خواب

وقتی که آلوده زندگی شهری از نوع ابرشهر شده باشی، اجتمالاً به این مشکل برخوردی که کار گیر کرده و برای رفتن به خونه، برگشتن به شهر، یا پرواز ترانزیت در به در شده باشی. این طور وقت ها هر کسی دنبال یک تخت ارزون و امن می گرده تا یک شب رو بگذرونه.
خیلی اوقات چاره کار اینه که به یک مسافرخونه ارزون بری اما این برای حل این مشکل سال‌هاست که معماران و طراحان چاره پیدا کردن. راه حل هتل‌های کپسولی یا Pod Hotel هست.
همون طور که از نامش پیداست، هتل کپسولی به اتاقکی گفته می‌شه که ارزون باشه و امکانات اولیه یک مهمانخانه رو داشته باشه. نمونه‌های اولیه چنین هتل‌هایی در ژاپن راه‌اندازی شدند و حالا انواع و اقسامش کم و بیش در کشورهای مختلف دیده می‌شه و البته حیف که توی ایران خبری ازش نیست.
نمونه‌های امروزی معمولاً جنسی از فایبرگلاس دارن و طولی حدود ۲ متر و عرضی بین ۱ تا ۱.۲۵ متر. اماکناتی که در چنین هتل‌هایی عرضه می‌شه، معمولاً شامل تلویزیون، پریز برق و اینترنته. طراحی این کپسول‌ها هم فرق داره. بعضی‌هاشون دو طبقه هستند و کمدهای قفل‌داری هم برای چمدان و کیف دارند. دستشویی و حمام هم مشترکه و بعضی‌هاشون رستوران هم دارند. اولین هتل کپسولی در سال ۱۹۷۹ یعنی ۳۲ سال پیش در اوزاکای ژاپن افتتاح شد. بنابراین ایده، ایده تازه‌ای نیست.

به این نمونه دقت کنید که هر فرد می تونه ۹ ساعت در اون اقامت کنه . جزئیات بیشتر از این هتل رو می‌تونید از اینجا ببینید. و البته فرد متقاضی باید طبق این قوانین عمل کنه: ثبت در پذیرش، دوش، خواب، مسواک، خروج از پذیرش.

چند وقت پیش هم یک نمونه رو سایت نارنجی معرفی کرد که اسمش بود «جعبه خواب» یا Sleep Box:

اما یکی از آخرین نمونه‌های ساخته شده یک جور هتل هست که شاید نام «هتل لوله» براش مناسب باشه هر چند اسم اصلیش هست Park Hotel و در آلمان و اتریش در دسترسه. از روی این نقشه‌ها می‌تونید پیداشون کنید. ویژگی‌های اتاقک‌های این هتل به گفته سایتش از این قراره:

اتاق شما دنجه. یک محیط گرد که براتون حداکثر راحتی رو در حداقل فضا فراهم می‌کنه. طراحی خاص تشک راحتی دلچسبی رو ایجاد می‌کنه و در شکاف کنار بسترتون می‌تونید بالش‌ها و پتوها و روتختی‌های تازه‌ای رو پیدا کنید که خواب شما رو در شب‌های سرد تابستان لذتبخش می‌کنه. چمدان‌هاتون رو می‌تونید در انباری کوچک و زیر تخت جا بدید. برق ۲۲۰ ولت برای شارژ دوربین و لپ‌تاپتون در دسترسه . لوازم بهداشتی شخصی رو اما دیگه خودتون باید با خودتون بیارید.

چرا فقط بچه‌ها باید از لذت گهواره بهره‌مند بشن؟ اگه ما دلمون برای دوران نوزادیمون تنگ نشه، اما ممکنه وقتی یه نوزاد رو می‌بینیم که توی گهواره به خواب فرو رفته، حسودی کنیم. اما تصور کنید که قرار باشه یه گهواره دراز اندازه خودمون بسازیم و توش به خواب بریم. نتیجه نباید چیز دلچسبی از آب در بیاد.

اما ریچارد کلارکسون یه فکری برای آدمایی کرده گرفتار نوستالژی‌شون هستن. گهواره‌ای امن و راحت و آرام که می‌شه توش فرو رفت و از محیط اطراف جدا بود. طراحیش توسط مراکز علمی هم مورد استقبال قرار گرفته و حداکثر آرامش و راحتی رو به استفاده کننده خودش می‌ده.
من کلاً به مبلمان چوبی بیشتر از فلز علاقمندم. نگاهی به جزئیات این تصویر از نزدیک، نشون می‌ده که این گهواره نیم‌کره‌ای با کوسن‌های باریک توش و بالش‌هایی که می‌شه بغلشون کرد بهترین مکان برای یک خواب نیمروز در کنار یک شومینه در یک زمستان سرده.

اگر از نظر قانونی منعی برای یک چُرت کوتاه سر کار نداشته باشید، احتمالاً مجبور هستید که به دنبال یک جای دنج برای خوابیدن بگردید. معمولاً خیلی‌ها این طور وقت‌ها ترجیح می‌دهند پشت میزشان بخوابند. آن هم به این علت ساده که دفترشان کوچک است. اما با مشکل سر و صدای محل کار چه باید کرد؟ آدم هوس می‌کنه سرش رو مثل شترمرغ بکنه توی خاک و فارغ از محیط پر سر و صدای کارش قیلوله‌ای داشته باشه. برای این که آرزوی داشتن یک فضای خصوصی را به گور نبریم و روی هر لپ‌تاپ و کتاب سفتی، به اصطلاح کپه مرگمون رو نذاریم، طراحان به فکر افتاده‌اند و یک کیسه گرم و نرم برایتان طراحی کرده‌اند!

Ostrich یا «شترمرغ» یک فضای کوچک گرم و راحت رو بهتون عرضه می‌کنه که می تونید به راحتی توش به خواب برید. نه بالشه، نه کوسنه، نه تخته و نه جامه اما در عین حال یه ذره از هر کدومشونه که یک جا جمع‌آوری شده. اثر آرامش‌بخشش طوریه که انگار توی در غار تنهایی خودتون پناه گرفتید. در واقع کیسه گرم و نرمی هست که دقیقاً یک دهنه و دو سوراخ داره. شما با فرو کردن سرتون در این کیسه مثل همون شترمرغی می‌شید که کله‌ش رو کرده توی خاک. این طوری سر و دستتون (در واقع ذهن، حواس و بخشی از بدن) به مدت چند دقیقه از دنیا رها می‌شه اون هم بدون نیاز به ترک میز کار. یعنی خلاص!