دسته: اشتراک فايل

خب. عرض کنم از آنجایی که بنده در رسالت وبلاگی خودم وظیفه دارم که درباره هر چیزی اظهار نظر کنم، پس بدون اطاله کلام (حال کردین واژه رو؟) می‌رم سراغ اصل مطلب که چند پاره‌ست.
عرض کنم که درباره کانال mbc Persia به هر حال باید اظهار نظر کرد چون مد شده. بنابراین ضمن اظهار تأسف نسبت به کامنت‌های نژادپرستانه و ضدافغان در پایین این خبر در سایت العربیه، باید بگم که چند تا سؤال اساسی از زمانی که این کانال راه افتاده در ذهنم شکل گرفته.
یکی این‌که چرا طراحی سایت این کانال این‌قدر بده؟ کیفیت گرافیکی این سایت در حد بازی‌های لیگ دسته هشتم فوتبال مالدیو هست. یه نگاهی به لوگو بندازید. عجیب نیست که اینقدر بی‌کیفیت در سایت قرار گرفته؟ در ضمن عجیبه که لینک سایت این کانال هنوز در سایت اصلی ام بی سی گذاشته نشده. به وبلاگش هم یه نگاهی بندازید. این روزها به شدت فعال هست و البته این نشونه بدی نیست. به شرطی که قالب وبلاگ رو هم از حالت پیش‌فرض در بیارن و بهش سر و شکلی آبرومند بدن. هنوز هم متوجه نمی‌شم چرا نوشتن که امکان راست به چپ نویسی در این وبلاگ وردپرسی نیست. در حالی که این امکان وجود داره که همزمان راست به چپ و چپ به راست نوشت. همون طور که در این پست نوشته شد. امیدوارم که این دوستان این کانال رو روی ماهواره‌های دیگه‌ای به جز نایل‌ست و عرب‌ست هم ببرن که در نقاط دیگه کره زمین قابل دیدن باشه. منطقه تحت پوشش (طبق این نقشه) بیشتر مناسب عرب‌زبان‌ها هست نه فارسی‌زبان‌ها. طبق این نقشه تصاویر این ماهواره نباید در افغانستان، تاجیکستان و استان‌های خراسان قابل مشاهده باشه. (اینجا خواننده خراسانی داره که گزارش بده؟)
زیرنویس‌های فیلم‌هایی که پخش می‌شن کم و بیش خوب و قابل قبول هستند به جز فیلم آقا و خانوم اسمیت که رسماً ترجمه فاجعه‌ای بود. یک جاهایی شدیداً به خنده افتادم.
به هر حال آرزومندم که اشکالات این کانال رفع بشه. و خدا رو شکر می‌کنم که ماهواره ندارم چون مجبور می‌شدم صبح تا شب بشینم و فیلم ببینم و از کار و زندگی بیفتم.

سایت‌های اشتراک لینک مانند دیگ، دلیشز و انواع ایرانی‌اش چون بالاترین و دنباله با وجود فیلترینگ روز به روز در بین کاربران اینترنت و آنها که به دنبال اخبار تازه هستند، محبوب‌تر و پربیننده‌تر می‌شوند.
در نمونه‌های خارجی بسیاری از خبرنگاران اخباری را که توسط خبرنگارشهروندان در این سایت‌ها گزارش می‌شود، پیگیری می‌کنند و پس از تحقیق و دنباله‌گیری، همین اخبار محلی در وبلاگ‌ها تبدیل به خبرهای مهم و خواندنی می‌شوند.
از طرفی جذب مخاطب در تجارت رسانه یکی از اصول مهم است. خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها به هر طریق سعی در جذب مخاطب بیشتر و پیروزی در رقابت رسانه‌ای دارند. یکی از راه‌های جذب مخاطب برای سایت این رسانه‌ها این است که در انتهای نوشته از مخاطبان درخواست کنند تا خبر مورد نظر را با دیگران به اشتراک بگذارند. همان آیکان‌هایی که امروزه در انتهای نوشته‌های هر وبلاگ وجود دارد و به مخاطب می‌گوید مثلاً این نوشته را به بالاترین بفرست یا به آن امتیاز بده، در انتهای اخبار این خبرگزاری‌ها دیده می‌شود. برای نمونه به انتهای این خبر در سایت بی‌بی‌سی انگلیسی نگاه کنید که از مخاطب می‌خواهد تا خبر را در سایت‌های Delicious، Digg، reddit، Facebook و StumbleUpon به اشتراک بگذارند یا به آن امتیاز دهند. یک راهنمای کوچک هم چگونگی کار را توضیح می‌دهد. همین‌طور کلیک کنید به دکمه Share در انتهای این خبر سی‌ان‌ان.

خیلی از خوانندگان این وبلاگ مطالبش را از طریق خوراک‌خوان (Feed Reader) دنبال می‌کنند. از آنجایی که مووبل‌تایپ (سیستم مدیریت محتوای اینجا) به طور خودکار چندین و چند جور خروجی XML تولید می‌کند، این دسته از دوستان و آشنایان خوراک‌خوان هم از انواعش استفاده می‌کنند.
حالا از شما خواهش می‌کنم که به دلیل آن‌که این خروجی را روی فیدبرنر متمرکز کرده‌ام از این به بعد برای استفاده از خبرمایه (خوراک) عصیان از آدرس جدیدش استفاده کنید.
یک راهنمای مختصری هم چندی پیش درباره آن‌که خوراک (خبرمایه) چیست و خوراک‌خوان چگونه کار می‌کند، اینجا نوشته‌ام برای آنها که می‌خواهند از این طریق وبلاگ بخوانند.

هفته‌نامه چلچراغ– آنهایی که با مقوله اشتراک لینک آشنا هستند، می‌دانند که سایت‌هایی چون بالاترین وظیفه دارند تا لینک‌های محبوب کاربران را به همگان معرفی کنند.
سیستم انتشار لینک‌ها و به اشتراک‌گذاری این نوع سایت‌ها فرآیند ساده‌ای دارد و با امتیاز تک‌تک کاربران تعیین می‌شود. هر کاربر با رأی مثبت یا منفی خود می‌تواند در داغ کردن یک لینک سهمی داشته باشد. نمونه‌های خارجی این نوع سایت‌ها از قبیل سایت «دیگ» و «دلیشز» بسیار پربیننده هستند. نمونه‌های ایرانی هم اکنون به یکی از معتبرترین منابع کشف اتفاقات و اخبار بدل شده‌اند. این استقبال باعث شده تا سایت‌های مشابه دیگری نیز پدیدار شوند.
سایت «دنباله» با آن‌که چند هفته‌ای از عمرش نمی‌گذرد به رقیبی جدی برای سایت «بالاترین» بدل شده و روز به روز محبوب‌تر می‌شود.

گاهی وقت‌ها شکموها (اهل خوراک و فید) شاید حوصله نداشته باشند که اخبارشان را روی مانیتور بخوانند. شاید هم هوس کردند که یک نسخه چاپی از لینک‌های به اشتراک گذاشته خودشان در گوگل‌ریدر را بچاپند (چاپ کنند) و بدهند به یکی از دوستان یا پدر و مادرشان که اهل اینترنت و فیدبازی و این‌جور سوسول‌بازی‌ها نیست.
آن‌وقت به جای آن‌که جانشان از یک جایشان در برود تا اخبار را بتپانند توی مایکروسافت ورد، می‌توانند بروند توی سایت Feed Journal یا مجله خوراک و لینک یک فید را بدهند بهش تا یک روزنامه خوشگل با فرمت پی‌دی‌اف تحویلشان بدهد به چه ماهی!
حالا می‌ماند فقط چاپش کنند و بدهندش به بابای کچل یا سیبیلو یا هر دو یا هیچکدام تا حالش خوب شود و جگرش حال بیاید.
فقط بالاغیرتاً دور و بر اخبار فارسی را خیط بکشید که هنوز ساپورتش نمی‌کند. عوضش یک روزنامه انگلیسی چاپیده‌اید که کلی کلاس دارد. این را هم بگویم که به خاطر ترافیک بالا فعلاً گزینه عکس‌های اخبار غیرفعال است و روزنامه شما بدون عکس منتشر می‌شود. در عوض می‌توانید در قطع‌های مختلف از A4 تا تابلوید و انواع دیگر اندازه‌ها روزنامه خودتان را منتشر کنید. در نسخه‌های پولی هم می‌توانید لوگو دلخواه و امکانات بیشتر مثل فونت و اندازه‌های دلخواه را داشته باشید. به جای آن‌که بروید چلغوز و گوز و یالغوز منتشر کنید، بگویید که من و کریستین رونالدو را کجا می‌برید؟ (معنا رو ولش، قافیه رو بچسب).
این شما و این مجله امروز من برای شما.

ورگ زاکان چن روز پیش مِه بئِه یک تِه نظر بِنَن و مَه دعوتَه گودن به گیلکی نیویشتن، مارِ زبونِ روزِ واسی.
منم بوئتم که اگه ای یک ته روزِ واسی هیچّی ننویسم تا آخرِ عومره پَشیمُنَه بوئنم.
اینی واسی بوئتم که ایسه چی بینویسم. بدِئم بهترین کار اینی که گیلون جغلانه دعوتَه کونم بالاترین (جوئرترین) مئن. هر کی از گیلکی زاکانی که خئنه بالاترین مئن کاری دست ویگیره، مِه بئه یک ته ایمیل روونه بوکونه تا ایشونه دعوتَه کونم.
مو فکر کوئنم که یک ته از بهترین کارانی که گیلکی زبونه واسی انجام ببؤ گت ولک (گیلکی ویکی‌پدیا) ایسه که بتؤنیسته امی زبونه اینترنت مئن زینده بوکونه.
شیمئه چاکیرپیچیم.

خلاصه امکان ارسال دعوتنامه بالاترین فعال شد. گرچه قبلاً توی این نوشته راه‌اندازی‌ش رو نوید داده بودم (نوید کیه؟).
دیروز صبح که دیدم امکانش برام ظاهر شده، می‌خواستم یک چیزی بنویسم اما متأسفانه سرور عصیان در حال به روزرسانی فنی بود و سایتم از دسترس خارج. شاید همزمانی این امکان با ولنتاین تعمدی بوده باشه. به هر حال تا الان تونستم خیلی از کاربران بالاترین رو که از مطالبش استفاده می‌کردند اما عضوش نبودند رو به بالاترین دعوت کنم.
به هر حال امید می‌ره (کجا می‌ره؟) که با ورود کاربران تازه‌نفس بالاترین حرکت رو به جلوی خودش رو ادامه بده.

به نظر می‌آید که بالاترین می‌خواهد کاربر جدید بپذیرد. وجود بیش از چهارهزار شناسه بی‌مصرف در میان کاربران بالاترین گزارش شده است و از طرفی مدیران بالاترین مجموعه را روی سرور جدیدی انتقال داده‌اند. به نظر می‌رسد در میان کلی از اخبار بد از جمله در دسترس نبودن مکرر سایت بالاترین و حمله‌های متعدد از سوی آی‌پی‌های مختلف، خبر خوش این است که بالاترین کاربر جدید می‌پذیرد اما کاربران جدید باید دعوتنامه داشته باشند.
اگر به صفحه شخصی خود بروید، بخشی جدید را مشاهده خواهید کرد که در آن این عبارت به چشم می‌خورد: کاربر جدید دعوت کنید. و در زیر این جمله فهرست افرادی که توسط شما دعوت شده‌اند، مشاهده خواهد شد.

البته وقتی روی این لینک کلیک کردم، به صفحه اول فوروارد شدم و جمله دیگری در بالای لینک‌ها مشاهده می‌شد با این مضمون: دعوت‌نامه برای شما فعال نیست.
هنوز اعلام نشده است که برای چه کسانی امکان ارسال دعوتنامه فعال شده است اما حدس من این است که کاربرانی که بیش از حد فعال بوده و امتیاز بالایی کسب کرده‌آند، این امکان را دریافت کنند.
چند روز پیش امکانات جدیدی به بالاترین افزوده شد که می‌توان به فهرست لینک‌های مرتبط اشاره کرد که در زیر هر لینک قرار می‌گیرد. «همدم بالاترین» هم نام افزونه‌ای برای فایرفاکس است که با نصب آن می‌توانید با یک کلیک صفحه جاری را به بالاترین بفرستید یا در صورتی که لینک آن قبلاً ارسال شده، از وجودش باخبر شوید.

هفته‌نامه چلچراغ– در اینترنت، سایت‌های زیادی تأسیس شده‌اند که به شما لینک توصیه می‌کنند. جاهایی که وبگردها لینک‌های جالب را مانند یک لینکدونی بزرگ کنار هم می‌چینند تا بازدیدکنندگانی که وقت وبگردی را ندارند در یک نگاه با سایت‌ها و اخبار داغ مواجه شوند و روی هر کدام که دلشان می‌خواهد کلیک کنند. اولین و معروف‌ترین این سایت‌ها سایت صبحانه بود. مدل سنتی اداره سایت‌هایی مانند صبحانه این بود که اعضای محدود سایت لینک‌هایی را به صفحه اضافه می‌کردند. در چنین سایت‌هایی معمولاً هر فرد می‌تواند تنها یک لینک را در سایت معرفی کند و برای مثال لینک دادن به وبلاگ‌ها تنها در روز جمعه آزاد است. اما با ورود سایت‌های مدیریت لینک خارجی و محبوبیت روز افزون آنها به خصوص سایت خوشمزه که توسط یاهو خریداری شد، چندی است که مشابه ایرانی جالبی با نام بالاترین نیز ایجاد شده است.
بالاترین با استفاده از بازخورد خوانندگان، لینک‌های بهتر را به خوانندگان خود معرفی می‌کند. خوانندگان این سایت با دادن نمره مثبت و منفی به لینک‌ها، بر اساس جالب بودنشان، به بقیه خوانندگان کمک می‌کنند که لینک‌های بهتر را ببینند. وقتی کاربری لینک جالبی را به بالاترین اضافه می‌کند، آن لینک در صفحه لینک‌های تازه نمایش داده می‌شود. پس از آن کاربران دیگر بر اساس جذاب بودنش به آن یک امتیاز مثبت یا منفی می‌دهند و هر گاه مجموع این امتیازها حداقل به ۵ رسید آن لینک به صفحه لینک‌های داغ منتقل می‌شود. برای امتیاز دادن نیاز به عضو شدن در سایت دارید. به هر لینک تنها یک امتیاز مثبت یا منفی می‌توانید. در سیستم بالاترین هر کدام از اعضل اعتباری دارند که با کارکرد آنها می‌تواند افزایش و در بعضی موارد کاهش پیدا کند.هر لینک پست شده ۵ امتیاز، نظر پست شده ۳ امتیاز و هر رای داده ۱ امتیاز به اعتبار کاربر اضافه می‌کند. اگر لینک پست شده به صفحه اول برسد، ۵ امتیاز دیگر هم به کاربر اضافه می‌شود. برای لینک‌هایی که امتیاز زیر صفر کسب کنند ۵ امتیاز منفی پست کننده لینک دریافت می‌کند.

هفته‌نامه چلچراغ– شاید یکی از مواردی که به همراه فلسفه کمونیسم به مجامع راه یافت، استفاده از سیستم زندگی اشتراکی بود. همه چیزها مال همه هست. همان طور که از نام این گرایش فکری پیداست، شاید این ساده‌ترین تعبیری باشد که در ذهن عامه شکل گرفته است. اما جدای همه اینها به نظرم رسد که این روزها چقدر مفهوم اشتراک تغییر کرده است. تا پیش از این اگر می‌خواستیم یک وسیله شخصی را با دیگران به اشتراک بگذاریم، در حقیقت کمی از حق خود می‌گذشتیم و بخشی از آن را به دیگران می‌بخشدیم. من اگر کتاب یا فیلمی داشتم که در آن با کسی مشترک می‌شدم، پیه آن را به تن خود می‌مالیدم که ممکن است زودتر شاهد فرسودگی یا خرابی آن باشم. شیء مورد نظر با سرعتی دو برابر به مرگش نزدک می‌شد چرا که استفاده‌کنندگانش دو برابر شده بودند.
وبگردی که می‌کردم، دیدم که تعداد سایت‌ها و نرم‌افزارهای اشتراک فایل و اشتراک لینک و اشتراک هر چیز دیگر چقدر زیاد شده. سرت را به هر طرف که می‌چرخانی، می‌خوری به پست یک نوع اشتراک از نوع خفنش. طرف کتاب می‌نویسد، توی وبلاگش پست می‌گذارد، لینک جالب پیدا می‌کند، آهنگ می‌سازد و روی اینترنت پرتابش می‌کند تا برود و برسد به ته اینترنت. خلی راحت هم می‌گوید این محصول را من تولید کرده‌ام. استفاده برای عموم آزاد است. غمش هم نیست که از کیفیتش کم شود یا فرسودگی دمار از روزگارش در بیاورد. چرا؟ برای این که مفهوم اشتراک با کپی یکی شده. یعنی این که اشتراک‌های دیجیتالی یک نوع همانندسازی هستند در تیراژ n. کتاب الکترونیکی‌ای که نوشته‌ای یا آهنگی که ساخته‌ای را اگر به اشتراک بگذاری، می‌فهمی که کلونینگ یعنی چه. همان که این روزها در ژنتیک اسمش را چپ و راست می‌شنویم. همان که ساده‌اش می‌شود کپی مطابق اصل یک موجود زنده. یعنی کپی دیجیتالی. کتاب یا آهنگ تو هم دقیقاً به صورت کلونینگ تکیثر می‌شود و در اختیار دیگران قرار می‌گیرد.
پدیده اشتراک فایل یا اشتراک‌های مشابه بسیار محبوب است اما در کنار خود حامل مشکلی‌ست که بارها با آن برخورد کرده‌ایم: کپی‌رایت! اشتراک فایل به نوبه خود تنها وقتی اخلاقی است که صاحب واقعی آن اثر یا محصول اجازه آن را صادر کرده باشد. اگر این طور است، راحت باشید. نه تنها از آن استفاده کنید، بلکه به دیگران هم بدهید تا به قولی حالش را ببرند. چون که سیستمش اشتراکیه!

مدت‌ها بود که دومین ITClips.net رو ثبت کرده بودم. شاید بیشتر از دو سال بود که به فکر ساخت سایتی بودم که اخبار و نوشته‌ها رو از وبلاگ‌های تخصصی فناوری اطلاعات در یک نقطه گردآوری کنه. به هر حال این قدر به دنبال اجرای یک طرح ایده‌آل بودم که اجرا نکردمش. بعد از این که علیرضا با وردپرس خبرخوان وبلاگ‌های پزشکی رو راه‌اندازی کرد، بر آن شدم (بر کدام؟ خودم هم نمی‌دونم) که با همین وردپرس کار رو شروع کنم و به تدریج تکمیلش کنم. نتیجه این سایتی شد که می‌بینید. هنوز خیلی کار داره. هنوز دسته‌بندی‌های موضوعی مرتب نشده و هنوز هم اشکالاتی از قبیل نبود لینک‌های میان‌متنی مطالب اصلاح نشده که به تدریج و توی همین روزها درستشون می‌کنم. این اولین تجربه من توی سیستم مدیریت محتوای وردپرس بود و آی‌تی کلپس بهانه‌ای بود تا باهاش کار کنم.
چیزی که بهش اعتقاد دارم اینه که وبلاگ‌های فناوری اطلاعات و با موضوعات تکنولوژی و کامپیوتر و انفورماتیک از خبرگزاری‌ها و رسانه‌های دیگه‌ای مثل تلویزیون و مطبوعات جلوتر هستن. چه از نظر محتوایی و چه از نظر به روز بودن و اخبار آنلاین. این سایت می‌تونه منبع خوبی باشه برای اون‌هایی که هر روز قصد ندارن به همه وبلاگ‌های آی تی سر بزنن و می‌خوان با یک نگاه همه مطالب رو بیبنن و همچنین برای روزنامه‌نگاران آی تی که به دنبال اخبار مربوط وبلاگ‌ها رو هم زیر و رو می‌کنن تا بیبنن چی به چیه و کی به کی. به هر حال آی تی کلیپس همه وبلاگ‌های آی تی رو پوشش نداده. شما می‌تونید در صورتی که وبلاگی رو می‌شناسید که از فهرست جا مونده، به من پیشنهاد بدید. ضمن این که خیلی از وبلاگ‌ها خروجی Feed ندارن یا لینکش رو در دسترس نذاشتن تا بشه ازشون استفاده کرد. تا یه حدی می‌شه حدس زد که یه خروجی فید در کدوم مسیره اما نه در همه موارد.