نویسنده میهمان: هومن کبیری پرویزی
یکی از مهم‌ترین مباحثی که در بازاریابی و تبلیغات بین‌المللی مورد توجه دانشگاهیان و متخصصان قرار دارد، توجه به تفاوت‌های فرهنگی، قومی، زیبایی‌شناسی و زبان‌های رایج مردم در نقاط مختلف دنیاست. عدم توجه دقیق به این تفاوت‌ها می‌تواند پیامدهای ناگواری برای شرکت‌های بی‌توجه به بار آورد.
در این بین توجه به زبان‌های رایج و ترجمه صحیح یا معادل‌سازی یکی از مهم‌ترین مواردی است که مورد توجه قرار می‌گیرد. به همین دلیل شرکت‌های بزرگ که محصولات خود را در کشورهای مختلف عرضه می‌کنند، برای نام‌گذاری محصولات یا ترجمه پیام‌های نام تجاری محصول یا همان اسلوگان‌ها، زمان و هزینه زیادی را صرف پژوهش روی بازارهای هدف خود می‌کنند و با این کار از تطابق ترجمه نام محصول خود با ادبیات، هنجارها و عرف آن کشورها اطمینان حاصل کرده و از زیان‌های گسترده جلوگیری می‌کنند.
با توجه به علنی نبودن این پژوهش‌ها، به درستی نمی‌توان گفت که چه تعداد از نام‌های مورد علاقه شرکت‌ها در اثر این فرآیند حذف یا دچار تغییرات جزئی و کلی شده‌اند ولی هر بار که یکی از این شرکت‌ها در این کار اهمال می‌کند، خبر آن به سرعت در اقصی نقاط جهان منتشر می‌شود.
در ایران و در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از تغییرات نام‌های برندهای تجاری را شاهد بوده‌ایم. به عنوان مثال پنیر Kiri برای توزیع محصول خود در ایران ناچار به تغییر نام محصول به «کیبی» شد.