قبلاً هم بارها درباره شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان نوشته‌ام. چند وقتی است که لپ‌تاپم رو میارم کنار تلویزیون و موقع کار کردن کانال‌های ماهواره‌ای رو هم بالا و پایین می‌کنم. یکی از کانال‌هایی که هر روز سرکی به اون می‌کشم، کانالی هست موسوم به شبکه ۲۰ که پشت سر هم فیلم سینمایی دوبله‌شده پخش می‌کنه. دقیقاّ فیلم‌هایی که توی ویدئوکلوب‌های ایران هست. با همون میزان سانسور و همون دوبله‌ها. با این حساب خط قرمزی که برای پخش گذاشتن، همون خط قرمزهای وزارت ارشاد اسلامی برای مؤسسه رسانه‌های تصویری و هنر هشتم و مؤسسه قرن ۲۱ و غیره هست.
اما این وسط آگهی‌هایی هم به شیوه شبکه‌های تجاری مثل می‌شاپ و ایزی شاپ (که هر دو یک مدیریت دارند و زبان فارسی یکی از زبان‌هایش هست) و کال شاپ و دی شاپ و غیره پخش می‌شه. کانال‌هایی که شبکه‌های گسترده پخش در ایران دارن و در پایان معرفی هر کالا، فهرستی از شماره تلفن‌های داخل ایران رو برای دریافت کالا اعلام می‌کنن و نمایندگانشون تا کوچک‌ترین شهرستان‌ها رفتن. این آگهی‌ها گاهی توسط صداهای آشنایی هم دوبله می‌شن. صدای بعضی از این دوبلورها رو مثلاً در سریال‌هایی مثل فرار از زندان هم که توسط شرکت جوانه پویا دوبله شده، شنیدیم. این نشون می‌ده که فعالیت این شبکه‌ها در ایران ممنوع نیست و حداقل مجوزهای لازم رو برای فعالیت دارن.
برگردیم سر شبکه ۲۰. در این کانال موسیقی هم پخش می‌شه. معمولاً می‌شه از سامی یوسف، حبیب محبیان و پسرش محمد، فرهاد مهراد، شهرام ناظری، رضا صادقی و خواننده‌های مجوزدار دیگه به عنوان میان‌برنامه، موسیقی شنید. اذان هم گفته می‌شه. اما نمی‌گن اذان به افق کجاست. اذان هم سریع و بدون صوت گفته می‌شه. طوری که سی ثانیه بیشتر طول نمی‌کشه.
این وسط می‌شه کنار صفحه شماره‌ای رو دید که بهش پیامک بزنید. شماره اس‌ام‌اس فعال در ایران. این روزها می‌تونین به صورت زیرنویس ببینید که مسابقه وبلاگی هم برگزار می‌کنند. از نظر محتوایی من مشتریش هستم. روی حساب این که خیلی از فیلم‌ها رو در سال‌های گذشته ندیدم و می‌تونم از این شبکه نگاه کنم. هر چند با سانسور. در واقع موقع مطالعه و وب‌گردی ترجیح می‌دم سر و صدای تلویزیون در پس‌زمینه باشه.