روزنوشت

آِِِ ی ی ی، خوابم میاد هزار تا. این سومین شبی هست که من تا صبح موندم تو کافی‌نت. چرا؟ به یک دلیل بسیار محکم محکمه‌پسند. یه مشتری دارم که هر شب ۷-۸ ساعت با وب‌کمم حال می‌کنه… بهتره بگم معاشقه می‌کنه. ها ها…
حالا که یه صفحه مفت دادن دست آدم بی‌جنبه ای مثل من، بعدشم یه وب‌کم دادن دست یه مشتری بی‌جنبه‌ای مثل این آقای بغل دستی (که الهی من قربونش برم)، پس نوشتن هر چرت و پرتی در این مکان واجب عینیه.
تو رو خدا برین این کانتر من رو بیینین. خداییش شبیه شاخه‌های علم نشده تو هیأت‌های عزاداری؟

به یک آشپز خونگی که بتونه برای اینجانب، هر روز یک وعده غذای خونگی درست کنه، شدیداً نیازمندم. به خدا پول غذامو می‌دم، یه چیزی هم روش.

این دو روزه مشغول طراحی صندوقخونه بودم. این بود که وقت نکردم اینجا چیزی بنویسم. اما قول می‌دم این تأخیر رو به زودی جبران کنم.

به نظر شما اگه قضیه برعکس بود بازم همین اتفاق می‌افتاد؟ فکر نکنم این مسأله صداقت وبلاگ سانسور هرگز در وضعیت برعکس هم فیلم‌فارسی خوبی از آب در می‌اومد.

خب مگه چیه؟ دلم خواسته تبلیغ بذارم اینجا.