نمایشگر، سایتی برای علاقمندان حرفه‌ای تئاتر ایران

سایت نمایشگر، سایت تازه‌ای هست درباره هنر نمایش یا به قول سایت برای علاقمندان حرفه‌ای تئاتر ایران.

«نمایشگر» یک پروژه غیرانتفاعی گروهیه. محتواش رو یه تعدادی از هنرمندان و روزنامه‌نگاران و دانشجویان تأمین می‌کنند. اگه قرار باشه اخبار و گردش اطلاعات در حوزه نمایش از دل سالن‌های نمایش در بیاد، مسلماً خواندنی هم خواهد بود.
البته سایت‌هایی که موضوع تئاتر دغدغه اصلیشون باشه، کم نیستند اما مشکل اینجاست که بیشترشون یا به نهادی وابسته هستند یا دستی از دور بر آتش دارند. نمایشگر این طور که نشون می‌ده، به جایی بسته نیست و دیدگاه‌های خاص خودش رو داره و البته از توی گود داره گزارش می‌کنه.
سایت هنوز تازه هست و به اصطلاح هنوز چسبش خشک نشده اما بخش‌های مختلف و متنوعی که داره، اون رو خواندنی می‌کنه به خصوص بخش چندرسانه‌ایش که آلبوم‌های تصاویر تئاتره.
برای مثال این کار رو ببینید که یک اسلایدشو از همه پوسترهای جشنواره آوینیون هست. ۶۵ سال تاریخ یک جشنواره به روایت پوستر.

طراحی سایت ساده هست و مشخصه که قالب برای وردپرس ساخته شده اما هنوز مونده تا به یک ثالب ایده‌آل برای یک مجله آنلاین تبدیل بشه. یه چند تایی پلاگین باید بهش اضافه کنن تا برای مثال بشه احبار مرتبط رو زیر هر خبر دید یا مثلاً دکمه‌های همخوان کردن در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک.

مرغ همسایه گاوه!

Social Police Planاونهایی که توی ایران کمیک‌استریپ کار می‌کنند یا کارتونیست هستند هم با مشکلات زیادی درگیرند. علاوه بر این که سوژه مورد نظر نباید مورددار باشه و خط قرمزها باید رعایت بشن، نوع طراحی هم شامل قوانین عکس‌ها و تصاویر می‌شه و نباید مثلاً اروتیک باشه و مسائلی از قبیل حجاب و عرف باید توش لحاظ بشه. ما هم از بس که کمیک‌های داخلی دیدیم، نمی‌تونیم نوع دیگه‌ای رو تصور کنیم.
البته با خروج خیلی از کاریکاتوریست‌ها و کارتونیست‌های ایرانی از کشور و ادامه فعالیتشون خارج از ایران، کارهایی رو می‌بینیم که از این محدودیت‌ها جدا هستن و البته نمونه‌هایی هم می‌بینیم که کارتونیست‌های داخلی برای رسانه‌های خارجی می‌کشن و اونها هم کمتر محدودند. نمونه‌اش هم کارهای بزرگمهر حسین‌پور برای مجله کارگاهی زیگ‌زاگ هست (مثل این یکی).
اما این که کارهایی رو ببینی که در داخل تولید شدند و خطوط قرمز رو به راحتی رد کردند و کارفرمای پروژه هم نیروی انتظامی هست، در نگاه اول به تو یک شوک وارد می‌کنه مخصوصاً که اروتیسم رو به طور مشهود در تک‌تک کارها می‌بینی هر چند که موضوع کارتون انتقاد از اروتیسم باشه.
به هر حال معاونت اجتماعی نیروی انتظامی تحت عنوان طرح امنیت اخلاقی این کارتون‌ها رو در قطع پوستر منتشر کرده و برای نصب در مدارس ارسال کرده و البته تعدادی از اونها هم در جاهایی مثل مجتمع کامپیوتر پایتخت قابل مشاهده هستند. علی رادمند طراح این کارتون‌هاست. چند تا عکس از این پوسترها گرفتم که می‌تونید اینجا ببینید. برای درشت‌نمایی بیشتر روی عکس‌ها کلیک کنید.