تلویزیون ماهواره‌ای ۲۰ مال کجاست؟

قبلاً هم بارها درباره شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان نوشته‌ام. چند وقتی است که لپ‌تاپم رو میارم کنار تلویزیون و موقع کار کردن کانال‌های ماهواره‌ای رو هم بالا و پایین می‌کنم. یکی از کانال‌هایی که هر روز سرکی به اون می‌کشم، کانالی هست موسوم به شبکه ۲۰ که پشت سر هم فیلم سینمایی دوبله‌شده پخش می‌کنه. دقیقاّ فیلم‌هایی که توی ویدئوکلوب‌های ایران هست. با همون میزان سانسور و همون دوبله‌ها. با این حساب خط قرمزی که برای پخش گذاشتن، همون خط قرمزهای وزارت ارشاد اسلامی برای مؤسسه رسانه‌های تصویری و هنر هشتم  و مؤسسه قرن ۲۱ و غیره هست.

اما این وسط آگهی‌هایی هم به شیوه شبکه‌های تجاری مثل می‌شاپ و ایزی شاپ (که هر دو یک مدیریت دارند و زبان فارسی یکی از زبان‌هایش هست) و کال شاپ و دی شاپ و غیره پخش می‌شه. کانال‌هایی که شبکه‌های گسترده پخش در ایران دارن و در پایان معرفی هر کالا، فهرستی از شماره تلفن‌های داخل ایران رو برای دریافت کالا اعلام می‌کنن و نمایندگانشون تا کوچک‌ترین شهرستان‌ها رفتن. این آگهی‌ها گاهی توسط صداهای آشنایی هم دوبله می‌شن. صدای بعضی از این دوبلورها رو مثلاً در سریال‌هایی مثل فرار از زندان هم که توسط شرکت جوانه پویا دوبله شده، شنیدیم. این نشون می‌ده که فعالیت این شبکه‌ها در ایران ممنوع نیست و حداقل مجوزهای لازم رو برای فعالیت دارن.

برگردیم سر شبکه ۲۰. در این کانال موسیقی هم پخش می‌شه. معمولاً می‌شه از سامی یوسف، حبیب محبیان و پسرش محمد، فرهاد مهراد، شهرام ناظری، رضا صادقی و خواننده‌های مجوزدار دیگه به عنوان میان‌برنامه، موسیقی شنید. اذان هم گفته می‌شه. اما نمی‌گن اذان به افق کجاست. اذان هم سریع و بدون صوت گفته می‌شه. طوری که سی ثانیه بیشتر طول نمی‌کشه.

این وسط می‌شه کنار صفحه شماره‌ای رو دید که بهش پیامک بزنید. شماره اس‌ام‌اس فعال در ایران. این روزها می‌تونین به صورت زیرنویس ببینید که مسابقه وبلاگی هم برگزار می‌کنند. از نظر محتوایی من مشتریش هستم. روی حساب این که خیلی از فیلم‌ها رو در سال‌های گذشته ندیدم و می‌تونم از این شبکه نگاه کنم. هر چند با سانسور. در واقع موقع مطالعه و وب‌گردی ترجیح می‌دم سر و صدای تلویزیون در پس‌زمینه باشه.

اما سؤالی که برای من پیش میاد اینه که چطور همچین کانالی می‌تونه فعالیت کنه بدون این که معلوم بشه به کجا وصله. یعنی از طرف کدوم نهاد یا فرد پشتیبانی می‌شه. چنین شبکه‌ای بدون پشتیبان نمی‌تونه در ایران فعالیت کنه. از طرف دیگه تناقض اینجاست که در اصل ۱۷۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تعیین و انتصاب رییس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بر عهده رهبر گذاشته شده است اما تا جایی که من می‌دونم تآسیس رادیو و تلویزیون برای بخش خصوصی ممنوع نشده.
از طرفی در ماده هفت اساسنامه سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران آمده: تأسیس فرستنده و پخش برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی در هر نقطه کشور در انحصار این سازمان بوده و چنانچه اشخاص حقیقی یا‌حقوقی اقدام به تأسیس یا بهره‌برداری از چنین رسانه‌هایی کنند از ادامه کار آنان جلوگیری به عمل آمده و تحت تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت.

البته در این مورد شفاف‌سازی انجام نشده که این موضوع شامل شبکه‌های ماهواره‌ای می‌شه یا نه. اگه مشکلی نداره، باید رسماً اعلام کنند. بلکه خیلی‌ها بخوان از نظر تجاری یا فرهنگی فعالیت داشته باشند.

جست‌وجوی من در اینترنت برای پیدا کردن ردی از پشتیبانان این شبکه به جایی نرسید. تنها چیزی که یافتم، دومین این شبکه بود به آدرس www.20tv.net که سایتشون رو در حال ساخت نشون می ده و مدت‌هاست به همین صورت رها شده. گرفتن مشخصات صاحب دامنه هم تنها به یک اسم می‌رسه و اون فردی به نام علیرضا ناطقی هست. اگه شما چیزی می‌دونید، همین جا نظر بدید. برام جالبه بدونم.

15 دیدگاه دربارهٔ «تلویزیون ماهواره‌ای ۲۰ مال کجاست؟;

  1. راستش من فکر میکنم این سری کانال‌ها که طبق قانون ایران فعالیت می‌کنن، برای خود ایران یا افردی وابسته هستن که در خارج از ایران، کانال‌های ماهواره‌ای رو با مزخرفات پر می‌کنن!!
    توهم زیادی رو در اینجا نشون می‌دم که بعد از دیدن این ۷-۸ کانال ایران موزیک و فیلم و استار و ۲۰ و…، به این نتیجه م‌یرسی که ماهواره هیچ چیزی نداره و خیلی احمقانه هستش خریدنش! و همون تی‌وی بهتر بود!
    راستش، من این شبکه‌ها رو نگاه نمی‌کنم چون حضور بدموقع اینها، باعث شد که طپش زمین بخوره بعد از خرج‌های زیادی که کرد برای برنامه‌سازی و خورد به بحران مالی و نتوسنت پول‌ها رو بر گردونه!!

    پاسخ
  2. در مورد ۲۰ اطلاعاتی ندارم. ولی کانال‌های می‌شاپ و ایزی شاپ رو می‌دونم که دوبله اونها توی سروش سیما انجام می‌شه. این شبکه‌ها در حقیقت شبه‌رسمی هستند. یعنی موافقت یک سری آدم کله‌گنده رو دارن که کسی نتونه بیاد بگه اصلا اینا از کجا اومدن کانال زدن. البته اون کسایی هم که هوای این شبکه رو دارن خوب منفعت هم از درآمد دارن

    پاسخ
  3. خوب فایده‌اش چیه. کانال‌های خوب همه در ایران غیرمجاز هستند. وقتی فیلمی که ۶۰۰ بار تلویزیون پخش شده را دوباره اینها پخش می‌کنند چه سودی داره.

    پاسخ
  4. سلام
    خوش حال می‌شم اگر این نوشته من را که فهرست نسبتا کاملی از تلویزیون‌های فارسی ماهواره‌ایست؛ بخوانید.
    متاسفانه من هم نتوانستم تلویزیون ۲۰ را پیدا کنم و فرکانس کنونی‌اش را ندارم.
    خوشحال می‌شوم اگر لینک نوشته‌های دیگرتان درباره تلویزیون‌های فارسی و حتی غیرفارسی را معرفی کنید.

    پاسخ
    • فرکانسش اینه:
      Freq:11179
      SR: 27500
      POL: Hor
      FEC: 3/4
      Channel Name: 20 TV
      مطالب دیگه رو می‌تونید با کلیک روی برچسب‌های این مطلب پیدا کنید.

  5. بسم الله. آقای نیما خان رفیق سابق سلام. خوبی؟ می بینم که فعلا تیم فارسی زبان بی.بی.سی فارسی، دست از سر ملت «ثائر» نه «مخالف»! یا «شورشی»! مناطق عربی برداشید. خدا رو شکر 🙂 بگذریم.
    کسی که خودش را سیاوش (مهدی) اردلان معرفی می‌کرد، حدود ۱۸ ماه پیش در اوج فتنه با بهره‌برداری از IP بی.بی.سی، کامنتی برای من گذاشت و نوشت همیشه در وبلاگ‌های ارزشی کامنت می‌گذارند برای دعوت کردن آنها به حضور در برنامه‌ها. لطفا از سیاوش (مهدی) اردلان بپرس که خودش بوده یا نه و اگر این فرد خود اردلانه، ازش بپرس که چرا نتونست به گفتگوی وبلاگی با من وارد بشه و چرا کامنت‌گذاری با من رو نتونست ادامه بده. منتظ جوابت هستم. مرسی. ابوذر.

    پاسخ
    • با سیاوش صحبت کردم. گفت همه ایمیل‌ها و پیام‌ها از خودش بود. و این که بهش شک کردی که شاید خوودش نباشه، اتفاقاً دلخورش کرد. بهت سلام رسوند. گفت گیر دادنت به مسائل شخصی مثل اسمش و این حرف‌ها به نظرش باعث پرت شدن بحث‌هایی شد که تو همه‌ش اصرار داشتی درباره بی‌بی‌سی باشه. در صورتی که اون دوست نداشت در نهایت به به سخنگوی بی‌بی‌سی تبدیل بشه. و از داشتن هر نوع دیالوگی با تو بین خودتون استقبال می‌کنه. ایمیلش رو هم که داری.
      مخلصیم

  6. بسم الله. سلام مجدد. من فکر می‌کنم البته توضیح دادن در مورد موضوع اسم نباید اینقد رنج آور باشه. من تعجب می‌کنم که وقتی دم از شفافیت رسانه‌ای و خبری بزنیم چطوری بتونیم این حساسیت‌ها رو برای مخاطب منطقی و معمولی معنا کنیم. البته سیاوش بسیار راه‌های منطقی داشت که ثابت کنه که خودشه و البته من و هر آی‌تی‌فهم دیگه مثل تو هزاران دلیل داشتیم که باور نکنیم که خودشه و البته که سیاوش از گفتگوی وبلاگی با من استقبال نکرد و در ساده‌ترین راه حل که قطعا بارها اون رو تبلیغ هم کرده، از وبلاگ‌نویسی هم طفره رفت.
    می‌تونه خیلی راحت، در یک جایی که مشخص هست متعلق به سیاوش اردلانه این ارتباط رو تایید کنه. نمی‌تونه؟ یا نمی‌تونه وبلاگ شخصی داشته باشه؟ سیاوش باید بدونه و توهم که می‌دونی سیاوش تنها کسی از جریان سکولار لیبرال نیست که من باهاش گفتگوی مستقیم پوینت تو پوینت پریویت دارم. مهم گفتگوی در منظر عمومی مثل وبلاگه. البته سیاوش خودش می‌دونه ارزش این چقدر زیاده و می‌دونه که نوبت شما یعنی همین. اما فقط سیاوش حاضر نیست از قاب بی.بی.سی پایین بیاد و البته از من می‌خواد که برم بالا تو قاب بی.بی.سی. و من می‌گم که من وبلاگ‌نویسم و منطقی نیست که وقتی من رو به عنوان وبلاگ‌نویس به رسمیت می‌شناسه من لازم باشه برم تو بی.بی.سی. این مثل اینه که من بگم با اردلان موقعی حرف می‌زنم که حتما بیاد دفتر کارم تو وزارت دفاع! خب من سیاوش رو بعنوان یک کامنت‌گذار ویک رسانه‌ای به رسمیت شناختم. پس من پیشنهاد می‌کنم یا از محورهای شناخته‌شده‌ای که بنامش هست شروع کنه همین گفتگو رو – و نه البته فقط منحصر بمونه تو کامنت‌های وبلاگ من، چون باز هم قبول داری می‌تونم تو هویت کامنت گذار تردید کنم، – و بعد پیشنهاد دیگم تاسیس یک وبلاگه. ذره‌ای اگر بی‌منطقی تو حرفم هست بگو. 😉

    پاسخ
    • سلام.
      من این نظر رو هم به سیاوش گفتم. و این چیزیه که بهم گفت:

      درباره احراز هویت البته حق با توست. من توی صفحه فیس‌بوکم بسیار فعالم و همون‌جا که هویتم هم مشخصه، فعالیت می‌کنم و مباحث بسیاری داره.
      اما این نکته رو نباید از نظر دور نگهداری که با توجه به این که من برای سازمان بزرگی کار می‌کنم و اون سازمان سخنگو داره، نمی‌تونم از طرف اون حرفی بزنم. بنابراین گفت‌وگوی ما معذوریت‌هایی خواهد داشت. از جمله مسائلی که به حریم خصوصی و به سازمان متبوع من مربوط هست.

  7. بسم الله. وعلیکم السلام. نیما خب همین جوابش خوبه. هرچند باز هم، بروشنی، باز هم، سیاوش عادت همیشگیش برای جواب دادن به سئوال‌ها فقط در حدی که دلش بخواد رو تکرار کرده. مهم نیست. همین کافیه. و اما در جوابش بگو:
    ۱- در صفحه فیسبوک خودش که بهش اشاره کرده کافیه و خوبه و می‌تونه این گفتگو رو رسما تایید و شروع کنه اینجوری کسی نمی‌تونه بیاد و اصالت طرفین رو در گفتگو منکر بشه. همین فیسبوکش که می‌گه خوب و کافیه. می‌تونیم با همین ابزار گفتگو کنیم.
    ۲- اون موقع که اردلان به کامنت‌های وبلاگ من اومده بود درست موقعی بود که من از «توهین‌های زشت و مهوع یکی از کارکنان بی‌بی‌سی فارسی در کامنت‌های وبلاگم به خانواده‌ام» شکایت داشتم. درست در همین موقع سر و کله‌ی اردلان پیدا شد در حالی که کلن مخاطب من او نبود. وقتی به این میدان وارد می‌شی خب باید جواب بدی. بازی‌هایی که اردلان کرده همین الان در وبلاگ من بدون کوچک‌ترین سانسوری موجوده. رفتار خوبی با سئوال‌ها نداشت. کاملا سانسور می‌کرد و کاملا گزینشی جواب می‌داد به سئوالاتی که کلن ربطی به چالش من با بی‌بی‌سی هم گاهاً نداشتند. چرا موقعی که در نقش سخنگوی بی‌بی‌سی به صحنه آمد از پاسخگویی طفره رفت؟ و چرا به سئوالاتی که ربطی هم به بی‌بی‌سی نداشت اونجور ناامیدکننده و نامناسب جواب داد‌؟ ۳- الان مدت زیادی می‌گذره که این «سازمان بزرگ» هنوز از ارائه کوچک‌ترین پاسخی به شکایت رسمی من عاجز مانده. چرا؟ این در حالیه که شرکتی مانند سونی که باید به مراجعات و شکایات حجم زیادی کاستومر و مشتری دائم جواب بده،‌ فوراً جواب ایمیل من در مورد ویروسی بودن یکی از فایل‌های سرورش رو داد و من هم جوابش رو در کنار سئوالم در وبلاگم منتشر کردم. نیما از تو و از اردلان پاسخ می‌خوام. اگه دو تا ایرانی که من تو شبکه‌ی شما می‌شناسم «نمی‌تونید» که به این سئوال جواب بدید، نمی‌تونید این ناتوانی رو لا اقل اعلام کنید؟ خصوصا اینکه حریم خصوصی مجرم و جنایتکار مهم و معتبره،‌ اما حریم خصوصی قربانی و ویکتیم مهم نیست‌؟ چه منطقی عجیبی.
    ۴- اردلان البته از وبلاگ‌نویسی با معرفی صفحه فیسبوکش فرار کرد. ایرادی نداره. اما از این به بعد منتظر پاسخش هستم. الگویی را هم برای شروع یک گفتگویی که قطعا ربطی به «سازمان بزرگ» بی‌بی‌سی! ندارد پیشنهاد می‌کنم:
    الف: به هرحال باید در همین فیسبوکش به گفتگو رسمیت ببخشد. قطعا همونطور که می‌گه تنها مشکلش اینه که نمی‌تونه «به نمایندگی از بی‌بی‌سی» و «در موضوعات مربوط به مدیریت بی‌بی‌سی» صحبت کنه. من هم دیگر از او این مسئله‌ی دشوار را نخواهم خواست. (بگذریم که من نمی‌دونم پس این سخنگوی بی‌بی‌سی اسمش چیه و کجا و چگونه باید او را به پاسخگویی در این موضوع دعوت کنم که بالاخره چه کسی می‌خواهد جواب رفتار توهین‌آمیز و غیرقابل قبول کادر ایرانی بی‌بی‌سی فارسی در حق خانواده‌ی من را بدهد. اما کلن من در گفتگو با اردلان از این موضوع عبور کرده‌ام و کاری به محدودیت‌های او در این زمینه ندارم). فکر نمی‌کنم لازم باشه یادآوری کنم که اردلان گفته: «اما این نکته رو نباید از نظر دور نگهداری که با توجه به این که من برای سازمان بزرگی کار می‌کنم و اون سازمان سخنگو داره، نمی‌تونم از طرف اون حرفی بزنم. بنابراین گفت‌وگوی ما معذوریت‌هایی خواهد داشت. از جمله مسائلی که به حریم خصوصی و به سازمان متبوع من مربوط هست». پس ما که کاری به این خط قرمز نداریم، خواهیم توانست Debate رو شروع کنیم.
    ب: پس از اینکه «هویت خودش در این گفتگوی وبلاگی و کامنتی» را در صفحه فیسبوکش تایید کرد، من در وبلاگم گفتگو را آغاز خواهم کرد. یا اینکه او در فیسبوکش آغاز کند. فرقی نمی‌کند. جواب مطالب او را قطعا در پست‌های وبلاگم می‌دهم. می‌تواند جواب را در فیسبوکش بدهد،‌یا برایم کامنت کند یا هر دو. هرجور که مایل است. حتی می‌تواند ایمیل کند. اما به هر وسیله‌ای که می‌خواهد جواب بدهد منطقی است که باید در همان صفحه فیسبوکش اعلام کند.

    ۵- کی شروع کنیم؟ 🙂

    پاسخ
  8. خلاصه می‌کنم 🙂
    ۱- صفحه فیسبوک رو برای شروع گفتگو قبول دارم.
    ۲- به اموری که مربوط به بی‌بی‌سی می‌شه و منطقا اردلان نخواهد توانست در مورد اونها اظهار نظر کنه کاری ندارم و حتی اگر مطرح شد می‌تونه براحتی بگه که این امور متولی مشخص داره و من نمی‌تونم در موردش به نمایندگی از بی‌بی‌سی اظهار نظر کنم.
    پس منتظر جوابش و جوابت هستم.
    سال نو هم مبارک 😉

    پاسخ
    • سلام بر تو
      ازش اجازه می‌گیرم و ایمیلش رو برات می‌فرستم. طبیعتاً کامنتت رو براش الان ارسال می‌کنم. سال نوی تو هم مبارک خودت و عزیزانت باشه ابوذر جان 🙂

  9. اطلاعیه مهم …. علت پخش نشدن سریال قهوه تلخ از شبکه ۲۰ تی‌وی: شبکه بیست در تاریخ ۹۱/۳/۱ به دلیل پخش غیرمجاز سریال قهوه تلخ و غیرقانونی بودن فعالیت شبکه از دید وزارت ارشاد پلمپ شده و پخش برنامه‌ها به صورت تکراری از سرور مرکزی ادامه دارد و طبق اطلاعات موجود بزودی شاهد تعطیلی برنامه‌ها و فرکانس شبکه ۲۰ خواهیم بود. آدرس شبکه ۲۰ تی‌وی: خیابان شریعتی -اندیشه یکم شرقی پ ۶ طبقه ۴ با مدیریت علیرضا ناطقی

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید