این‌ور آب برای خیلی از شما اون‌ور آبه. تا وقتی هم که این‌ور آب نباشی و خیلی از چیزها رو خودت لمس نکنی، جریان کامل دستت نمیاد. نه می‌خوام بگم که بده نه می‌خوام بگم که خوبه. باید خودت تجربه کنی. تنها اتفاقی که الان افتاده اینه که هم ایرانی‌ها توی سال‌های اخیر زیاد مهاجرت کردند، هم این که به واسطه رسانه‌ها و اینترنت، خیلی بیشتر با هم مرتبط شدند. هر چی هم که تولید کنند، می‌ذارنش روی اینترنت.
این بار فیلم کوتاه «در آن سوی» از اشکان ناصری میهمان بخش آپارات وبلاگ عصیانه. روایت یک ایرانی مهاجر از زندگی روزمره خود. راوی اول داره برای مادرش ایمیل می‌نویسه. با لحن طنز اما دلش غوغاست. غمگینه. چرا؟ چون آن روز که چمدان را برداشت، نمی‌دانست در آن سوی همه چیز آبی نیست. و راوی دوم… اگه ایران نیستید نبینید. حالتون رو خراب می‌کنه. حال من رو خراب کرد. خراب… با موسیقی فیلم ایستگاه متروک. اونها که شنیدند، می‌دونند چی می‌گم.
ممنون از آرش بابت همخوان کردن این ویدئو در فرندفید.
پ.ن: حالا که فیلم رو دیدید، بد نیست این یادداشت تارا سپهری‌فر، بازیگر نقش دختر این فیلم رو بخونید