هفته‌نامه چلچراغ– گاهی اوقات آدم توی اینترنت چیزهایی می‌بیند که به قول معروف پس کله‌اش اسفناج سبز می‌شود به چه تر و تازگی. حالا حکایت، حکایت ماست که هفته قبل با دریافت ای‌میلی از یک دوست دچار سنگ‌کوب حاد شدیم.
«رضا برقی» آدرس یک دانه سایت را برایمان ارسال کرد که بر حسب اتفاق نامش بود «چلچراغ». این که یک سایتی اسمش را بگذارد چلچراغ در نفس خودش هیچ مشکلی ندارد، اما وقتی می‌بینی که بالای صفحه لوگوی مجله چلچراغ را گذاشته، یک کمی به یک جاهایی فشار وارد می‌شود به قاعده چند صد نیوتون بر سانتی‌متر مربع. یک خاصیت دیگر کار با اینترنت و وبلاگ‌نویسی چند ساله این است که به طور ناخودآگاه آدم را تبدیل می‌کند به خبرنگار پژوهشگر و به عبارت ساده‌تر کارآگاه علوی تحت ویندوز. این بود که پی‌گیر شدیم بلکه ببینیم سر این رشته به کجا می‌کشد.
قبل از هر چیزی بگذارید به شیوه رسمی بگویم که سایت ۴۰cheraq.com هیچ گونه ربطی به مجله چلچراغ ندارد، بنابراین تحویلش نباید گرفت که ممکن است سرتان کلاه برود به طور اساسی. (البته طراحی این سایت از زمان انتشاراین مطلب در هفته‌نامه چلچراغ، تغییر کرده).
حالا می‌رویم سراغ معمای پلیسی این هفته:
بالای این سایت نوشته «اگر چلچراغی هستید، از اینجا وارد شوید». اوه چه تبلیغاتی. نوشته تبلیغات چلچراغی (وابسته به دپارتمان نماد گستر شرق). دپارتمان. وای چقدر هیجان‌انگیز! یک قدم به جلو می‌رویم. یک سایت دیگری پیدا می‌شود به نام «واجا» که از قرار معلوم یک سری بسته نرم‌افزاری به فروش می‌رساند که محتوایش روش‌های پولدار شدن را آموزش می‌دهد. عجب! اما این واجا چه جور سایتی است؟ طراحی سایت واجا یک کپی از سایت ایرانسل است. از قرار معلوم این شرکت تبحر خاصی در کپی سایت‌ها دارد. وای اینجا چه خبره؟ داخل بخش انگلیسی سایت نمی‌توانید بشوید. چرا؟ چون سایت ادعا می‌کند که هوشمند طراحی شده و آی‌پی ایران را تشخیص می‌دهد و چون آی‌پی شما از ایران هست خود سایت این را تشخیص می‌دهد و ورود شما به بخش انگلیسی ممنوع خواهد بود. جالب است اگر با برنامه‌های تغییر آی‌پی و برای مثال با آی‌پی آلمان وارد سایت شوید، باز هم آی‌پی شما را از ایران تشخیص می‌دهد. عجب هوشی! من فکر می‌کنم این سایت نه تنها کشور، بلکه نژادها را هم تشخیص می‌دهد. یعنی نژاد آریایی باید فارسی بخواند و حق ندارد وارد بخش انگلیسی شود. خدایی‌اش حال کردید هوش را؟ به این می‌گویند هوش مصنوعی.
یک چرخی که توی سایت می‌زنیم، می‌بینیم که برای خرید بسته نرم‌افزاری باید یک مقدار پول ناقابل را به حساب آقای کامران گ. بریزیم (خوشتان آمد از درج اسم به شیوه صفحات حوادث؟). بگذارید با اسم واجا یک جست‌وجوی مختصری در گوگل بکنیم. به‌به. انگار صابون واجا به تن خیلی‌ها خورده. یک سایت به نام «پیکسل» که فروش تبلیغات به شیوه پیکسلی را انجام می‌دهد، از این شاکی است که سایتی به نام «نما» که از سایت‌های اقماری واجا است، کلاً کپی‌کاری کرده. آها یک وبلاگ هم پیدا شده به نام «شیادان واجا» که کارش افشاگری درباره این شرکت است. جالب شد. هی پسر اینجا رو ببین. توی سایت واجا نوشته شده که «نشریه الکترونیک فانوس» هم جزو این مجموعه است. معلوم شد این دوستان کار فرهنگی هم می‌کنند. داخل سایت فانوس که می‌شویم، یک تبلیغ به چه گندگی در صفحه اول دیده می‌شود که محتوایش بسته‌های واجا و سایت نماست. آدرسش را می‌خواهید؟ fanoooos.com را خودتان ببینید. ماشاءالله دو شماره از این مجله الکترونیک هم منتشر شده است به سلامتی. سرکلیشه‌هایش را می‌خواهید بدانید؟ منظورم نام صفحاتش است. بسم‌الله، نوشته بر باد، محرمانه، مدار صفر درجه، چت، ترانه‌خانه، نفوذی باشگاه کتاب و… این عناوین برایتان آشنا نیستند احیاناً؟ پس بگذارید ادامه دهم. نویسندگان این ماهنامه چه کسانی هستند؟ مهگامه آهاری (مهگامه پروانه+عرفان نظرآهاری)، آیدا ناعمه (آیدا عزتی+مرتضی ناعمه)، نگار متین‌نیا (نگار مفید+نازنین متین‌نیا)، شیدا حسین‌پور (شیدا محمدطاهر+ بزرگمهر حسین‌پور)، فرشاد ضابطیان (فرشاد رستمی+منصور ضابطیان)و… اسامی آشنا نیستند؟ یک نگاهی هم به قسمت درباره ما بیندازید تا آرش نیک‌خو، نادر صدری و سایر رفقا را ببینید. نگرفتید؟ پس به فرمول داخل پرانتز توجه کنید. حالا بگذارید ببینیم این دوستان ترکیبی خلاقمان چه نوشته‌اند؟ از صفحه چت شروع می‌کنیم. دو مطلب. یکی «وبلاگ هم وبلاگ‌های قدیم» و دیگری «برای ساماندهی صف بکشید» به قلم خانم «مژگان آتش‌افروز». هر دو از نوشته‌های من در چلچراغ با کمی سس و نان اضافه. محرمانه هم که آخر خنده است. چرا؟ یک تکه را با هم می‌خوانیم: «آقا بداخلاقه و آقای قد بلند با دقت و ممارست خاصی در انتهای ماه نشریه را ورق زده و با استفاده از وجب و متر و ترازوی خانواده حجم همه مطالب را مشخص کرده ضربدر قیمت هر صفحه می‌کنند». چی شد؟ کرک و پرتان ریخت؟ این یک کمی شبیه به نوشته‌های جلال سعیدی در محرمانه‌های زمان سردبیری خوشخو و میرمیرانی نبود؟
یک هو فکر شکایت به سرتان نزند؟ این دوستان خیلی کارشان درست‌تر از این حرف‌هاست. چرا که نام اسپانسرهای کاردرستی چون مایکروسافت در بخش حامیان سایت مشاهده می‌شود. خدای ناکرده خام نشوید که از مطالب سایت بدون ذکر منبع استفاده کنید. چرا که زیر سایت نوشته شده: «تمامی حقوق این سایت متعلق به گروه فانوس می‌باشد. هرگونه بازنشر مطالب فانوس با ذکر مأخذ مجاز است.»
پ.ن: پیگیری سایت‌های این مجموعه که متنوع هستند شما را به سایت‌های دیگری BO2 و VNNU می‌رساند که چنین شعاری دارند: سقف درآمد ماهانه شما را به ۱۰۰ میلیون تومان می‌رسانیم!
در همین زمینه:
– کلاه‌بردارها را رسوا کنیم!
بله من این مطلبو تو خود ۴۰چراغ ازتون خوندم و واقعاً جای تعجب و تأسف داره. ولی اگه بخوایم مثبت فکر کنیم این می‌شه که چقدر ۴۰چراغ اعتبار داره که بقیه می‌خوان از اعتبارش استفاده کنن 😉
آیدا ناعمه عالییییییییی بود ((:
بگذار به حساب دوست داشتن چلچراغ!
یکی از بدی‌های اینترنت شاید این باشه که نمی‌شه اسم و نشان رو به هر صورتی ثبت کرد تا بقیه نتونن ازش استفاده کنن.
من “بلاگ نوشت” رو که خودم برای اولین بار وارد اینترنت کردم، خیلی دوست داشتم، ولی حالا هانیه بختیاری یکی از اون تو بلاگفا داره!
بدبختی مطالب ۴۰cheraq.com آدم معتاد می‌کنه هر روز سر بزنم و بدبختی اینکه می‌شه گفت این سایته به درد بخوریه
اما من متاسفم
نیما: ما که نه چیز بدرد بخوری دیدیم نه حس اعتیادآوری. مطالبش هم همه دزدیه. باید کم‌کم منتظر شکایت از صاحباش باشیم. می‌دونم که قوه قضائیه در جریانه.
سلام
واقعا وضعیت فعلی و قانون کپی رایت خصوصا در حوزه نرم افزار در ایران جای تاسف دارد، البته امروز که من سایت را دیدم لوگو به صورت خیلی کوچک در پایین سایت جا گرفته بود و جالب‌ترین بخش قضیه برای من خط آخر وب سایت بود که: «کلیه حقوق مادی و معنوی این مجموعه طبق قوانین نرم‌افزاری متعلق به چلچراغ می‌باشد» حالا نمی‌دانم این حقوق که نوشته‌اند شامل طراحی لوگو هم هست یا نه؟
اما یک توصیه فکر می‌کنم بهتر بود که از ابتدا مجله‌ای مانند چلچراغ تنها به یک دامین راضی نمی‌شد و این دامین (و حتی دامین‌های مشابه را نیز) ثبت می‌کرد تا از سوء استفاده‌های احتمالی جلوگیری می‌کرد ( می دانم که در اصل قضیه تفاوتی ندارد و شاید این سایت در جای دیگری بروز می‌شد) اما …
موفق باشید.
نیما: من ثبت دومین‌های مختلف رو راه حل نمی‌دونم مهدی جان.
پلیس اینترنتی
http://no-vajja.blogfa.com/
سر منم کلاه گذاشتن. امیدوارم دستگیر بشن.
من اول که سایت واجا رو دیدم به خود سایت و ادعاهای عجیب غریبی که داره مشکوک شدم ولی بعد از اینکه با تلفنی که دادند تماس گرفتم باورم شد…
داشتم می‌رفتم پول رو واریز کنم که خوشبختانه با چند تا سایت(از جمله همین سایت) برخورد کردم که ماهیت کلاهبردار واجا و سایت‌های اقماری اون رو افشا کردن. آیا واقعاً باید نشست و نگاه کرد که چه جوری دارن کلاهبرداری می‌کنند؟
هرچند در مورد کپی‌رایت در ایران دارن خیلی تبلیغ می‌کنن اما عملاً فقط یه نمایشه.