مجوز

آگهی‌های گوگل برای ایرانیان آزاد می‌شود؟!

از

نویسنده میهمان: هومن کبیری پرویزی
امروز وزارت خزانه‌داری آمریکا به منظور حصول اطمینان از این که مقررات تحریم علیه ایران، موجب دلسردی شرکت‌ها برای ارائه ابزارهای ارتباطی به افراد در داخل ایران نمی‌شود، یک «راهنمای تفسیری» برای مجوز عمومی صادرات نرم‌افزارها و خدمات ارتباطی برای کاربران ایرانی منتشر ساخت که پیش از این در ۸ مارس ۲۰۱۰ صادر شده بود.

همانگونه که پیش‌تر در مقاله «میوه ممنوعه گوگل برای ایرانیان» اشاره شد، مجوزی عمومی برای «صادرات خدمات و نرم‌افزارهای مرتبط با تبادل ارتباطات شخصی از طریق اینترنت شامل مرور وب، بلاگ نویسی، ایمیل، پیام‌رسانی آنی و چت، شبکه‌های اجتماعی و به اشتراک گذاری فیلم و عکس از ایالات متحده آمریکا یا افراد آمریکایی به افراد ساکن ایران» صادر شده بود. با این شرط که این خدمات و نرم‌افزارها برای عرضه عمومی بوده و به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار گیرند.

علاوه بر این امکان صدور مجوزهای موردی  برای خدمات و نرم‌افزارهایی که شامل مجوز عمومی ذکر شده نمی‌شوند نیز امکان‌پذیر شده بود.
با صدور این مجوز عمومی، برخی خدمات و نرم‌افزارها در دسترس ایرانیان قرار گرفت اما اغلب شرکت‌های فناوری اطلاعات به این مجوز واکنشی محتاطانه نشان دادند. این محافظه‌کاری موجب شد تا بسیاری دیگر از خدمات و نرم‌افزارها کماکان در دسترس کاربران ایرانی نباشند.

حال با انتشار این راهنمای تفسیری مشخص می‌شود که نه تنها بسیاری از خدمات و نرم‌افزارهای رایگان بلکه آنهایی که تراکنش‌های مالی را شامل می‌شوند نیز در زمره موارد مجاز قرار می‌گیرند.

ادامه

کتاب؛ قطار ساعت ۱۰ به لندن

از

چند وقتی بود که ستون کتاب‌ها رو به روز نکرده بودم. این ستون مختص کتاب‌هایی هست که نویسندگان این کتاب‌ها، انتشارش روی اینترنت رو آزاد کرده‌اند. اگر کتابی سراغ دارید که نویسنده‌اش می‌خواد اون رو روی اینترنت بذاره، یا اگه نویسنده‌ای هستید که کتابتون مجوز نگرفته یا به هر علتی می‌خواهید روی اینترنت پخشش کنید، لطفن بهم اطلاع بدید.

اما کتابی که امروز معرفی می‌کنم، «قطار ساعت ۱۰ به لندن» است. نویسنده این کتاب، خانم پونه ابدالی در وبلاگش در این باره توضیح داده:

داستان بلند «قطار ساعت ۱۰ به لندن» قصه مشابهی دارد مانند تمام کتاب‌هایی که مجوز نگرفت.
سال ۸۷ نوشتنش را شروع کردم و سال ۸۸ تمام شد. دو سالی دست به دست ناشر و ممیز چرخید و سرآخر وقتی کلاغه به خانه‌اش رسید، خبری از مجوز نبود. قصه من قصه جدیدی نیست که حالا برایش مرثیه بسرایم. بیشتر از این هم نمی‌توانستم نگهش دارم که بدجور توی چشم‌هایم زل زده بود و همینطور نگاهم می‌کرد و می‌گفت: که چه؟
احساسی دارم شبیه سربازان انتحاری جنگ‌های ژاپن. همان کامی‌زاکی اسمش را می گذارم. خلاصه‌اش احساس خوبی نیست.
کتاب را به صورت فایل پی‌دی‌اف روی نت و البته روی سایت نواک خواهم گذاشت. دوستان اگر مایل بودند می‌توانند هر طور که خودشان می‌خواهند لینک کتاب را در صفحاتشان بگذارند. نظر بدهند و نقد کنند و حرف بزنند. این تنها راهی است که انگار باقی مانده.
اگر خواستید و فکر کردید دارید کتاب را از قفسه کتابخانه بر می‌دارید، می‌توانید قیمتی را که دوست دارید به شماره حسابی که در خود کتاب داده شده بریزید.
دیگر حرفی نمانده. فرمان جنگنده‌ام دارد از دست‌هایم خارج می‌شود.
این کتاب رو می‌تونید از اینجا دریافت کنید. این هم لینک پشتیبان برای دریافت از گوگل‌داکس.

تلویزیون ماهواره‌ای ۲۰ مال کجاست؟

از

قبلاً هم بارها درباره شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان نوشته‌ام. چند وقتی است که لپ‌تاپم رو میارم کنار تلویزیون و موقع کار کردن کانال‌های ماهواره‌ای رو هم بالا و پایین می‌کنم. یکی از کانال‌هایی که هر روز سرکی به اون می‌کشم، کانالی هست موسوم به شبکه ۲۰ که پشت سر هم فیلم سینمایی دوبله‌شده پخش می‌کنه. دقیقاّ فیلم‌هایی که توی ویدئوکلوب‌های ایران هست. با همون میزان سانسور و همون دوبله‌ها. با این حساب خط قرمزی که برای پخش گذاشتن، همون خط قرمزهای وزارت ارشاد اسلامی برای مؤسسه رسانه‌های تصویری و هنر هشتم  و مؤسسه قرن ۲۱ و غیره هست.

اما این وسط آگهی‌هایی هم به شیوه شبکه‌های تجاری مثل می‌شاپ و ایزی شاپ (که هر دو یک مدیریت دارند و زبان فارسی یکی از زبان‌هایش هست) و کال شاپ و دی شاپ و غیره پخش می‌شه. کانال‌هایی که شبکه‌های گسترده پخش در ایران دارن و در پایان معرفی هر کالا، فهرستی از شماره تلفن‌های داخل ایران رو برای دریافت کالا اعلام می‌کنن و نمایندگانشون تا کوچک‌ترین شهرستان‌ها رفتن. این آگهی‌ها گاهی توسط صداهای آشنایی هم دوبله می‌شن. صدای بعضی از این دوبلورها رو مثلاً در سریال‌هایی مثل فرار از زندان هم که توسط شرکت جوانه پویا دوبله شده، شنیدیم. این نشون می‌ده که فعالیت این شبکه‌ها در ایران ممنوع نیست و حداقل مجوزهای لازم رو برای فعالیت دارن.

برگردیم سر شبکه ۲۰. در این کانال موسیقی هم پخش می‌شه. معمولاً می‌شه از سامی یوسف، حبیب محبیان و پسرش محمد، فرهاد مهراد، شهرام ناظری، رضا صادقی و خواننده‌های مجوزدار دیگه به عنوان میان‌برنامه، موسیقی شنید. اذان هم گفته می‌شه. اما نمی‌گن اذان به افق کجاست. اذان هم سریع و بدون صوت گفته می‌شه. طوری که سی ثانیه بیشتر طول نمی‌کشه.

این وسط می‌شه کنار صفحه شماره‌ای رو دید که بهش پیامک بزنید. شماره اس‌ام‌اس فعال در ایران. این روزها می‌تونین به صورت زیرنویس ببینید که مسابقه وبلاگی هم برگزار می‌کنند. از نظر محتوایی من مشتریش هستم. روی حساب این که خیلی از فیلم‌ها رو در سال‌های گذشته ندیدم و می‌تونم از این شبکه نگاه کنم. هر چند با سانسور. در واقع موقع مطالعه و وب‌گردی ترجیح می‌دم سر و صدای تلویزیون در پس‌زمینه باشه.

ادامه