کنسرت زنده U2 روی یوتیوب

You Too Can Watch U2 On YouTube, Liveدیشب برای اولین بار یک کنسرت به طور زنده برای میلیون‌ها کاربر اینترنتی پخش شد. گروه یو ۲ که معرف حضورتون هست. اخیراً هر جا که کنسرت می‌ذارن، نیم‌نگاهی هم به سبزهای ایران دارن (ویدئو). دیشب به طور زنده روی یوتیوب کنسرتی اجرا شد که یکی از اولین‌های اجرای آنلاین و نخستین کنسرت زنده روی یوتیوب بود (یک ساعت و ۲۶ دقیقه از این ویدئو به جلو برین تا به لحظه مربوط به حمایت از جنبش سبز برسین).
یو ۲ بیش از ۳۰ سال هست که مردم رو شگفت‌زده می‌کنه. چندی پیش هم یک کنسرت رایگان و زنده روی پشت‌‌بوم یکی از ساختمون‌های بی‌بی‌سی اجرا کرد که خوشبختانه تونستم از نزدیک ببینمش و البته به طور زنده از تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی هم پخش شد (ویدئو). کنسرت دیشب که در پاسادانای کالیفرنیا اجرا شد رو حدود ۱۶ کشور می‌تونستن به طور آنلاین ببینن: استرالیا، برزیل، کانادا، فرانسه، هند، ایرلند، اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، هلند، نیوزیلند، کره جنوبی، اسپانیا، بریتانیا و ایالات متحده. سایر کشورها نمی‌تونستن اون رو به طور زنده ببینن. این کنسرت ساعت ۲۰:۳۰ به وقت PT پخش شد.
در حین پخش کنسرت، زیر پلیر صفحه، یک ویجت توییتر هم قرار گرفت تا توییت‌هایی رو که به این صورت برچسب می‌خورن، نشون بده:

اگه احیاناً کنسرت رو از دست دادین، می‌تونین امروز اون رو روی صفحه یو ۲ ببینین.
پیش از این سخنرانی زنده باراک اوباما رو هم روی یوتیوب دیدیم و همان موقعی مطلبی در این باره نوشتم.

ادامه

در جست‌وجوی آهنگ «اینجا آفریقاست»

Here is Africa«اینجا آفریقاست» یکی از بهترین مستندهایی است که شش سال قبل از تلویزیون ایران پخش می‌شد. من واقعاً عاشق این مستند و آهنگ‌های آفریقاییش بودم. همیشه زمان پخشش هر جا که بودم خودم رو به خونه می‌رسوندم تا قسمت جدیدش رو با ولع ببلعم. مستندی که به نویسندگی و کارگردانی رامین حیدری فاروقی ساخته شد و بازیگر-مسافرش هم رویا نونهالی بود.
خدا پدر و مادر مخترع وبلاگ رو ببخشه و بیامرزه که باعث شد ما خاطراتمون رو آرشیو کنیم. این هم مدرکی مبنی بر علاقه من به این مستند. نوشته وبلاگی ۵ بهمن ۱۳۸۲.
اشکال بزرگ این مستند مثل مستندهای دیگه فارسی اینه که توی تیتراژ پایانی به ندرت اثری از آهنگساز و خواننده‌ش پیدا می‌کنی. این یکی از بزرگ‌ترین مشکلات من بود. خدا رو شکر چند وقتی هست که شبکه یک هر شب ساعت ۳۰ دقیقه بامداد این مستند رو بازپخش می‌کنه. من هم اون رو دانلود می‌کنم. البته به روشی که به زودی همین‌جا خواهم نوشت. با کمک شازم عزیز تونستم آهنگ تیتراژ پایانی رو پیدا کند. خواننده این آهنگ اسماعیل لو و اسم آهنگ هست «خر» یا ساید هم «خار»! به هر حال یه کم به زبون ما عجیبه. اگه دوست دارین این آهنگ رو بشنوین، می‌تونین از لست اف ام کمک بگیرین. اینجاست.
نتیجه این که توی این شش سال تکنولوژی این‌قدر پیشرفت کرده ال فیلان و من الان خوشحالم در حد تی‌تاپ خوردن در آستانه فصلی سرد!

رادیو اینترنتی با طعم فارسی برای آیفون

Bia2این دومین اپلیکیشن موبایلی هست که معرفی می‌کنم. رادیوهای اینترنتی تقریباً سایت‌های پرطرفداری هستن. از وقتی که سر و کله اینترنت توی موبایل‌ها هم پیدا شده، می‌شه از طریق موبایل هم به رادیوهای اینترنتی گوش کرد. یکی از این ایستگاه‌های رادیویی که اپلیکیشنش برای موبایل هم نوشته شده، بیا۲ هست. سایت «بیا تو» یکی از سایت‌های قدیمی سرگرمیه که از سال ۲۰۰۳ سرویس‌هایی مثل دوستیابی و چت رو به کاربرهاش ارائه می‌داد و به تدریج روی موسیقی متمرکز شد. الان هم وب‌سایتش به طور تخصصی داره موسیقی پخش می‌کنه. شما می‌تونین رادیوهای اینترنتی بیا تو رو از اینجا بشنوین.
اما یکی از این ایستگاه‌ها اپلیکیشن آیفون داره و می‌تونین هر کجا که به اینترنت وصل هستین، بهش گوش کنین. یکی از سرگرمی‌های من موقع پیاده‌روی گوش کردن به این رادیو هست. آهنگ‌هایی که اینجا پخش می‌شن تقریباً جدید هستن و ریتم تندی دارن. هرچند بعضی از آهنگ‌هاش اعصاب آدم رو خراب می‌کنه. که خب برمی‌گرده به ترانه‌ها مزخرفی که بعضی از خواننده‌ها ازش استفاده می‌کنن. من نمی‌دونم این چه اصراریه که بعضی‌ها فکر کنن هم آهنگ‌ساز خوبی هستن و هم ترانه‌سرا و هم خواننده. اون‌وقت یه مشت کلمه مثل ستاره، چاره، پاره، تازه، خاره، ماره، زاره و… به عنوان قافیه می‌چینن ته ابیات و بقیه کلمات رو هم می‌ریزن توی شعر که آشپزی‌شون تموم بشه.
برای این‌که از بحث اصلی معرفی اپلیکیشن منحرف نشیم، این صفحه اپلیکیشن بیا تو توی سایتشه.

ادامه

پیدا کردن آهنگ ناشناس با اپلیکیشن شازَم آیفون

Shazamتصمیم گرفتم که از این به بعد هر وقت که بتونم یکی از اپلیکیشن‌های آیفون رو که دوست دارم و ازش استفاده می‌کنم معرفی کنم. در واقع برای گوشی‌های آیفون اپلیکیشن زیاد نوشته می‌شه. خیلی‌هاش هم معروف هستن و توی سایت‌ها و وبلاگ‌های خراجی خیلی چیزها می‌شه درباره‌ش پیدا کرد. اما من قصد ندارم که مطالب اونها رو ترجمه کنم. در واقع اپلیکیشن‌هایی که برای آیفون اینجا معرفی می‌کنم، اونهایی هستن که خودم ازشون استفاده می‌کنم و خیلی برام جالبن. بریم سراغ اولیش:
خیلی وقت‌ها توی کافه یا رستوران یا مهمونی هستین و یهو یه آهنگی رو می‌شنوین که نمی‌دونین مال کدوم خواننده، نوازنده یا گروهه. این طور وقت‌ها برنامه شازَم به دردتون می‌خوره. شازم رو برای آیفون می‌تونین از فروشگاه آنلاین اپل به طور رایگان دانلود کنین. این برنامه البته برای موبایل‌های دیگه‌ای مثل گوشی‌های مبتنی بر سیستم عامل اندروید گوگل [+] و گوشی بلک‌بری [+] هم نوشته شده.
وقتی برنامه رو اجرا می‌کنین، باید بذارین چند ثانیه‌ای از هر جای آهنگ رو گوش کنه. اون وقت صبر می‌کنین تا شازم اون تیکه رو به بانک اطلاعاتی آنلاینش آپلود کنه و منتظر می‌مونین تا چند ثانیه بعد جوابش برگرده که شامل اسم آهنگ، آلبوم، صاحب اثر و مشخصات دیگه از جمله جلد سی‌دی می‌شه.
این یکی از اپلیکیشن‌های محبوب منه.

ادامه

last.fm برای کاربران غیرآمریکایی، بریتانیایی و آلمانی پولی شد

اگر کاربر Last.fm هستین باید بهتون بگم ممکنه مجبور بشین سر کیسه رو یه کم شل کنین.
لست اف ام یه سرویس رادیویی آنلاینه که بسیار پرطرفداره و کاربران زیادی داره. این طور که توی وبلاگ لست اف ام نوشته کاربرانی که خارج از بریتانیا، آمریکا و آلمان زندگی می‌کنن، به زودی باید ماهانه ۳ یورو (یعنی چیزی در حد ۴٫۵ دلار) در ماه بپردازن تا بتونن موسیقی رو به طور آنلاین گوش کنن.
البته ۳۰ قطعه موسیقی رایگان برای گوش کردن وجود خواهد داشت. جز این مورد بخش‌های دیگه لست اف ام از جمله اتفاقات موسیقی، زندگی‌نامه‌ها، نمودارها و ویدئوها همچنان رایگان خواهد بود.
از سال ۲۰۰۲ که این سایت پخش موسیقی رو آغاز کرده تمام سعی این سایت این بوده که موسیقی مناسب رو برای کاربرانش پیدا کنه و پیشنهاد بده و موسیقی هنرمندان رو به دیگران معرفی کنه. در حال حاضر ماهانه ۳۰ میلیون کاربر از این سایت استفاده می‌کنند که دو برابر کاربران پارساله. ۲۸۰ هزار برچسب و هنرمند در این سایت وجود دارن که به بسیاری از اونها پول پرداخت می‌شه و ۷ میلیون قطعه موسیقی موجود در این سایت، اون رو به یه ایستگاه رادیویی بسیار محبوب تبدیل کرده.

کنسرت کیوسک و کنسرت یو تو

خب سپاسگزار همه این رفقای گلم که واقعاً از را دور و نزدیک و با تلفن و ایمیل و کامنت و هر راهی که بود، تولدم رو بهم تبریک گفتن. مخلصیم…
اما این چند روزی که ننوشتم دو تا کنسرت درست و حسابی رو دیدم. یکیش کنسرت گروه کیوسک بود. کنسرت کیوسک توی سالن بوش هال اجرا شد و تقریباً یه مدلی بود که می‌تونستی همه جای سالن بچرخی و از دور و نزدیک سن عکس بگیری. من هم این روزها دارم یه جور توییت با عکس انجام می‌دم. با موبایلم عکس می‌گیرم و بلافاصله آپلودش می‌کنم توی فرندفید یا توییتر. درباره فرندفید که امکان آپلود مستقیم عکس وجود داره. برای توییتر هم از توییت‌پیک استفاده می‌کنم. به هر حال کنسرت بسیار خوبی بود و لذتبخش.
اما پریروز که داشتم با عادل برای ناهار می‌رفتم، توی حیاط تی‌وی سنتر چند نفر از کنارمون رد شدن. طرف یه نگاهی به من انداخت و منم همچین یه نگاه عاقل اندر سفیه بهش انداختم و تو دلم گفتم این با این عینکش چقدر جلفه. بعد عادل که داشت باهام می‌اومد یهو هنگ کرد و وایساد با دهن باز. گفتم چته؟ گفت این بونو بود. همون خواننده یو تو. بعدش من فهمیدم که نفهمیدم!
به هر حال دیروز عصر سمت ساختمون براودکستیگ هاوس بی‌بی‌سی چنان جمعیتی اومده بود که راه‌بندون شد حسابی. مردم اومده بودن تا کنسرت یو تو رو تماشا کنن که از بالای ساختمون بی‌بی‌سی اجرا می‌شد. به مناسبت انتشار آلبوم جدید U 2 بعد از پنج سال، سه تا آهنگ از پشت‌بوم برگزار شد (لینک ویدئو). شانسی که من داشتم این بود که لازم نبود از پایین کنسرت رو ببینم. بلکه از ساختمون بغلی بی‌بی‌سی و همسطح با گروه نگاهش کردم. اون‌قدر این صنم جیغ کشید که خلاصه بونو برگشت سمت پنجره ما و وسط آهنگ گفت بی‌بی‌سی. ما هم بای بای کردیم و از این لوس‌بازی‌ها. احتمالاً از تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی هم دیده باشید کنسرت رو. این هم صفحه اختصاصی یو تو در سایت بی‌بی‌سی برای اونهایی که ندیدن.
فعلاً همین.

کلان گالبریت، خواننده‌ای بسیار جوان

این نوشته‌ای که جادی چندی پیش توی وبلاگش نوشت با عنوان توریسم اینترنتی رو کاملاً درک می‌کنم. جادی می‌نویسه:
در این سرعت، معنی خیلی چیزهای دیگه هم عوض می‌شود. معنی آپدیت کردن کامپیوتر و آنتی‌ویروس، معنی بازی‌های آنلاین و معنی سایت‌هایی مثل فیسبوک یا دیگر شبکه‌های اجتماعی.
دقیقاً از وقتی که به اینترنت پرسرعت دسترسی پیدا کردم، همین رو تجربه می‌کنم. الان یوتیوب برام یک معنای دیگه داره. مجموعه‌ای از محتوای بی‌انتها با شکلی ساده که نیازی به پیچیدگی زبانی هم برای درک نداره. برای همینه که این روزها ویدئوهای بیشتری پیدا می‌کنم. حالا هم با یکی که از توی یوتیوب پیدا کردم آشنا بشید:
کلان گالبریت زادهٔ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۱ در هو سن وربرگ، کنت، یه خوانندهٔ انگلیسی با تبار اسکاتلندی و ایرلندیه (از ویکی پدیا). این خواننده که الان ۱۷ سالشه، سال‌هاست که داره می‌خونه و انصافاً صدای قشنگی هم داره. برای مثال این ویدئو رو ازش ببینین که آهنگیه به نام «به من بگو چرا» یا Tell me why.

کالبدشکافی بازی سونی و ماجرای عذرخواهی از مسلمانان

Little Big Planetیکی از موضوعاتی که این روزها در صدر اخبار بازی‌های کامپیوتری قرار گرفت، به تعویق افتادن بازی «سیاره کوچولوی بزرگ» یا Little Big Planet کنسول پلی‌استیشن ۳ بود.
از قرار معلوم کاربری به نام یاسر در فوروم پلی‌استیشن می‌نویسد که با دقت در یکی از موسیقی‌های پس‌زمینه این بازی متوجه وجود دو آیه از قرآن شده و از آنجایی که ترکیب موسیقی با قرآن، برای مسلمانان قابل قبول نیست، بهتر است قبل از عرضه عمومی این بازی، این اشکال را رفع کنند.
اما داستان واقعی از چه قرار است؟
آن بخش از موسیقی جنجال‌برانگیز را می‌توانید از اینجا بشنوید و دریافت کنید (۴۴ ثانیه).
در ثانیه ۱۸ می‌توانید این جمله را بشنوید «کل نفس ذائقه الموت» (بخش اول آیه ۱۸۵ سوره آل عمران) که این گونه ترجمه شده است: هر کسى مرگ را مى‏چشد (ترجمه‌های دیگر و تفسیر).
در ثانیه ۲۷ می‌شنوید «کل من علیها فان» (آیه ۲۶ سوره الرحمن) که این‌گونه ترجمه شده: هر آن کس که بر روى زمین است فناپذیر است (ترجمه‌های دیگر و تفسیر).

ادامه

شبیه‌سازی تلویزیون‌های Super HD در یوتیوب

اولین ویدئوی روی یوتیوب به صورت شبیه‌سازی تلویزیون‌های سوپر اچ‌دی (Super HD) منتشر شده. تا جایی که می‌دونم تلویزیون‌های سوپر اچ‌دی مجموعه‌ای از صفحات تلویزونی متصل به هم هستن که می‌تونن تصاویر رو در امتداد هم طوری نشون بدن که در کنار هم یک صفحه نمایش به نظر برسه.
حالا یک آقایی محض تنوع و تفنن چنین چیزی رو درست کرده از یک ویدئو از ریک استلی و اون رو گذاشته اینجا. فقط امیدوارم برای دیدنش مجبور به شکستن فیل نباشید.

کنسرت کامکارها در لندن

الان که قلم را در دستان کوچکم گرفته و روی کاغذ می‌فشارم، دو شب است که تا ساعت ۴ صبح، وقتم را برای حل یک پازل مسخره صرف کرده‌ام که شکل دو بچه گربه داخل سبد را بر خود حمل می‌کند و از یک دست‌دوم فروشی به قیمت ۴۰ پنس خریداری شده است. دیروز اولین روز کاری من در تی‌وی سنتر بود و آشنا شدن با تیم کلیک. تا چند دقیقه دیگر هم باید راه بیفتم تا برم سر فیلم‌برداری برنامه این هفته و قراره که فعلاً تا چند هفته که کار رو یاد می‌گیرم جلوی دوربین آفتابی نشم. فعلاً کار با دوربین و شیوه ادیت فیلم و کارگردانی و هر چیزی که فکرش رو بکنی. در واقع باید به یک جور آچارفرانسگی مزمن مبتلا بشم.
بله بله بله. کنسرت کامکارها هم رفتم. در واقع یک کنسرت که یک ساعت و نیم اولش موسیقی ترکی استانبولی بود که یک گروه اجراش می‌کردن و بخش جالبش تمبک‌نوازی یه فرانسوی بود که واقعاً کارش درست بود. بخش دوم کنسرت هم مربوط بود به کامکارها که یک ساعت و نیم اجرا کردن و البته تمام اجراهاشون به زبون کردی بود. لذتبخش بود و دلنواز. فقط دوست داشتم حداقل یه آهنگ فارسی هم بخونن.
یه عده هم وقتی بخش اول کنسرت اجرا می‌شد با سر و صدای بلند شروع کردن به اعتراض که ما اومدیم کنسرت کامکارها رو ببینیم نه کنسرت ترک رو. بعدش هم معلوم شد که اشتباه می‌کنن چرا که توی بروشور نوشته بود کنسرت دو بخشه و اونها هم دقت نکرده بودن. عکس هم گرفتم اما فعلاً نمی‌شه آپلود کرد. در واقع سرعت اینترنت از دایال‌آپ هم کمتره و من دارم قرارداد اینترنتم رو فسخ می‌کنم.
اواخر نوامبر و اوایل دسامبر هم نمایش‌های «دیدالوس و ایکاروس» و «کوارتت» رو اجرا می‌کنن. با این‌که هر دو تاش رو توی ایران دیدم اما باز هم می‌رم که ببینمشون.

۲۴ ساعت با آهنگ‌های رپ بهرام

24 Hours By: Bahramمعمولاً موسیقی رپ ایرانی را فقط برای این گوش می‌دهم که چیزی گوش کرده باشم. در کل ترانه‌ها و اشعاری که در این نوع موسیقی ایرانی شنیده می‌شود، بیشتر مفهومی عامه‌پسند و تفریحی دارد و بر خلاف فلسفه‌ای که پشت این نوع موسیقی قرار گرفته، کمتر اعتراضی است. اما در این بین گاهی با استثنائاتی هم روبه‌رو می‌شویم. برخی از خواننده‌های رپ را می‌توان از سایرین جدا کرد. سروش لشگری (هیچکسیاس و گاهی زدبازی از این دسته‌اند.
دیروز از میان یکی از بحث‌های فرندفیدی، با یک رپر دیگر آشنا شدم به نام بهرام. آلبومش را که شنیدم، بلافاصله یاد آهنگی افتادم که پارسال دریافت کرده بودم به نام «نامه‌ای به رئیس‌جمهور». پرس‌وجویی کردم و دیدم که نامه‌ای به رئیس‌جمهور هم کار بهرام است و حالا می‌خواهم شما هم از آلبوم جدیدش به نام «۲۴ ساعت» بی‌نصیب نمانید. این آلبوم را می‌توانید از طریق این سایت دریافت کنید سفارش دهید. به شخصه آهنگ‌های «خیابون» (ترک سوم) و «اینجا ایرانه» (ترک پنجم) رو خیلی دوست دارم. آهنگ‌های آلبوم ۲۴ ساعت از اجتماعی‌ترین و اعتراضی‌ترین موسیقی رپ ایرانی است.
دانلود دموی ۲۴ ساعت با توضیحاتی از بهرام
سفارش آلبوم ۲۴ ساعت در سایت رسمی بهرام

بلیت مجانی برای کنسرت جاده و خودرو

Melody Roadزیگزاگ– دفعه بعد که رانندگان در جاده‌های ژاپن می‌رانند، ممکن است بدون آن‌که دستگاه پخش اتوموبیلشان روشن باشد، آهنگی را بشنوند که ریتمش با کم یا زیاد کردن سرعت ماشین، کند یا تند می‌شود.
شاید شما هم این را تجربه کرده باشید که هنگام عبور اتوموبیل از دست‌اندازها یا سرعت‌گیرها، صدایی از سایش لاستیک و ناهمواری‌های جاده به گوش می‌رسد. این مسأله ایده‌ای شده است برای تغییر یکی از جاده‌های ژاپن به جاده‌ای آهنگین.
مهندسان «صنایع پژوهشی هوکایدو» در ژاپن، توانسته‌اند با پیاده‌سازی یک پروژه، اولین «جاده آهنگین» را بسازند. آنها پس از محاسبات ریاضی و موسیقیایی، کف جاده را از روی آسفالت با شیارهای متعدد چنان برش داده‌اند که با عبور اتوموبیل از روی آن صداهای مختلفی تولید شود. در واقع تغییر در عمق یا فاصله شیارها که پهنایی بین ۶ تا ۱۲  میلی‌متر دارند، نت‌های زیر یا بمی می‌سازد. کنار هم قرار دادن این نت‌ها، ترکیبشان با هم و طولی از جاده که هر بخش از این نت‌ها را می‌نوازد، باعث شده تا در مجموع سرنشینان اتوموبیل یک آهنگ را بشنوند.
در حال حاضر سه جاده که موسیقی پاپ ژاپنی را اجرا می‌کنند، در «هوکایدو»، «واکایاما» و «گونما» یعنی در مرکز و شمال ژاپن ساخته شده است. ۳۰ ثانیه قبل از رسیدن به مناطق آهنگین، جاده‌ها با علایم رنگی نت‌های موسیقی مشخص شده‌اند و با سرعتی معادل ۶۰ کیلومتر در ساعت در مسیر ۲۵۰ متری، آوای موسیقی ۱۵ ثانیه طول خواهد کشید.

ادامه

آی رینگ، آی‌رینگ

iRingاین مطلب قرار بود اولین مطلب ستونم در روزنامه طفلکی آریا باشد که قبل از انتشار رسمی پروانه‌اش را لغو کردند. این بود که در چلچراغ چاپش کردم.
آی‌رینگ یک وسیله طراحی‌شده به شکل انگشتر است که مکملی برای آی‌پاد –پلیر مشهور شرکت اپل مکینتاش- محسوب می‌شود.
یکی از معضلات بسیاری از ما که در عصر دیجیتال زندگی می‌کنیم شاید این باشد که با مجموعه متنوعی از ابزار و ادوات الکترونیک سر و کار داریم. کیف‌هایمان پر شده است از انواع ام‌پی‌تری پلیر و شارژر که اغلب سیم‌هایشان به هم می‌پیچد و کلافه‌مان می‌کند. از طرفی حاضر نیستیم آنها را از خود دور کنیم و از طرف دیگر برای ارتباط میانشان نیاز به این داریم که انواع دیگری از مبدل‌های را با خود همراه کنیم.
یکی از بهترین‌های فناوری وجود روش‌های انتقال اطلاعات به شیوه بی‌سیم است که مشهورترین‌شان یعنی «اینفرارد» و «بلوتوث» به گوش اغلب ما آشناتر است. وجود بلوتوث باعث شده تا سیم‌های دست‌وپاگیر فضای کمتری از کیف‌ها را اشغال کنند.
آی‌رینگ هم بر اساس همین فناوری طراحی شده با این تفاوت که در طراحی ظاهری آن چنان سلیقه‌ای به خرج داده‌اند که هر کسی را برای تهیه یکی از آنها وسوسه می‌کند.
شاید بسیاری از شما با آی‌پاد آشنا باشید. وسیله‌‌ای که در کمال ظرافت و کم‌حجمی، مقدار زیادی از فایل‌های صوتی و تصویری را در خود جای می‌دهد. صفحه مدور جلوی آی‌پاد اجازه می‌دهد تا کاربر به راحتی آهنگ‌ها را عقب و جلو کند. پلیرها معمولاً طوری طراحی می‌شوند که آنها را بتوان به راحتی از گردن آویزان کرد یا در مدل‌های دیگر بتوان به بازو بست. در مواقعی که آی‌پادتان زیر لباس قرار گرفته باشد، برای تغییر آهنگ‌ها چه می‌کنید؟

ادامه

شیر یا خط بین کپی‌رایت و رسانه‌های مجازی

Internet Mediaهفته‌نامه چلچراغکپی‌رایت یا حق مالکیت معنوی یکی از جدی‌ترین قوانین اروپا و آمریکا است که در حمایت از پدیدآورندگان آثار از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند. پرونده‌هایی که درباره ناقضین این قانون هر روز منتشر می‌شود، نشان‌دهنده این است که مجریان قانون در اجرای آن تا چه اندازه پیگیر هستند.
در سال‌های اخیر ارزش تجاری لیگ برتر انگلستان به طرز غیرقابل باوری بالا رفته و حفظ حقوق مالکیت به یکی از اولویت‌های اصلی سازمان بدل شده است. مثلاً حق پخش زنده مسابقات و تصاویر گزیده آن در تلویزیون، رادیو و اینترنت، به بهای بیش از دو و نیم میلیارد پاوند (بیش از پنج میلیارد دلار) برای سه سال آینده واگذار شده است.
از طرف دیگر پدیده کپی-پیست بزرگ‌ترین دشمن این قانون شمرده می‌شود و تعجبی نیست که پیشرفت تکنولوژی و ابزار و ادوات دیجیتالی، اجرای این قانون‌شکنی را تا چه اندازه آسان کرده است. به اشتراک‌گذاری فایل‌ها عبارتی است که هر روز پررنگ‌تر می‌شود. حالا احساس دوگانه‌ای به وجود می‌آید. ما در عصر انفجار اطلاعات هستیم. اینترنت و رسانه‌ها، دیگر در ارائه اطلاعات خست نشان نمی‌دهند. نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای اشتراک اطلاعات آن قدر ارزان شده‌اند که برخی به رایگان عرضه می‌شوند. واقعاً چه کسی می‌تواند جلوی کپی کردن موسیقی یا فیلم دلخواه ما را بگیرد؟

ادامه

Arianna Savall

Bella Terra, Arianna Sevallیه ویدئوموزیک دیدم از یک خواننده و نوازنده سوئیسی به نام «آریانا سوال» که شاید شما هم دیده باشید. با کمی گشت و گذار روی اینترنت رسیدم به چند تا از آهنگ‌های این خانوم که صدای خیلی قشنگی داره و توی اغلب آهنگ‌هاش هم خودش نوازنده چنگ هست و خیلی از آهنگ‌هاش هم تم شرقی دارند. سازهایی مثل عود هم توی کارهاش زیاد استفاده شده و خلاصه کلی به دل می‌شینه. آریانا توی یک خانواده اهل موسیقی به دنیا اومده و در حال حاضر ۳۴ سال داره. پدرش یوردی سوال نوازنده ساز ویول هست و توی بعضی از آهنگ‌های دخترش این ساز رو می‌زنه. معروف‌ترین آلبومش هم Bella Terra هست و معروف‌ترین آهنگش هم L’Amor که گویا معنیش می‌شه عشق. آریانا سوال در چهل و نهمین دوره جایزه گرمی Grammy در سال ۲۰۰۵ در بخش موسیقی کلاسیک نامزد برترین تولید سال شده. آهنگ L’Amor رو می‌تونید این جا گوش کنید.