سلام علیکم. سال نو مبارک. اینجا استانبول است. صدای ترکیه. نوشتن با صفحه کلید ترکی عذاب عظیم است. نقطه سر خط. تا برنامه دیگه خدافس!
ماه: مارس 2005
دار و دسته اورکاتی
سخنگوی دولت، قهرمان المپیک و مجری تلویزیون در میزگرد چلچراغ
اورکات آرام آرام آغاز شد، پا گرفت و ناگهان به یک پدیده تبدیل شد.
پدیده‌ای آن‌چنان فراگیر که بسیاری از چهره‌های مشهور ورزشی، هنری و حتی سیاسی را هم دربر گرفت. آن‌چنان فراگیر که طبق پیش‌بینی،حساسیت‌های ویژه و برخوردهایی را هم با خود به همراه آورد که جالب آنجاست، این برخوردها از سوی دولت رد شد، اما به هرحال این محدودیت‌ها علیه اورکات اعمال شده‌اند.
سه چهره فعال و مشهور اورکات را دعوت کرده‌ایم تا از حضورشان در این عرصه عجیب بگویند. یک سخنگوی دولت، یک برنامه‌ساز صدا و سیما و یک قهرمان ورزشی. نوشته‌های زیر حاصل گپ و گفت با دکتر عبدالله رمضان‌زاده، داریوش کاردان و علیرضا دبیر است با گریزی چند ساعته به قلمرو اورکات و اینترنت و حومه‌اش.
– چطور شد که دچار تب اورکات شدین؟
رمضان‌زاده: یادم نیست اولین بار کجا! اما فکر کنم تو یکی از روزنامه‌ها درباره‌اش خوندم. رفتم دیدم نمی‌شه عضوش شد، مگه این که دعوتت کنن. ما هم ولش کردیم. منتها بعداً آقای هادی حیدری برام دعوتنامه فرستاد که من هم عضو شدم.
کاردان: یکی از دوستان ناباب اینترنتی‌مون که اتفاقاً نویسنده هم هست دعوتم کرد. من هم رفتم و یه پروفایل درست کردم. ملت هم اون قدر add کردن که هزار تا دوستم پر شد و مجبور شدم اکانت داریوش کاردان ۲ و ۳ رو درست کنم. اخیراً هم که جون آدم در میاد تا باز بشه و باید بری دنبال عبور از پراکسی و … البته یه ماهه، واسه همین دیگه سرد شدم.
دبیر: من که همون روزهای اول واسم دعوتنامه‌اش رسید، اما نرفتم. یعنی وقتش نبود. بعد دیدم ۶-۵ تا علیرضا دبیر قلابی واردش شدن. برای جلوگیری از سوءاستفاده خودم رفتم عضو شدم.
تعلیق
فعلا نمی‌شه که بنویسم. نپرسین چرا. اوکی؟!