ویدئو

سایت ویمیو Vimeo رو شاید خیلی‌هاتون بشناسین. سایتی شاید شبیه به یوتیوبه اما محدودیت‌های یوتیوب مثل محدودیت آپلود فیلم‌های بالای ده دقیقه رو نداره. کلی فیلم‌ها و کلیپ‌های خوب توش هست. من یک سری کارهای جالب توش دیدم که قبلاً ندیده بودم. مثلاً این انیمیشن‌ها که کار رضا دولت‌آبادی هست. یا فرضاً نمی‌دونستم این ویدئوموزیک کار یک ایرانی به نام سام فرهمند هست. یا این یکی کار یک ایرانی دیگه به نام سامان کشاورز.
علاوه بر این با کلی کار از هنرمندان دیگه آشنا شدم که بعضی‌هاش مثل این کار رو خیلی دوست داشتم.
اما گروهی به نام سرگذشت فیلم‌های ایرانی (سین) در ویمیو بهانه‌ای شد تا این مطلب رو بنویسم. مجموعه‌ای جالب از یک سری فیلم‌های ایرانی که به خصوص برای ایرانیانی که خارج از کشور زندگی می‌کنن واقعاً دیدنیه. در حال حاضر حدود ۹۰ فیلم ایرانی در این گروه هست که خیلی‌هاش زیرنویس انگلیسی هم دارن و یک نگاه اگه بندازین می‌بینین که فیلم‌های مطرح و معروفی توشون هست.

مجموعه تأثیراتی که اتفاقات پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران بر خبرنگار شهروندی گذاشت، مفهوم تازه‌ای به این مقوله داده، به شیوه‌ای که به نظرم تا مدت‌های مدید، قابلیت پژوهش‌های زیادی در این حوزه ایجاد شده است. تأثیرگذاری این گزارش‌های آنلاین و ویدئوها به اندازه‌ای است که در بیشتر محافل رسانه‌ای بیشترین بحث را به خود اختصاص داده است. وبلاگ رسمی گوگل در تازه‌ترین نوشته خود، به همین مسأله پرداخته است که ترجمه آن را اینجا می‌خوانید:

تصاویر ناواضح‌اند؛ می‌لرزند و دنبال کردنشان آسان نیست (به مانند اکثر ویدئوهایی که با دوربین‌های دیجیتال یا موبایل‌ها ضبط می‌شوند) اما پیام روشن است: در ماه‌های پس از انتخابات ریاست‌جمهوری مناقشه‌برانگیز خردادماه، مردم ایران به خوبی زبان تازه گزارش‌گری تصویری شهروندی را آموخته‌اند. آن‌چه در نگاه اول موقت و گذرا به نظر می‌رسید (همان زمان که ما تصاویر مردم ایران را می‌دیدیم که در خیابان‌های تهران راهپیمایی می‌کنند، می‌جنگند و حتی جان می‌دهند) گویا به بخشی جدایی‌ناپذیر از کشمکش آن‌ها بدل شده است.
در شش ماه گذشته ما در یوتیوب هر هفته شاهد ویدئوهای تازه‌ای بودیم که پس از هر راهپیمایی یا حرکت اعتراضی روی سایت آپلود می‌شد. هزاران ویدئو، ترس و تنش این اعتراضات را به یوتیوب می‌آورد و میلیون‌ها بیننده را در سراسر جهان به تماشا فرا می‌خواند. انگار که این طغیان‌ها نمی‌توانست جایی دور از چشم دوربین‌ها اتفاق بیفتد.
بر خلاف تصاویر خبری خبرنگاران خارجی (که فعلاً از فعالیت در ایران منع شده‌اند) این ویدئوها صدای مردمند؛ بدون هر گونه پیرایش و ویرایش و تنها از زاویه دید بعضاً تکان‌دهنده یک نفر. هیچ فیلم حرفه‌ای نمی‌توانست همانند تصاویر یک شهروند معمولی از ناآرامی در کشور خودش، حس واقعی مردم را به بیننده منتقل کند.
ما هر روز از ویدئوهایی که کاربرانمان آپلود می‌کنند؛ چه از حیاط پشتی خانه خودشان باشد و چه از خیابان‌های کشوری در گوشه‌ای دیگر از دنیا، در شگفتیم. هر کسی تنها با دسترسی به یک دوربین و خط اینترنت می‌تواند از دیگران بخواهد تا با چشم خودشان زندگی او را تماشا کنند. شاید طبیعت ویدئوهای ایران ما را به روی برگرداندن تشویق کند، اما ما همچنان تماشا می‌کنیم؛ چرا که می‌دانیم داریم از زاویه دید مردمی نگاه می‌کنیم که به قدرت اطلاعات پی برده‌اند؛ با وجود این‌که حکومت همه کار می‌کند تا جلویشان را بگیرد.
ما به تلاشمان برای فراهم کردن این بستر ادامه می‌دهیم تا شما بتوانید آن‌چه را آن‌ها می‌بینند، ببینید؛ آن‌چه را می‌شنوند، بشنوید و با تلاش‌هایشان آشنا شوید. ما شما را تشویق می‌کنیم که به گفت‌وگوی جهانی بپیوندید. نظر بگذارید؛ پاسخ‌هایتان را آپلود کنید و یک لحظه تکان‌دهنده را با دیگران به اشتراک بگذارید.

ادامه

گاهی آدم یه چیزهایی که دائم جلوی چشمش هست رو نمی‌بینه. حالا شده حکایت من و بعضی از این سایت‌ها. روزی نیست که چند تا ویدئوی یوتیوب رو نبینم یا گذرم به اونجا نیفته. اما نمی‌دونم چی شده بود که گذرم به ویدئوکلوپ یوتیوب نخورده بود. شاید هم بد نباشه اسمش رو بذارم سینمای یوتیوب. هر چی باشه از ویدئوکلوپ آدم فیلم اجاره می‌کنه اما توی سینما، می‌شینه و فیلم نگاه می‌کنه. به هر حال برای استفاده از سینمای یوتیوب، نیازی به خرید بلیت ندارین. هر چند فیلم‌هاش خیلی هم درجه یک نیستن، اما توشون تک و توک فیلم خوب هم پیدا می‌شه. یوتیوب جان هم پول داده و حق پخششون رو خریده، اینه که تماشاش عذاب وجدان هم نداره!
به هر حال این شما و این هم سینمای یوتیوب که می‌تونین با خیال راحت لم بدین و فیلمتون رو آنلاین ببینین. البته با اوضاع سرعت داغان اینترنت، من تضمینی نمی‌کنم که بدون سکته بشه فیلم رو دید. فیلم‌ها دسته به دسته، با نظم و ترتیب یک جا نشسته‌اند و می‌تونین بر اساس حروف الفبا یا موضوع یا محبوبیت انتخابشون کنین. من نمی‌دونم این بخش یوتیوب از کی افتتاح شده. این رو گفتم نیاین سرکوفت بزنین شونصد ساله هست و حواست کجاست عمو و اینا.
یادم اومد چند روز پیش یکی توی توییتر یا فرندفید یا همچین جایی نوشته بود که دنبال یه مرجع تریلر یا آنونس فیلم می‌گرده. حالا که دور همیم، بد نیست از همین تریبون اعلام کنم که یوتیوب جان، یه همچین بخشی هم داره که اینجاست. باشد که حالش را ببرید و این قدر غر نزنید که با همین چماق‌های مخصوص تنبیه اختشاشگران یوتیوب‌دوست آشنا خواهید شد.