ماه: آگوست 2007

هفته‌نامه چلچراغ– در مسابقات دوچرخه‌سواری برای آن که برنده بشوی، لازم است که با رقبا همکاری کنی. دوچرخه‌سواران معمولاً در یک ردیف پشت هم رکاب می‌زنند. بیشترین فشار روی نفر اول صف است که مقاومت هوا را می‌شکند. افرادی که پشت سر هم رکاب می‌زنند، به نوبت جای خود را با نفر اول عوض می‌کنند تا در مجموع بتوانند سرعت بیشتری بگیرند. حالا اگر دو نفر از جمع جدا شوند، باز این کار را به نوبت انجام می‌دهند تا فاصله خود را با تعقیب‌کنندگان افزایش دهند. به هم کمک می‌کنند تا فاصله بیشتر شود چرا که احتمال برنده شدنشان ۵۰ درصد است. گاهی برای برنده شدن باید با دیگران همکاری کرد. (نوشته پسر فهمیده در این زمینه).
اگر بخواهید برای وبلاگ خود بیننده جذب کنید چه می‌کنید؟ یک راهش این است که پول خرج تبلیغات کنید. راه دیگرش این است با وبلاگ‌های دیگر تعامل داشته باشید. در آنها نظر بگذارید و تبادل لینک کنید. می‌توانید در سایت‌های اشتراک لینک مثل بالاترین لینک مطالب خودتان را قرار دهید و کاربران را به سمت وبلاگتان هدایت کنید. اما راه‌های دیگری هم وجود دارد. آن راه چیزی نیست به جز آن که هر بلاگر بازدیدکننده‌اش را به سوی وبلاگ دیگری هدایت کند. به عبارت دیگر یعنی همه با هم بازدیدکننده بالا داشته باشیم نه مجزا.
آداپتیک سایتی است که چنین امکانی را برایتان فراهم می‌کند. یک سیستم خبررسانی و تبلیغی برای وب‌سایت‌ها و وبلاگ‌ها که به شما کمک می‌کند تا دیگران را از مطالب جالب خود کنید و نوشته‌های خود را در وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌های دیگر تبلیغ کنید. در نسخه اول، تنها وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌های غیرتجاری مجاز به استفاده از این سرویس ایرانی هستند و تنها برای ۱۰۰ وبلاگ دعوتنامه فرستاده می‌شود. بنابر این باید زودتر بجنبید تا عضو این سیستم تبلیغاتی شوید.

رادیو جوان / جوانی آزاد- (بووووووووووق)، برو بینیم بابا. یه طرفه میای بوقم می‌زنی؟ آدم نیستی تو؟ چی؟ می‌خوای مسافر بزنی؟ مگه شهر هرته؟ این خط ماله ماست داداش. هری. بدو جلو بذا باد بیاد. چی؟ داد می‌زنی رو من؟ این قفل فرمون من کوجاست؟ برنم آدمت کنم؟ (بوق بوق) بیا بالا مهندس.
می‌بین تو رو خدا؟ جون داداش می‌بینی اوضاع ما رو؟ حالا همه واسه ما مسافرکش شدن. آدم نیستن اینا. این ننه‌بزرگ ما یه چیز می‌گفت همیشه بهمون. ضرب المثل. می‌گفت بنی آدم شدن چه آسان یکدیگرند، که در آفرینش چه مشکل شود. جون شوما. از صبح تا شب دنده می‌زنیم دوزار بره تو جیبمون. حالا اینا واسه ما شاخ می‌شن جون شوما. حالا معلوم نیست چرا بنزین واسه ما این قدر کمه؟ این وانت مانتا از ما بیشتر می‌گیرن. البت می‌گن اوضاع بیتر هم می‌شه. یعنی امروز می‌گفتن که قراره یه عده از این آدم بزرگا بیان کمکمون. امروز تو خط بهارستان که بودم. خب؟ بگو خب. بعدش یکی از این مسافرا می‌گفت که نماینده‌های مجلس رفتن برامون کلی کارت سوخت گرفتن. آدم ذوق می‌کونه جون شما. می‌بینی چقدر به فکرمونن؟ خداییش دیدن به ماها بنزین کم می‌دن رفتن واسطه و اینا شدن که کارتشونو بدن به ما. عرض کنم خدمتتون که تو محله ما یه پسره‌ست که از این مخ روزگاراست. می‌گن بچه شریفیه. دانشگاه اصلاً مثه خودش شریفه. مهندس الکتریک می خونه. بعدش همه اتو و تیلویزیون و رادیوجاتشون رو می‌برن تعمیرات می‌کنه ردیف. در حد بوندس لیگا. جون شوما کارش درسته. می‌گن از این کارت تلفونا هست. از اینا که تو موبایل می کنن نه ها. از اونا که می‌کنن تو تلفون کارتی. از اونا می‌گیره، کارت سوخت تحویلت می‌ده ریدیفففف. اما فکر می‌کونم که چیزه. یعنی هنو نمی‌دونم چوجور کار می‌کونه. یعنی نمی‌دونم باهاس لیتری بنزین بزنیم یا دقیقه‌ای با این کارتا.
راستی شوما چی کاره‌ای؟ رواشناسی؟ چه جالب. آقا ما زندگی‌مون یه گیری داره. نمی چرخه جون شوما. شوما که این کاره‌ای. یعنی تو کار روان و اینایی بالا غیرتاً این گره ما رو وا کن. این فرمون ماشین ما که هست. خب؟ بگو خب. خیلی سفته جون شوما. تموم این بر و بازومون درد می‌گیره. خب؟ بعدش شوما که متخصص‌جاتی، بگو چی کار کنم روون شه. یعنی از این حالت سفتی در بیاد. حالا چرا بهت بر می‌خوره داداش. مگه چیزی ازت کم می‌شه؟ آنتن نمی‌ده؟ چی آنتن نمی‌ده؟ موبایلت رو به رخ من می‌کشی؟ روانی؟ متحجار. بریونی. عروسی موقت. آلومینیوم غنی‌شده. مردان خیابانی. همدستی. اینترنت. بزنم با قفل فرمون آدمت کنم؟ دستتو بنداز. ویروس. تماشاگرنما.

رادیو جوان / جوانی آزاد- بَهه! اینم از شانس ماست به جون شوما. جلوبندی ماشین اومد تو دلمون با این چاله چوله‌ها. البت موضوع اینقدرام قر و قاطی نیست جون شوما. جریانات داره. این آسفالت‌ها هستن خب؟ بگو خب. اینا هر چن وخ یه بار باهاس کن فیکون شن. چرا؟ عرض می‌کنم خدمتتون. این ننه‌بزرگ ما که بهش می‌گفتیم بی‌بی. خدا رفتگان شوما رو هم بیامرزه. بله. این بی‌بی خانوم همه‌ش می‌گفت که بالاتر از سیاهی رنگی نیس. خب؟ ای ول که گفتی خب. بعدش این آسفالت که می‌کنن خیابون رو، همه‌ش رنگ یه دست سیاهه. جون شوما آدم کیف می‌کنه روش رانندگی کنیم. حالا یه ماه که می‌گذره، این آلودگی‌جات میان می‌شینن روش، اون وخ خاکی می‌شه دیگه رنگش اون جلای سابق رو نداره. میان اون جاهایی رو که کمرنگ شده می‌کنن، خب؟ بگو خب. اون وخ جاش آسفالت تازه می‌مالن که مثه اولش شه. بعدش به این می‌گن بازسازی آسفالت. خیلی هم بازسازی کار خوبیه. به نظر من باهاس ماهی یه بار دهنه خیابونا رو بازسازی کرد. گوشت که با منه؟ ای ول. تو موبایل نداری؟ ای ول. چاکریم. آی حال می‌کونم از این آدما که با موبایل حال نمی‌کنن.

ادامه

دیروز چهارشنبه آفیش شدم برای برنامه جوانی آزاد. رفتم رادیو. آقا خداییش این برنامه زنده چقدر گرفتاری داره و سخته. نشسته بودیم یه گوشه می نگریستیم اجرای هنرمندانه رفقا رو. این هم آیتم دیروز راه و بی‌راه:
رادیو جوان / جوانی آزاد– سلام. آقا چاکریم. آخی‌ی‌ی… خرگوشه این؟ چه باحاله. اِ… کفرترم که داری. شوما شعبده‌بازی؟ به به. اتفاقاً توی کوچه‌مون یکی از همکاراتون زندگی می‌کنه. از اینا که عنتر دارن. معلق می‌زنه و اینا. خیلی لوطیه جون شوما. همه صداش می‌کنن لوطی عنتری. باجنبه‌ست. فکر کن… بهش می‌گن عنتر ناراحت نمی‌شه. من بودم با کله می‌رفتم تو صورتش. عرض کنم خدمتتون که این خواهرزاده ما هست. خب؟ بگو خب. ماه دیگه نومزدیشه. اتفاقاً اگه کالت ویزیت داشته باشین، می‌گیم بیاین برنامه اجرا کنین. یکی می‌خواستیم فیل هوا کنه و اینا. تو مایه‌های دیویت کاپل فیل… دمت گرم. این کالتته؟ بذا ببینم. ای بابا شوما هم که شوماره موبایلت رو نوشتی. حالا چون ۰۹۶۸ هست، استشکالات نداره. اوکِیه.
حالا گوش کن. یکی از این همکلاسی‌های ما بود تو مدرسه. خب؟ بگو خب. بعدش این بابا خیلی هف‌خط بود. یعنی یه جورایی مثه شوما. اهل سیابازی بود و این صوبتا. تا دلت بخواد هم مسخره بود و دلقک. عاقبت به خیر شد. چطور؟ می‌گم حالا. اولش زد تو خط دلار و این حرفا. بعدش چون کارش خیلی ردیف بود خب؟ بگو خب. خودش دلار می‌چاپید. زده بود تو کار گرافیت. با کامپیوتل دلار و اینا می‌کشید. یوخده که پولدار شد، دم و دستگاه خرید و دانشگاه زد. یه جاهایی تو هاوایی و اینا. کلی دکتر شد. کلی دکتر کرد ملتو. خیلی آدم خدمتگزاری بود. یعنی سطح دانش رفته بود بالا. کلی دانشمندامون زیاد شدن.
داداش این کفترتو بپا… همه صندل‌جاتمون رو شیرشوکولاتی کرد جون داداش… همین شوماهایین همه رو سیا می‌کنین دیگه. سر همه رو گول می‌مالین دیگه. فریب می‌دین دیگه… موبایل داری؟ خجالت نمی‌کشی؟ دکتری؟ خلبانی؟ هر کی می‌خوای باش. ساواکی! همین شوماهایین همه معتاد می‌شن. همین شوماهایین برزیل رو می‌بریم از هند می‌بازیم. قاتل. اگه مردی فوتبالمون رو اول کن. پیاده شو ضایع. اراذل اوباش. داغون. گروگان‌گیر. جاسوس. کی‌ آزادت کرده. فناوری. آپولوسیون شوماهایین. تکنوکراوات!

رادیو جوان / جوانی آزاد- عرض کنم خدمت شوما سرور گرامی که امروز صبح کله سحر یه بابایی رو سوار کردیم چی می‌گین شوما. جنتلمن. کت و شلوار کلاس بالا. های. خاصه دربستی می‌خواست بره تا بازار. خب؟ بگو خب. کلی با هم گپ زدیم و خلاصه خیلی باحال بود. کلی هم از این سیاست و کیاست بارش بود. اصلاً معلوم بود مدیر کلی چیزیه. کلی اطلاعات‌جات داشت از مسائل پشت پرده. عزیز ما باشی می‌گفت که توی این اداره‌جات باندبازیه. راس می‌گفت جون شوما. هر جا رو نیگاه می‌کنی همینه. تو تیم فوتبالمون باندبازیه. همه جا واسه خودشون باند درست کردن. اصلاً هم از اول می‌گفتن که یک دست صدا نداره. نه؟ جون من نه؟ بگو خب. واسه همین با هم دسته دسته می‌شن کار مردم رو راه می‌ندازن. هوای هم رو هم دارن. مام توی خط باند درست کردیم. خیلی کارامون راه می‌افته. کرایه‌ها رو کنترل می‌کنیم. همه هم راضی هستیم شکر خدا. حالا این خط رو که می‌گم. خب؟ آها. این خط خارجی‌ش می‌شه همون باند. این همکارامون که هستن تو فرودگاه. طیاره می‌رونن. راننده هواپیما و اینا. خب؟ اینا هم کارشون تو باند درسته. کرایه‌ها رو کنترل می‌کنن خب. شنیدی که این روزا قیمت بلیت هواپیما نمی‌دونم ۳ درصد سی درصد سیصد درصد یه چیزی تو همین مایه‌ها رفته بالا. جون شما خودم دیروز شنیدم از رادیو. اینم از این. جون من گوشت با منه؟ الو؟ اوهوی اخوی کجایی؟ باز که رفتی تو نخ موبایلت. خوش ندارم وقتی باهات حرف می‌زنم چیز می‌کنی. دو دره می‌کنی ما رو؟ فکر کردی ما هم آژانسیم که دربست گرفته باشی ما رو؟ خیلی از این آژانس ماژانس خوشم میاد حالا. ماشینو که نخریدی اخوی. می‌گه دلم می‌خواد صحبت کنم. فکر کردی اینجام آژانس اتمیه که هر چی دلت بخواد بگی؟ اون دکتر برادعی هم حق نداره تو ماشین ما زیاد ابراز وجودجات کنه. گرفتی. خاموشش کن. اصلاً چه معنی می‌ده وسط حرف من موبایلت زنگ بزنه؟ همین کارا رو می‌کنین جوون مردم عقده‌ای می‌شه دیگه. می‌ره دزد می‌شه موبایل‌دار باشه. می‌ره معتاد می‌شه. همین شماهایین باعث می‌شین باندبازی کنن این آفریقایی‌ها قاچاق کند ماده مخدر. معتاد! قاچاقچی! همین بچه رو می‌بینی که داره پفک می‌خوره؟ همون.آره. می‌شینه فردا معتاد می‌شه گوشه خیابون می‌میره. قاتل. اجنبی. آدم‌فروش.

هفته‌نامه چلچراغ– تغییر اتفاق مسحورکننده‌ای است آن قدر مسحورکننده که نویسنده‌هایی هم پبدا شوند و داستانش کنند. جوجه اردک زشت را که یادتان هست؟ همه ما در حال تغییر کردنیم. حالا برای بعضی‌هایمان این تغییر سرعتش کم و زیاد دارد. تعدادی هم کنترل گازش را دست خودمان گرفته‌ایم و بعضی هم فرمان را چپ و راست می‌کنیم و تغییر مسیر می‌دهیم. آن وقت به هر طرف که دوست داریم می‌پیچیم. بغل دستی هم نمی‌تواند حواسمان را پرت و پلا کند. راست دماغمان را می‌گیریم و می‌رویم جلو. در این مسیر پیش آمده که از خیلی‌ها جدا شویم و به خیلی‌ها هم بپیوندیم. آن وقت بعد از مدت‌ها مکن است دوباره یکدیگر را ببینیم و گاهی هم به سختی همدیگر را به یاد بیاوریم. اصلاً تو بگو چرا تعجب می‌کنی وقتی من را بعد از همه این سال‌ها می‌بینی؟ چرا باید این قدر برایت عجیب باشد که من آن نیمایی که دوران دانشگاه بودم، نیستم؟ چرا نمی‌توانی درک کنی که علایقم تغییر کرده، دوستانم هم متفاوت شده‌اند و خلاصه پوست انداخته‌ام؟ کجایش عجیب است که من دوست دارم درباره جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم، بیشتر بخوانم و شاید هم بنویسم؟ آن قدر از خواندن وبلاگم متعجب می‌شوی که برایم ایمیلی می‌فرستی. آن م بعد از این همه سال که چرا عوض شده‌ای. چرایش را نمی‌توانم به تو بگویم. اما قبول دارم. عوض شده‌ام. تغییر کرده‌ام. خیلی هم از این تغییرات خوشحالم. باور کن. می‌شود نگرانم نباشی؟

رادیو جوان / جوانی آزاد- به چاکریم آق پسر گل. شوما سربازی دیگه؟ اون وقت چی؟ سربازی سر بازی سُربازی سر سربازی را شکست. هه هه هه. باحال بود جون تو؟ نه؟ عرض کنم حضور انورتون که این سربازها خیلی بچه‌های گلین جون تو. مثه خودتن. البته وقتی کچلشون می‌کنن یه کم گری گوری می‌شن اما خب عوضش ریشه موهاشون تقویت می‌شه جون شوما. ما رو هم که می‌بینی کچل موندیم واسه همینه. نیست سربازی نرفتیم. معاف شدیم. خدا رفتگان شوما رو ببخشه بیامرزه. آقامون که فوت شد ما هم نرفتیم اجباری. اون وقت گیسمون بلند شد قد سه وجب. الان هم که ریخته. خلاصه عرض کنم خدمت انورتون که دوره زمونه جالبیه. بعضی‌ها خیلی فداکار شدن جون شوما. می‌رن پول می‌دن سربازی می‌خرن خب؟ بگو خب. آها قربون آدم چیزفهم. سربازی رو که می‌خرن، این شوماها می‌رین سربازی کلی نظم ترتیب‌جات می‌شه کاراتون. اون وقت یا می‌رین دانشگاه مهندس می‌شین خب. به نظر من این جور آدما رو باهاس طلا گرفت. خب؟ آها. ای وای ببند اون کمربندت رو بابا. چاکریم جناب سروان (بوق بوق). عرض کنم که این کمربند هم خیلی چیز خوبیه. دیدی آدم به شلوارش کمربند می‌بنده، خب شلوار از پاش نمی‌افته دیگه. حالا تو ماشینم که کمربند ببندی، تو از صندلی نمی‌افتی. کمر همچین قرص و محکم وامیسته. کجا بودم؟ آها داشتم درباره بازی می‌گفتم. بازی نکن با اون موبایلت بابا. عجب گیری کردیما. چی؟ سرباز نیستی؟ پس چرا کچل کردی مرد حسابی؟ حتما‍ً پارتی‌بازی کردی دیگه. اگه نه بچه‌های همسنتون همه بچه مزلفن خب. بذار کنار اون ماسماسکو. بی‌جنبه‌بازی در میارین. همین کارا رو می‌کنین دیگه قیمت گوشی و سیم کارت می‌ره بالا. تقصیر شماهاست دیگه.

این کاراکتر «اوا» آیتم راه به راه جوانی آزاد یه کم دردسردار شد. اینه که قرار شد آیتم با کاراکتر راننده تاکسی نوشته بشه. از چهارشنبه «اوا»ی عزیز از ماشین پیاده شد و راننده آیتم رو ادامه می‌ده. این شما و این اولین قسمت:
رادیو جوان / جوانی آزاد- آره آقا جون. چیزه. یعنی این. جونم واسه شوما بگه که عجب دور زمونه‌ای شده. جوونای امروزی ماشالله هزار ماشالله خیلی غریب شدن. یعنی این که شکل و قیافه‌شون فرق داره تومنی صنار با دوره ما. الان تیپ که می‌زنن خب؟ گوش کن. تیپ که می‌زنن ظاهر و باطنشون معلوم نیس. آدم فک می‌کونه که اینا چیزن. یعنی قرتی و سوسولن. اما این طور نیست جون شوما. گوشِت با منه؟ ای بابا تو هم که همه‌ش تو نخ موبایلتی. گوش کن. موهاشون که ماشالله بلند بلند شده. بعضی‌هاشم سیخ سیخ. حواست که هست؟ واسه جنس شامپوهاست. خیلی جنسشون ملسه به جون شوما. دوره ما ننه‌مون سرمون رو با چیز می‌شت سدر و صابون. همچین با فرچه می‌کشید به موهامون که نصفش رفته الان. آقام خدا بیامرز می‌گفت که مو وقتی تمیز شه باید صدا بده وقتی دست می‌کشی روش. خدا رفتگان شوما رو هم بیامرزه. راس می‌گفتا الان از حموم که در میام به سرم دست می‌کشم عینهو ته ماهیتابه منزلمون صداش در میاد. واسه خب. نمی‌شه که اینجا پیاده‌ت کنم. باهاس دور بزنم می‌دونی رو. آره خلاصه جوونای امروزی تیپشون درسته. مثه جوونای قدیم نیستن که از دور دل ببرن از نزدیک زهره. همدیگر رو گول نمی‌زنن. مال شامپوست جون شوما. ای بابا قطع کن اون ماسماسکو. گوشیتو می‌گم. چقدر فک می‌زنی. دارم واسه شوما حرف می‌زنم نه واسه پیت حلبی. حتما‍ باهاس سرت فریاد بزنم داداش؟ دهه.

رادیو جوان / جوانی آزاد- داداش من… می‌دونی چیه اصلاً؟ امروز ظهری جاتون سبز رفته بودیم تو دیزی‌سرای سر همین خیابون. عارضم حضور انورتون که رفتیم یه دیزی مشتی بزنیم و رگ. خب؟ بگو خب! خلاصه دیدیم که کلی تغییرجات داده تو دفتر دستکش. چیز کردن. چی می‌گین شوما آق مهندس؟ آها. کامپیوتر او اینا وصل کردن و سفارش و این جور چیزا همه‌ش شده اتومات. مسعود خان. صاحاب دیزی‌سرا رو می‌گم. آره. می‌گه که پسرش که تازه مثه شوما مهندس شده، گفته که همه چیز باهاس این جوری شه. چی؟ پیپرلس. خودش که می‌گه پیپر و اینا باهاس حذف شه. راستم می‌گه خب. انگلیسیا به فلفل می‌گن پیپر. اون وقت پیپرلس هم یعنی بدون فلفل. منم فکر می‌کونم غذا نباید زیاد تند باشه. به منزلمونم می‌گم زیاد فلفل نباهاس بریزه تو غذا. آدم تا چند روز می‌سوزه. دیروزم رادیو رو گرفته بودم. بعدش اخبار می‌گفت که دولتم قراره پیپرلس کنه همه کاراشو. کارشناسا هم به این نتیجه رسیدن. (صدای ترمز) ای بابا، این مردمم بلت نیستن رانندگی کنن که. بچه با توپ می‌پره وسط خیابون. همینه که تیم ملی می‌بازه. فوتبالمون ضعیف شده. مردم ناراحتن. همه‌ش به خاطر این آدماست که بچه‌هشون رو ول می‌دن تو خیابون توپ‌بازی. الو؟ گوش کن بابا. با توام. باز که رفتی سراغ موبایلت. اصلاً تو این ماشین هر کی با موبایلش ور بره دو برابر باهاس کرایه بسلفه. همینه که کرایه‌ها گرون می‌شه دیگه. همه‌ش تقصیر شوماهاس.