کسی منکر این نیست که سایت بالاترین، نشیب و فرازهای زیادی رو از سر خودش گذرونده. من قصد ندارم درباره سیاستگذاری این سایت، اشتباهات یا نقاط قوتش حرف بزنم. هر چی که هست این مشکلات در کنار مسأله‌ای مثل فیلتر شدن این سایت و تحریم‌های عده‌ای دیگه از کاربران باعث شده تا کاربران این سایت، برآیند دقیقی از کاربران ایرانی نباشن.
به هر حال بالاترین داره همچنان به کار خودش ادامه می‌ده. هنوز هم که هنوزه با وجود وب‌سایت‌های مشابه زیادی که با همون الگو و گاهی با تغییرات جزئی پا به عرصه وب فارسی گذاشتند، بالاترین همچنان از پربازدیدکننده‌ترین شبکه‌های اجتماعی فارسی در حوزه اشتراک پیوندهاست.
کاربران بالاترین رو شاید بشه به دو دسته تقسیم کرد. اول کسانی که عضو سایت هستند و می‌تونن لینک بذارن و رأی بدن. دوم هم کاربرانی که صرفاً استفاده‌کننده محتویاتی هستند که توسط کاربران گروه اول به اشتراک گذاشته می‌شه. اتفاقاً دسته دوم تعداد بسیار بسیار زیاده. یک عده‌شون تنها به چند سایت خبری و بالاترین سر می‌زنن. این رو می‌شه از کلیک‌های هر لینک فهمید.
اما نقطه ضعف بزرگ بالاترین به نظر من اینه که بیش از حد سیاسی شده. لینک‌هایی که داغ می‌شن یا سیاسی هستند یا غیرمستقیم با این مسأله مربوطند. مدیران سایت بالاترین سعی کردند تا با روش‌های مختلف، لینک‌هایی رو که این بین مغفول واقع می‌شن، دوباره در معرض دید کاربران سایت قرار بدن و به نوعی تعادل رو برقرار کنند. اضافه کردن بخش‌های تازه در ستون سمت چپ صفحه لینک‌های تازه مثل «بهترین لینک‌های داغ‌نشده ۱۲ ساعت گذشته» و تفاوت رأی‌های لازم برای رفتن به صفحه اول در موضوعات مختلف، خوبه اما این کافی نیست.
یک بخشی از این مشکل تنها با تغییر رفتار کاربران این سایت قابل حله. منظورم این نیست که کاربران روششون رو کاملاً تغییر بدن. اما اگه دوست دارن این سایت پیشرفت کنه، باید بخشی از تلاششون رو برای برقراری تعادل در این سایت صرف کنن.