تمام هفته گذشته رو مشغول کار روی یک فیلم کوتاه بودم به نام «دندان آبی» یا Bluetooth. این دومین فیلم کوتاهی بود که با «هومن سیدی» کار می‌کردم. اردیبهشت سال قبل فیلم اول به اسم «۳۵ متری سطح آب» کار شد که امسال توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی خریداری شد و احتمالاً به زودی راهی جشنواره‌ها می‌شه. دندان آبی رو هم مرکز تهیه‌کنندگی کرد و حالا هم در مرحله پس‌تولید هست. تجربه خیلی خوبی بود. تقریباً از اردیبهشت امسال روش برنامه‌ریزی کردیم و کلی جلسه و بحث درباره موضوع و در نهایت هم تبدیل شد به فیلم‌نامه و بعدش هم تولید. موضوع هم به نظرم هم جذاب هست و کشش داره هم یکی از مشکلات فعلی جامعه ما رو نشون می‌ده. این هم آدرس وبلاگ فیلم کوتاه دندان آبی.
خواستم یه عکس از فیلم بذارم، دیدم بهتره از خود وبلاگ عکس‌ها رو ببینید. این بود که عکس خودم رو گذاشتم (مثلاً دلیل قانع‌کننده که چرا عکس خودمو گذاشتم اینجا).
عوامل فیلم:
نویسنده: علی طالب‌آبادی (بر اساس طرحی از هومن سیدی)
کارگردان: هومن سیدی
بازیگران به ترتیب حروف الفبا: نیلوفر خوش‌خلق، فریده سپاه‌منصور، نائله شریفی، نوال شریفی، آزاده صمدی، آسیه ضیایی، حسن عباسی، الیکا عبدالرزاقی، فرزین محدث، نسرین نصرتی، سیروس همتی
بازیگردان: افشین هاشمی
گروه کارگردانی: نائله شریفی، آزاده عقبی‌طلب
منشی صحنه: پانته‌آ حسینی
مدیر تصویربرداری: هومن بهمنش / دستیاران تصویر: روزبه رایگا، وحید فعال
صدابردار: مهران ملکوتی / دستیار صدا: امیر نوبخت، کیوان نصیری خرم
تدوین: بهرام دهقانی
موسیقی: آنکیدو دارش
طراح گریم: مهری شیرازی / مجری گریم: ثمانه مرادیان
طراح صحنه: امیرحسین دوانی/ دستیار صحنه: هدیه عبدالوهابی / دستیار لباس: پریسا پریلی
عکاس و تصویربردار پشت صحنه: مهدی دلخواسته
مدیر تولید: حمید پورسیفی
روابط عمومی: نیما اکبرپور
تدارکات: عماد صمدی
تهیه کننده: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی
اوه اوه این فیلم ۳۵ متری سطح آب اسمش چقدر آشناست؛ فکر می‌کنم یه جا دیدمش!!!;)
اوووه، خسته نباشی، تبریک واسه هر دو تا فیلم. کاش ما هم خارج بتونیم ببینیمشون.
وااااااای باید خیلی تجربه‌ی جالبی بوده باشه. اعتراف می‌کنم که به شدت حسودیم شد. می‌شه یه مقدار بیشتر در موردشون صحبت کنی؟ داستانشون و اینکه حول چه محوری می‌چرخن. و احیاناً اینکه چطوری می‌شه تماشاشون کرد (جشنواره یحتمل؟)
نیما: برای من که تجربه فوق‌العاده‌ای بود. داستان ۳۵ مترس سطح آب حول ازدواج موقته و دندان آبی هم درباره بخش شوم بلوتوث یعنی شکستن حریم خصوصی. دیدنش فعلاً مقدور نیست به جز در اکران خصوصی چون اصولاض فیلم‌های کوتاه اکران عمومی نمی‌شن. مگر اون که بعداً به صورت سیدی هم در بازار پخش بشه. اما شخصاً داستان و محصول نهایی رو دوست داشتم.
آقای اکبرپور شخصیت شما کلاً برای من جالب است. در مطبوعات کار می‌کنید و برای رادیو مطلب می‌نویسید. برای فیلم کوتاه کار می‌کنید. یک جاهای دیگر هم کار می‌کنید که من نمی‌دانم! و بقیه را اسمشان را بلد نیستم! به نظر می‌رسد خیلی کم‌دغدغه هستید نسبت به کارهایتان. یا این که کمتر از آنها چیزی می‌نویسید. وبلاگ جالب و پرباری دارید و هر دفعه دو ساعت آدم را معطل می‌کند تا بالا بیاید! به هرحال موفق باشید.
خسته نباشی نیما جان…
انشالله که برنده می‌شی و می‌ری جام جهانی!!!! :دی
سلام خدمت شما دوست عزیز …
بلاگ من روزی حداقل کم روزی ۱۰،۰۰۰ هزار بازدید داره. اگه مایل به تبادل هستین خبرم کنین.
سلام…
اصل مطلب رو که توی صفحه اول وبلاگت خوندم فکر کردم عجب افتخاری که تابحال وبلاگ فرد مشهوری مثل تو رو می‌خوندم و خودم خبر نداشتم! بعد که ادامه مطلب رو خوندم و اسامی عوامل فیلم رو دیدم، فهمیدم که در اشتباه بودم!
آخه همچین گفته بودی «مشغول کار روی یک فیلم کوتاه بودم» که من فکر کردم حتماً کارگردانشی! نگو یک روابط عمومی‌ای بیش نیستی!!!
(ناراحت نشو… شوخی کردم!)
فقط بیا هی پز بده و دل ما رو آب کن. اون قبلی رو هم گفتی میارم ببینی ولی خبری نشد. منتظر این یکی هم هستم.
«۳۵ متری سطح آب»، به نظرم فیلم خوبی بود. امیدوارم «دندان آبی» هم مثل فیلم قبلی خوب باشه.