فیلم می‌بینیم!

نمایش فیلم‌های جشنواره بیست و پنجم فجر امروز رسماً شروع شده و من هم برای اولین بار تصمیم گرفتم که کل فیلم‌های بخش سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران) رو ببینم. سال‌های قبل فقط تونستم بعضی از فیلم‌ها رو ببینم. چند تاییش رو با حوصله زیاد صف وایسادم و بلیتش زو تهیه کردم و چند تاییش رو هم از طریق دوستای بازیگرم و با بلیط میهمان. خب احتمالاً یه کم خنده‌داره که بعد از چند سال مداوم روزنامه‌نگاری بایستی ۴۰ هزار تومن پول ناقابل رو برای ۲۰ تا فیلم از جیب مبارک پرداخت کنم و مجله‌ها و روزنامه هایی که توش کار می‌کنم، کارت مخصوص خبرنگاران که چه عرض کنم، حتی یه دونه بلیت هم برام تهیه نکنه. حالا می‌تونید این رو به حساب خویشتنداری، حب نفس، غرور یا حتی خنگی و بی‌عرضگی من بذارید که مثل بقیه باید برم بلیت بخرم. آخ مردیم از مردم‌داری و شدت مهرورزی و همراهی با اقشار مردم. بگذریم از این که سر و کله زدن با دوستان غیرمطبوعاتی‌مان که در توهم این به سر می‌برند که ما در بلیت مفتکی غوطه می‌خوریم و بعضی‌هایشان که سال به سال خبری از حال ما نمی‌پرسیدند، این روزها مرتب تماس می‌گیرند که برایشان بلیت جور کنیم!
علی ای حال (دارین که سواد عربی رو؟) با کمک یکی از دوستان تونستم سری فیلم‌های بخش سودای سیمرغ یک و دو رو در بالکن سینما سپیده یک در سئانس‌های هشت و ده شب بخرم (چون خریدنش هم پارتی لازم داره). هر چند دوستان همکار مطبوعاتی‌مان در سینما فلسطین که سینمای مطبوعات هست، حضور دارند و قاعدتاً سر و کله‌شان در سینمای مردمی سپیده یافت می‌نشود، از امشب تا ده شب از شما ملت غیور تقاضا می‌شود اگه من رو اونجا دیدین، یه بای‌بای پرتاب کنید برام تا بلکه غم غربت هم به غم خرج از جیب اضافه نشه.
سعی داریم تا گزارش‌ها و گفت‌وگوهایی چند در این جشنواره انجام دهیم. تا چه پیش آید و چه در نظر اوفتد.