هفتهنامه چلچراغ– گاهی اوقات آدم توی اینترنت چیزهایی میبیند که به قول معروف پس کلهاش اسفناج سبز میشود به چه تر و تازگی. حالا حکایت، حکایت ماست که هفته قبل با دریافت ایمیلی از یک دوست دچار سنگکوب حاد شدیم.
«رضا برقی» آدرس یک دانه سایت را برایمان ارسال کرد که بر حسب اتفاق نامش بود «چلچراغ». این که یک سایتی اسمش را بگذارد چلچراغ در نفس خودش هیچ مشکلی ندارد، اما وقتی میبینی که بالای صفحه لوگوی مجله چلچراغ را گذاشته، یک کمی به یک جاهایی فشار وارد میشود به قاعده چند صد نیوتون بر سانتیمتر مربع. یک خاصیت دیگر کار با اینترنت و وبلاگنویسی چند ساله این است که به طور ناخودآگاه آدم را تبدیل میکند به خبرنگار پژوهشگر و به عبارت سادهتر کارآگاه علوی تحت ویندوز. این بود که پیگیر شدیم بلکه ببینیم سر این رشته به کجا میکشد.
قبل از هر چیزی بگذارید به شیوه رسمی بگویم که سایت ۴۰cheraq.com هیچ گونه ربطی به مجله چلچراغ ندارد، بنابراین تحویلش نباید گرفت که ممکن است سرتان کلاه برود به طور اساسی. (البته طراحی این سایت از زمان انتشاراین مطلب در هفتهنامه چلچراغ، تغییر کرده).
دستنوشتههای نیما اکبرپور