فلسطین

هفته‌نامه چلچراغ– این‌قدرها هم پوستمان کلفت نیست. نمی‌توانیم چشمانمان را ببندیم روی اخبار و واقعیت‌ها. نباید هم ببندیم. شاید بغل گوشمان، همین کنار، همین دور و بر خودمان حق خیلی‌ها خورده می‌شود، حق‌کشی پشت حق‌کشی را ببینیم و صدایمان هم در نیاید. این که خسته شده‌ایم از این همه اتفاق ناجور که پیرامونمان می‌افتند و از کنارشان می‌گذریم، خیلی دردناک است. اما مضحک‌تر آن است که چشم‌هایمان را روی واقعیت‌های دردناک ببندیم و دماغمان را بگیریم، نکند که خاطرمان آزرده‌تر از این شود.
یکی از تلخ‌ترین عکس‌هایی که دیده‌ام، تصویر جنینی است که کنار خیابان رها شده و مردم بی‌تفاوت، بی‌دقت و بی‌خیال از کنارش رد می‌شوند.
حالا هم گوشه گوشه دنیا پر شده از کشتارهای نسلی هولناک و نسل‌کشی‌های دهشتبار. در کنیا به خاطر اختلاف‌های سیاسی، صدها هزار نفر کشته می‌شوند. رواندا به روایتی جدید دارد تکرار می‌شود. پاکستان آکنده از خشونت پنهان مردمانی شده که به هر بهانه روی هم چماق می‌کشند و یکدیگر را دباغی می‌کنند.
اما حکایت فلسطین حکایتی دیگر است. دولت اسرائیل دارد مردم را ذره ذره می‌کشد. آرام آرام آنها را به محاصره غذایی و دارویی می‌کشاند و زجرکششان می‌کند. هولوکاست همین امروز دارد در غزه اتفاق می‌افتد. آشویتس همین‌جاست، غزه. غزه بی‌آب و برق. غزه در محاصره.

ادامه

۴- بالا بری، پایین بیای باز من می‌گم که پزشکی خوندن تو این مملکت از همه رشته‌های دیگه سخت‌تره. فکرشو بکنین بعد از ۱۲ سال درس خوندن تو مدرسه و بعدشم کلی خرخونی، قبول می‌شی تو همچین رشته‌ای، بعدشم هفت سال آزگار مخ خودتو کار می‌گیری تا پزشک بشی. تازه اول راهی، می‌بینی که یه دکتر عمومی شدی که هنوز دستت به هیچ کجا بند نیست. باید بری سربازی. سی سالت شده و هنوز درآمد خاصی نداری. پریشب رفته بودم خونه عمه‌م اینا. دیدم این پسرعمه گرامی که بیشتر با هم رفیقیم تا فامیل، باز نشسته داره درس می‌خونه که مثلاً تخصص قبول بشه. هیچ امیدی هم نداره برای قبولی. اینجاست که فکر کردم که چه شانسی آوردم که تو رشته کامپیوتر ادامه تحصیل دادم. آخه من هم دیپلمم علوم تجربی بود. مثل خیلی از رفقام که حالا پزشک هستن، من نرفتم تو رشته‌های تجربی توی دانشگاه ادامه تحصیل بدم. حالا باز اوضاع اونایی که رفتن دندانپزشکی خوندن بهتره. با اینکه زحمتشون خیلی کمتر بوده. حداقلش زودتر به پول رسیدن. عجب معضلی شده این به پول رسیدن بعد از تحصیلات.
۳- مدتهاست که یه وبگردی حسابی نکرده بودم. و این است حاصل نیم ساعتی گشت و گذار منتها از نوع فرانسویش:
یکی از پاریس دوازدهم:
آن که بر برف قدم نهد
رد پایی به جای میگذارد
که آدمی را به تعقیب خویش
ترغیب میکند ..
اینجا فرانسه همه چیز خاکستری
همه چیز را بردارید، من ترجیح می‌دهم بروم …
من می‌توانم روحم را هم با شیطان معامله کنم
گمانم اهل معامله است
راستش اینجا همه چیز قابل معامله است …
۲- کارکرد واژگان لطیف در رسانه‌هاهم برای خودش حکایتیه که البته در صدا و سیمای ما به شدت رعایت میشه. البته با قواعد خاصی. مثلاً به یک نمونه از این تلطیف میشه اشاره کرد: دیروز در عملیاتی انتحاری در نوار غزه که به یک رستوران صورت گرفت، ۲۴ تن از صهیونیست‌ها به هلاکت رسیدند. اقدام تلافی جویانه رژیم صهیونیستی با حمله به مناطق مسکونی فلسطینیان صورت گرفت که در این تهاجم یک فلسطینی شهید و ۳ تن دیگر مجروح شده و دو واحد مسکونی فلسطینیان نیز تخریب گردید.
راستی این اسرائیلی‌ها چه علاقه‌ وافری به شهید کردن فلسطینی‌ها و تخریب خونه‌های مسکونی اونها دارنا.
۱- جمله معترضه: دخانیات عامل اصلی سرطان و برای سلامتی زیان آور است. قطران ۷ میلی‌گرم، نیکوتین ۶/۰ میلی‌گرم.

این گزارش مستقیم رو از وبلاگ صندوقخونه بخونید. به نظر من بهتر نیست به جای امضا چمع کردن در حمایت از مردم فلسطین، از هموطن‌هامون حمایت کنیم؟ آی کسایی که سنگ فمینیسم به سینه می‌زنین و بحث و انجمن و هیاهو را می‌ندازین! کجایین؟