می‌دونی چیه؟ هوا بارونیه. بد مدل. بد رقم. از اونا که خوبه. خیابون تمیزه. اتوبوسا دوطبقه. قرمز. اون‌وقت کلی با آدم‌های گاردین آنلیمیتد گپ زدم. قیافه ادیتور وبلاگ‌های گاردین جالب بود. وقتی فهمید تو ایران هم می‌دونن دیگ چیه هم تویتر. هاها. اعتراف می‌کنم که الکی بحثشو پیش کشیدم که قیافه طرف رو ببینم. یعنی که داداش ما تو باغیم. اینجا اینترنت پولکیه. ما رو باش فکر می‌کردیم که تو خیابون‌های اینجا اینترنت مفتکی وله. نبود که. الان تو یه پاپ نشستم و از اینترنت مجانی رایگان لذت می‌برم. دیگه این‌که قاطی کردم از بس علایم هشدار دیدم روی در و دیوار. سر هر چیزی بهت هشدار می‌دنو بپا نسوزی. نیفتی. لیز نخوری و از این جور علایم. آدم اعصابش خرد می‌شه از بس به آدم توجه می‌کنن. البته واسه این نیست که دلشون به حال ما سوخته‌ها. به خاطر اینه که خودشون رو از اتهام مبرا کنن و شکایتت برای گرفتن خسارت از آسیب‌های این‌چنینی به جایی نرسه. فعلاً.