قبل از هر چیز بگویم که جدول پخش بیبیسی برای تقویم گوگل دوباره فعال شد و این بار همزمان به فارسی و انگلیسی. در دو سه روز گذشته برای اضافه کردن زبان فارسی، وقفهای برای دسترسی به آن پیدا شده بود و اما گذشته از این…
همانا ما به کشف جدیدی نائل شدیم، نائلشدنی. فیالواقع متوجه شدیم که بریتانیاییها یک غذایی دارند به نام پوریج یا Porridge که همان هلیم (حلیم) خودمان است و باهاش مو نمیزند. فقط تویش از گوشت بوقلمون یا بُز خبری نیست. اما با همان مشخصات سِرو میشود. یعنی بر حسب اتفاق رویش دارچین هم میریزند. هر کسی هم بخواهد به آن کشمش اضافه میکند. اما نکته اینجاست که به مانند هموطنان عزیز اینجا هم همان اختلاف همیشگی خوردن با شکر یا نمک پابرجاست. قیمتش هم چندان زیاد نیست. یعنی یکجورهایی هم ارزان است. فقط مشکل عمدهاش این است که عمراً به خوشمزگی هلیم خودمان نیست. البته من فعلاً یک پیاله بیشتر از آن نخوردم و آن هم از بوفه محل کارم بود اما این بار باید چند تای دیگرش را از جاهای دیگر امتحان کنم تا حسابش حسابی دستمان بیاید.
الغرض گفتیم تا در جریان مکاشفات جدیدمان در فرنگستان قرار بگیرید و بدانید که هنوز اینجا یک نیما وجود دارد که با دیو گرسنه درونش غذاها را کشف کرده، حمله میکند، از هم میدرد و مورد عنایت قرار میدهد. این هم عکسی چند من باب آشنایی. راستی هلیمه و چپی پوریج.