این روزها که به شدت به پیگیری اخبار از طریق خوراک‌خوان (فیدخوان- فیدریدر) گوگل معتاد شده‌ام، هم با وبلاگ‌ها و منابع خبری جدیدی آشنا شدم هم توانستم به راحتی به سایت‌هایی که مسدود شده‌اند دسترسی داشته باشم (اگر نمی‌دانید فید و فیدخوان چیست اینجا را بخوانید). اما نکته‌ای که به نظرم رسید، نامنظمی برخی از خروجی‌های rss، xml یا صورت‌های دیگر فید در برخی وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌ها بود. برخی از این خروجی‌ها تنها به یک تیتر یا حداکثر چند خط اول (لید) محدود شده‌اند و امکان خواندن تمام مطلب فراهم نمی‌شود. شاید یکی از این دلایل تشویق خوانندگان به مراجعه به سایت اصلی برای ادامه مطالعه و عدم افت تعداد بازدیدکنندگان از سایت باشد.
با وضعیتی که در دسترسی به برخی سایت‌ها موجود است، این امر غیرممکن به نظر می‌رسد. در حقیقت خوراک‌های ناقص، تعداد زیادی از علاقمندان را از خواندن متن کامل محروم می‌کند. با توجه به این‌که موضوع تنظیم خبر به شکل هرم وارونه (فوکوس محتوا در بالای متن) به دلیل عدم آگاهی یا ویژگی رسانه در وبلاگ‌ها رعایت نمی‌شود، عملاً خواننده مطلب از طریق خوراک‌خوان هم از موضوع سر در نخواهد آورد و بدیهی است که با کلیک روی لینک برای مطالعه متن کامل، با صفحه دسترسی ممنوع مواجه می‌شود. شاید لازم است که دوستانی که آشپزی‌شان خوب است و تنظیم فید و پخت خوراک را به خوبی می‌دانند، فداکاری کرده و یک راهنمای گام به گام برای بلاگرها و وب‌سایت‌های خبری بنویسند.
از میان خوراک‌های تولیدی توسط رسانه‌های فارسی‌زبان برخی خوشمزه‌ترند. اگر بخواهیم رسانه‌های خبری عمده فارسی خارج از ایران را بررسی کنیم، به این نتایج خواهیم رسید:
خوراک
سایتی که «خوراک» خودمه!
هفته‌نامه چلچراغ– این یک مطلب آموزشی است! به عبارت ساده‌تر قرار است بعد از خواندن این مطلب، کاربرد یکی از ابزارهای واقعاً به درد بخور گوگل را یاد بگیرید. اما قبل از هر چیز لازم است تا چند مفهوم را برایتان توضیح بدهم.
فید یا خوراک چیست؟
منظور من از چیزی به نام Feed یا خوراک، همان دکمه‌های اغلب نارنجی‌ای است که با rss یا xml در سایت‌ها یا وبلاگ‌ها می‌بینید. حالا سؤال این است که این خوراکی به چه دردی می‌خورد.
سایت‌ها اعم از وب‌سایت یا وبلاگ، طراحی‌های گرافیکی متنوعی دارند. طبیعی است که بنابر نیاز هر یک چیدمان متناسب با کاربردشان را دارند. یک فید یا خوراک در واقع یک خروجی استاندارد از سایت است که فقط از کانتنت یا محتوا تشکیل شده است. به عبارت ساده‌تر اینجا تنها محتوا (نوشته‌ها و عکس‌ها یا صدا و تصویر) هستند که مهمند و در این فایل خروجی نگاه داشته می‌شوند. این فایل در واقع یک لینک است که با به‌روزرسانی سایت، تازه می‌شود. باز برمی‌گردیم سر سؤال اصلی. این خروجی به چه درد می‌خورد.
فرض کنید سایتی یک خروجی فید تولید کند. حالا شما به جای آن‌که هر بار مجبور باشید به سایت مورد نظر سر بزنید تا اخبار جدیدش را بخوانید، کافی است از یک فیدخوان (Feed Reader) استفاده کنید.
مواد لازم: یک عدد فیدخوان و تعداد زیادی آدرس فید سایت‌های مختلف.