چند روز پیش رفتم سراغ یه کیوسک توی محله ناتینگهیل لندن که پیش از این بیتفاوت از کنارش رد میشدم. در واقع یه دستگاهی شبیه به عابربانک اما با نمایشگر لمسی.
یه کم که باهاش ور رفتم دیدم که به اینترنت وصله و میشه مثلاً با استفاده از یاهو، جستوجو کرد و ایمیل فرستاد و یک سری کارهای دیگه مثل نقشه و اوضاع آب و هوا رو از توش پیدا کرد. بعد هم متوجه شدم این کیوسکها با اسم آیپلاس جاهای دیگهای هم مثل موزه تیتمدرن پیدا میشن.
اما نکتهای که برام جالب بود، بخش ارسال ایمیل این دستگاه بود. در واقع یک فرم بود که چند بخش داشت: فیلدهای از (From)، به (To)، موضوع نامه و یک جا هم برای نوشتن متن نامه. خب قسمت بانمک ماجرا این بود که من توی بخش فرستنده میتونستم هر ایمیلی که دلم میخواد رو بنویسم. با این کار میشد مثلاً از طرف باراک اوباما به احمدینژاد ایمیل فرستاد!
در واقع سرویسهای ارسال ایمیل ناشناس یا Anonymous Email Sender رو اینترنت کم نیستن. میشه با استفاده از این سایتها، همین کار رو انجام داد. اما به هر حال با دریافت نامه و چک کردن بخش هِد میشه فهمید که این نامه واقعاً از طرف باراک فرستاده شده یا نه و البته فرستنده واقعی هم در مواقع اورژانس و ضروری قابل یافتنه. ولی این که یه همچین چیزی رو بذارن تو خیابون که هر کی به هر کی بتونه ایمیل بفرسته، کلاً به نظر من یه جور باگ فناورانه خندهداره و برای کاربران معمولی اینترنت که نمیدونن میشه یه ایمیل دروغی این چنین فرستاد، میتونه باعث دردسر باشه.