسی.
    نیما: تو احتمالاً روی بایگانی لینکدونی کلیک می‌کنی اگه نه خود به خود ریدایرکت نمی‌شه به جایی. بوک‌مارکینگ هم هنوز زیاد جا نیفتاده. پیش‌بینی شده برای کاربرای حرفه‌ای‌تر اینترنت مثل تو. خوشحالم حداقل چند نفری ازش استفاده می‌کنن.

    پاسخ
  3. با سلام
    در یکی از پستهای قبلی در مورد جی میل و + نوشته بودید. بعضی از سایت‌ها صحت ایمیل را چک می‌کنند که در این موارد نمی‌توان با + در این سایت‌ها عضو شد. راه حلی برای آن پیدا کرده‌اید.
    نیما: دوست عزیز در نظرخواهی اون مطلب هم همین بحث بود که این راه‌حل قطعی نیست. یه راه‌حل موقتی هست و در بعضی موارد می‌تونه مفید باشه.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید