نبود یا بهتر بگم کمبود یک مرجع مناسب برای این که آگاهی‌های فردی و اجتماعی رو در زمینه‌هایی مثل زندگی بهتر، بهداشت، تناسب اندام، زیبایی، تغذیه با در کلام جایی که به مسائلی بپردازه که موشوم هستند به سبک زندگی همیشه حس می‌شد. وب فارسی واقعاً در این مقوله با یک خلاء بزرگ روبرو هست. چیزی که در سطح اینترنت به وفور پیدا می‌شه و هر آن چه در وب فارسی به دنبالش باشیم یا نیست یا به طور پراکنده در سایت‌های مختلف کپی شده.
سالم‌زی نشریه ای اینترنتی ست که می‌کوشد سطح آگاهی های فردی و اجتماعی رو درباره موضوعاتی که گفتم افزایش بده. بخش اعظم محتوای مجله آنلاین سالم‌زی در نشریات معتبر دیجیتال و چاپی خارجی چاپ شده که تیم تحریریه سالم‌زی ترجمه‌شون می‌کنه و در مواردی نکات لبشتری بهشون اضافه می‌کنه و البته تولید محتوا هم کم و بیش توش انجام می‌شه. بخش‌های هم در سایت هست که حاصل مشورت کارشناسان امر و پزشکان در زمینه‌های مختلف و یا توصیه‌هاشون در موارد خاصه که انتخاب و در سایت منتشر می‌شه.
سایت ساده و شکیله و از طراحیش می‌شه متوجه شد که گردانندگانش با محیط وب فارسی آشنایی کافی دارند. چون استاندارهای مرسوم وب دویی در طراحی سایت در نظر گرفته شده. حتی سلیقه طراح یا طراحان سایت رو می‌شه در طراحی صفحه خطای ۴۰۴ متوجه شد. برای مثال می‌شه دکمه گوگل پلاس و مطلبی به مناسبت دهمین سالگرد وبلاگ‌های فارسی رو توش دید.
داستان طولانی‌تر از آن است که من بخواهم ابتدایش را به خاطر بیاورم. این داستان را کم و بیش بسیاری از ما می‌دانیم. در صفحات جراید ما کم نیستند مطالبی که درباره تبعیض نوشته شده‌اند. تبعیض طبقاتی، تبعیض جنسیتی، تبعیض نژادی، تبعیض مذهبی و انواع و اقسام تبعیض‌ها که در سراسر دنیا به چشم می‌خورند و همواره عده‌ای را از برخی مزایا محروم می‌کنند و آزارشان می‌دهند. درباره هر کدامشان هم به تفصیل صحبت شده و نوشته و مقاله و بحث و جدل در گرفته است. اما من می‌خواهم درباره نوع دیگری از تبعیض بنویسم. تبعیض تجرد یا به کلامی دیگر آپارتاید تأهل!