این مطلب قرار بود اولین مطلب ستونم در روزنامه طفلکی آریا باشد که قبل از انتشار رسمی پروانه‌اش را لغو کردند. این بود که در چلچراغ چاپش کردم.
آی‌رینگ یک وسیله طراحی‌شده به شکل انگشتر است که مکملی برای آی‌پاد –پلیر مشهور شرکت اپل مکینتاش- محسوب می‌شود.
یکی از معضلات بسیاری از ما که در عصر دیجیتال زندگی می‌کنیم شاید این باشد که با مجموعه متنوعی از ابزار و ادوات الکترونیک سر و کار داریم. کیف‌هایمان پر شده است از انواع ام‌پی‌تری پلیر و شارژر که اغلب سیم‌هایشان به هم می‌پیچد و کلافه‌مان می‌کند. از طرفی حاضر نیستیم آنها را از خود دور کنیم و از طرف دیگر برای ارتباط میانشان نیاز به این داریم که انواع دیگری از مبدل‌های را با خود همراه کنیم.
یکی از بهترین‌های فناوری وجود روش‌های انتقال اطلاعات به شیوه بی‌سیم است که مشهورترین‌شان یعنی «اینفرارد» و «بلوتوث» به گوش اغلب ما آشناتر است. وجود بلوتوث باعث شده تا سیم‌های دست‌وپاگیر فضای کمتری از کیف‌ها را اشغال کنند.
آی‌رینگ هم بر اساس همین فناوری طراحی شده با این تفاوت که در طراحی ظاهری آن چنان سلیقه‌ای به خرج داده‌اند که هر کسی را برای تهیه یکی از آنها وسوسه می‌کند.
شاید بسیاری از شما با آی‌پاد آشنا باشید. وسیله‌‌ای که در کمال ظرافت و کم‌حجمی، مقدار زیادی از فایل‌های صوتی و تصویری را در خود جای می‌دهد. صفحه مدور جلوی آی‌پاد اجازه می‌دهد تا کاربر به راحتی آهنگ‌ها را عقب و جلو کند. پلیرها معمولاً طوری طراحی می‌شوند که آنها را بتوان به راحتی از گردن آویزان کرد یا در مدل‌های دیگر بتوان به بازو بست. در مواقعی که آی‌پادتان زیر لباس قرار گرفته باشد، برای تغییر آهنگ‌ها چه می‌کنید؟
