دروغ آوریل

این جریان سوتی دادن‌های خبرگزاری‌ها دارد به یک سری جاهای هیجان‌انگیز دیگر هم می‌کشد. دروغ سیزدهی که باور شد، برای اهل فن کاملاً رو بود اما برای کسانی که عادت یک سرچ ساده برای تحقیق صحت آن ندارند، جالب به نظر می‌رسید.
حالا هم معلوم شده که واحد مرکزی خبر این دروغ را باور کرده (عکس) و روزنامه جام‌جم هم از همان‌جا خبر را برداشته و به دنبالش در روزنامه جام‌جم هم منتشر شده است (عکس). به نظرم برنا نیوز هم از واحد مرکزی خبر آن‌را برداشته باشد و عبارت «به گزارش واحد مرکزی خبر» را کرده «به گزارش سرویس دانش و فناوری برنا»!
حالا سؤال این است که چرا این خبر باور شد؟ جوابش این است که این خبر مخلوطی از راست و دروغ بود. موضوع ثبت آرم تجاری گوگل در ایران واقعیت دارد و چند سال پیش انجام شده (خبر در سایت تراشه). در عین حال این آقای نیکش آرورا همچنین سمتی در گوگل دارد و قبلاً درباره کشور مصر همین مسائل را درباره توریسم و گوگل در مصر گفته بوده (لینک خبر در سایت ITP) و این جملات با کمی تغییر در دروغ سیزده من آورده شده است. از طرف دیگر خبر هم اصول فنی خبرنویسی مرسوم در رسانه‌ها را رعایت کرده و «هرم وارونه» خبر در آن دیده می‌شود و عبارات ویژه رسانه‌های ایران مثل «گفته می‌شود، گفتنی است» هم به آن سر و شکل طبیعی‌تری داده است.
حالا به نظر می‌آید که خبر چند روز بعد گسترده‌تر پخش بشود. نتیجه جست‌وجو در گوگل که چنین چیزی را نشان می‌دهد. خبر دارد پخش می‌شود.

ادامه

نمی‌دانم چرا وقتی اشتباه می‌کنیم، حاضر نیستیم اشتباهمان را بپذیریم! این خبرنامه‌ها و سایت‌های خبری و تحلیلی که راه به راه سر و کله‌شان مثل قارچ سبز می‌شود، حتی این‌قدر توانایی قبول یک اشتباه خود را ندارند، این است که به جای عذرخواهی و توبیخ فرد متخلف سعی می‌کنند ماجرا را به نحو دیگری دور بزنند.
اشتباه یک امر اجتناب‌ناپذیر است اما به هیچ‌وجه نباید تبدیل به عادت شود. خبرگزاری‌های معتبر دنیا با ده‌ها سال سابقه هم دچار اشتباه می‌شوند اما پس از اثبات آن را می‌پذیرند. حالا که برنا نیوز این اشتباه را مرتکب شده است و بدون یک تحقیق ساده در حد «گوگل کردن» خبری را که مرجعش نامعلوم بوده، به نقل از واحد مرکزی خبر و با تعویض نام به نام خود منتشر کرده است (حالا کاری به واحد مرکزی خبر که در واقع اتاق خبر و مهم‌ترین بخش صدا و سیما است، نداریم) به جای آن‌که بیاید و اعتراف کند به اشتباهش آمده این تکذیبیه را نوشته:

ادامه

گوگل تا پایان سال ۲۰۰۸ شعبه ایرانی خود را در جزیره کیش افتتاح می‌کند. طرح شهر الکترونیکی کیش که از سال ۸۰ آغاز شده بود بعدها به پروژه‌ای ناکام تبدیل شد اما به نظر می‌رسد با وجود سرمایه‌گذاری چند شرکت معتبر از جمله گوگل در این منطقه، پروژه مذکور جانی دوباره بگیرد.
نیکش آرورا، مدیر گوگل در اروپا، خاورمیانه و آفریقا درباره افتتاح دفتر نمایندگی گوگل در کیش گفت: «نقش صنایع مختلف به خصوص گردشگری در ایران بسیار مهم است و امیدواریم که بتوانیم با در اختیار گذاشتن تازه‌ترین اطلاعات برای کاربران در توسعه صنعت توریسم و سایر تجارت‌های محلی، سهم مناسبی از این بازار بکر را در دست بگیریم».
وی افزود: «زبان فارسی یکی از زبان‌هایی است که در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی از لحاظ محتوا داشته است. ربوت‌های جست‌وجوگر و بخش‌های پژوهشی و تحقیقاتی ما پیش‌بینی می‌کنند که تا سال ۲۰۱۵ زبان فارسی رتبه سوم تا پنجم را در فهرست زبان‌های نوشتاری تأثیرگذار در اینترنت پیدا کند. به همین دلیل چنین سرمایه‌گذاری‌ای معقول و منطقی به نظر می‌رسد. ما مدت‌ها است که زبان فارسی را در مترجم ماشینی خود در نظر گرفته‌ایم. هرچند پیشرفت این بخش کند بوده اما هم‌اکنون تصمیم داریم طوری برنامه‌ریزی کنیم که تا پایان ۲۰۰۸ با کمک این مترجم محتوای فارسی به طور خودکار به زبان‌های دیگر ترجمه شده و در اختیار کاربران دیگر زبان‌ها قرار گیرد».
آقای آرورا در زمینه مشکلات ناشی از تحریم ایران و سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در ایران گفت: «دفتر گوگل در منطقه آزاد کیش در واقع بخشی از گوگل چین خواهد بود و ما می‌خواهیم از طریق نمایندگان چینی خود این کار را به انجام برسانیم. بنابراین از لحاظ حقوقی به مشکلات این چنینی برخورد نخواهیم کرد».
لازم به ذکر است که شرکت آمریکایی Google علامت تجاری خود را در اداره مالکیت صنعتی ثبت کرده است. در آگهی ثبتی که در روزنامه رسمی کشور برای ثبت علامت تجاری Google به چاپ رسیده است نوع کالا، انواع نرم‌افزار کامپیوتر برای جستجو، جمع‌آوری و گرد‌آوری، استخراج، دسته‌بندی، فهرست‌بندی و سازمان‌دهی اطلاعات در ترمینال‌ها و کامپیوتر‌های شخصی ذکر شده است.
گفتنی است افزایش کاربران اینترنتی و ضریب نفوذ اینترنت در ایران و کسب مقام برتر در خاورمیانه باعث شده تا تغییر سیاست‌هایی در برنامه‌ریزی شرکت‌هایی چون گوگل برای سرمایه‌گذاری انجام شود.

ادامه

توضیح: قبل از خواندن این مطلب بهتر است بگویم که مدتی است که از سیزده‌بدر گذشته و تبش فروکش کرده. تقریباً همزمان با دروغ‌های آوریل این مطلب را نوشتم و منتظر ماندم تا در چلچراغ چاپ شود و بعد در سایت بگذارم، این است که الان می‌خوانیدش. به هر حال خروسی و بی‌محلی‌مان را بر ما ببخشایید!
هفته‌نامه چلچراغ– دروغ‌گویی رسم پسندیده‌ای نیست هر چند علی رغم تمام حرف و حدیث‌هایی که در مذمت آن گفته شده، روزی نیست که دروغی نشنویم. با این وجود یک روز را برای دروغ گفتن مجاز دانشته‌اند و آن روز «اول آوریل» است که این رسم (با یک روز تأخیر) روز سیزدهم فروردین در میان ایرانیان هم برگزار می‌شود و در سال‌های اخیر معمول‌تر شده است.
دروغ‌های سیزده در میان شرکت‌های بزرگ و رسانه‌های خبری محبوبیت بیشتری دارد. شاید به این خاطر که بنابر تعریف کاری خود مجبورند در تمام سال اخبار دقیق و واقعی را منتشر کنند و در این روز تلافی تمام عقده‌های فرو خورده خودشان را در می‌آورند.
امسال هم پر بود از اخبار جالب و دروغی که بعضی از آنها سر و صدای زیادی کرد و جنجال هم آفرید. معروف‌ترین و جنجالی‌ترین این دروغ‌ها را بخوانید به ترتیب اهمیت بخوانید که از این منبع ترجمه شده‌اند.

ادامه

خب قسمت انتهایی این سریال سفر به استانبول رو می‌نویسم براتون. با توجه به استقبال زیاد از این سفرنامه، چند تا پیشنهاد ساخت سریال و فیلم داستانی از روی داستانش دارم که باید سر فرصت بهشون فکر کنم (دروغ ۱۶ آوریل که به قاعده دو هفته با اول آوریل متفاوته). خب. خوشمزگی بسه. بریم سر اصل ماجرا.
یکی از جاهایی که برای دیدنش رفتیم، یه کلیسایی بود توی خیابون استقلال و در منطقه بیگ‌لو به نام کلیسای سنت آنتونی. خوشبختانه وقتی که رفتیم داخل کلیسا مراسم دعا برپا بود و من تونستم یه نیم ساعتی بشینم و گوش کنم.
اما خیابون استقلال یا Istiklal. یه خیابون معروفه توی استانبول که یک سرش به میدان معروفی می‌رسه به نام میدان تقسیم یا Taksim. خیابون استقلال همیشه شلوغه مخصوصاً آخر هفته. یه خیابون سنگ‌فرشه خوشگله که یه تراموای قرمز قدیمی ازش بالا پایین می‌ره و ده تا پانزده نفر مسافر رو جا به جا می‌کنه و هر بار که رد می‌شه یه صدای زنگ ازش در میاد تا ملت از سر راهش کنار برن. دو طرف این خیابون پر از بوتیک، کافه و غذاخوری هست و توی کوچه پس‌کوچه‌هاش و طبقات فوقانی ساختمون‌های اطرافش هم انواع و اقسام کافه و کافه تریا. کوچه‌های اطراف این خیابون هم تا چشم کار می‌کنه کافه و کافه و کافه. به هر حال خیابون خیلی جالبیه و اگه ساعت ۴ صبح هم هوس کنین برید یه جای شلوغ می‌تونین برین توی این خیابون چون همیشه توش پر از آدمه. میدون تقسیم هم از اون جاهایی هست که دور تا دورش هتل و مراکز تجاری دیگه هست و البته یه عالمه کفتر توش ولو هستن و البته گاه گداری چند تایی سگ ولگرد که کاری به کار کسی ندارن و برای خودشون بازی بازی می‌کنن و نهایتاً گوش همدیگر رو گاز می‌گیرن. به همون اندازه که ما توی ایران گربه می‌بینیم توی استانبول هم گربه می‌بینیم و البته به یه نسبت کمتر هم سگ ولگرد بی‌آزار. روی هم رفته حیواناتی که من توی استانبول دیدم بسیار محترم هستند و ملت رو تحویل نمی‌گیرن. به قول جلال سعیدی اصولاً نه به عنوان یک دامپزشک بلکه به عنوان یک انسان به من بر می‌خوره وقتی می‌بینم هیچ کدوم این گربه‌ها ازم نمی‌ترسن!

ادامه