اونهایی که توی ایران کمیک‌استریپ کار می‌کنند یا کارتونیست هستند هم با مشکلات زیادی درگیرند. علاوه بر این که سوژه مورد نظر نباید مورددار باشه و خط قرمزها باید رعایت بشن، نوع طراحی هم شامل قوانین عکس‌ها و تصاویر می‌شه و نباید مثلاً اروتیک باشه و مسائلی از قبیل حجاب و عرف باید توش لحاظ بشه. ما هم از بس که کمیک‌های داخلی دیدیم، نمی‌تونیم نوع دیگه‌ای رو تصور کنیم.
البته با خروج خیلی از کاریکاتوریست‌ها و کارتونیست‌های ایرانی از کشور و ادامه فعالیتشون خارج از ایران، کارهایی رو می‌بینیم که از این محدودیت‌ها جدا هستن و البته نمونه‌هایی هم می‌بینیم که کارتونیست‌های داخلی برای رسانه‌های خارجی می‌کشن و اونها هم کمتر محدودند. نمونه‌اش هم کارهای بزرگمهر حسین‌پور برای مجله کارگاهی زیگ‌زاگ هست (مثل این یکی).
اما این که کارهایی رو ببینی که در داخل تولید شدند و خطوط قرمز رو به راحتی رد کردند و کارفرمای پروژه هم نیروی انتظامی هست، در نگاه اول به تو یک شوک وارد می‌کنه مخصوصاً که اروتیسم رو به طور مشهود در تک‌تک کارها می‌بینی هر چند که موضوع کارتون انتقاد از اروتیسم باشه.
به هر حال معاونت اجتماعی نیروی انتظامی تحت عنوان طرح امنیت اخلاقی این کارتون‌ها رو در قطع پوستر منتشر کرده و برای نصب در مدارس ارسال کرده و البته تعدادی از اونها هم در جاهایی مثل مجتمع کامپیوتر پایتخت قابل مشاهده هستند. علی رادمند طراح این کارتون‌هاست. چند تا عکس از این پوسترها گرفتم که می‌تونید اینجا ببینید. برای درشت‌نمایی بیشتر روی عکس‌ها کلیک کنید.
|
 |
 |
 |