ابتکار بدی نست. این که سایتی روی وب راه بیندازید شبیه یلوپیج‌هایی چون کتاب اول با این تفاوت که به جای شماره تلفن ثابت، شماره تلفن همراه افراد را بگذارید و برای هر شماره یک صفحه اختصاصی با توضیحاتی درباره زمینه فعالیت قرار دهید. شماره‌ها را بر اساس نوع فعالیت و کسب و کار و شهر و… دسته‌بندی کنید و امکاناتی برای جست‌وجو در آن تعبیه کنید.
طرح خیلی خوبی است. به شخصه با نام‌گذاری این طرح یعنی «موبایل‌کار» مشکلی ندارم اما اخیراً نمی‌دانم چرا نسبت به هر چیزی که لقب ملی را با خود یدک می‌کشد، حساسیت پیدا کرده‌ام. تیم ملی، خودروی ملی، اینترنت ملی، پورتال ملی، شبکه ملی و چه و چه. این حساسیت دارد کم‌کم به بی‌گناهانی مانند کفش ملی و بانک ملی هم کشیده می‌شود.
به هر حال این که موبایل‌کار شعار «طرح ملی کارآفرینی از طریق موبایل» را به خود ضمیمه کند کمی بوی جوراب را به این طرح جالب اضافه می‌کند.
حالا ببینیم موبایل‌کار چه امکاناتی دارد:
سایت
عزیز میلیون دلاری
یک ایده خوب می‌تواند برای صاحبش پولساز باشد. جالب است که از این ایده‌های ریز و درشت همیشه مثل قارچ سبز می‌شوند و ما هم همیشه با خود فکر می‌کنیم که چرا زودتر به ذهنمان نرسید.
جناب Alex Tew یک دانشجوی سال اول انگلیسی است که ۲۱ سال دارد و حدوداً ۵ یا ۶ ماه قبل برای تأمین هزینه‌های تحصیلش یک سایت به نام Million Dollar Homepage راه‌اندازی کرد. او صفحه ورودی سایتش را به یک میلیون پیکسل تقسیم کرد و برای هر پیکسلش یک دلار قیمت گذاشت. جالب این که در مدت کوتاهی ۹۹۹ هزار پیکسلش به فروش رفت و هزار تایش باقی ماند که این هزار پیکسل آخری در سایت eBay به حراج گذاشته شده است و به این ترتیب این دانشجو صاحب ۹۹۹ هزار دلار پول شد. سایت‌های شخصی و یا تجاری مثل Times و eBay با خرید این پیکسل‌ها و قرار دادن لوگوی خود در فضای خریداری شده، بینندگان را به سمت سایت خودشان راهنمایی می‌کنند.