وقتی یک خواننده توییت‌های خواننده‌ای دیگر را آهنگ می‌کند

جاش گروبن یک خواننده، ترانه‌سرا، پیانیست، درامر و بازیگر آمریکایی متولد لس‌آنجلسه که صدای واقعاً بمی داره. اولین بار به طور اتفاقی صداش رو از مجموعه‌ای که پنج سال پیش از روی اینترنت دانلود می‌کردم، شنیدم. راستش تا همین چند وقت پیش اصلاً نمی‌دونستم که تا این حد معروفه. سبکی که جاش توی آهنگ‌هاش دنبال می‌کنه یه بازه از موسیقی کلاسیک تا پاپ رو در بر می‌گیره. شاید شما هم صداش رو در تیتراژ پایانی فیلم تروآ شنیده باشید. این رو داشته باشید تا برم سراغ یک نفر دیگه.
کانیه وست یکی از معروف‌ترین رپرهای دنیاست. البته باز هم اعتراف می‌کنم که از کارهای این بابا چیزی نشنیدم.
همه اینها رو گفتم تا برم سراغ این خبر. آلبوم شیرینکاری جدید جاش، چیزی نیست جز آوازی که بر توییت‌های کانیه خونده. یعنی توییت‌های این بابا رو برداشته و روشون آهنگ گذاشته و خونده. حاصل کار هم طبیعتاً اون‌قدر کمدی شده که این ویدئو که گوشه‌ای از این آهنگ‌ها رو نشون می‌ده بیشتر از دو میلیون بازدیدکننده در طول دو هفته پیدا کنه.

«یک ایرانی در بریتانیا»، کمدی جدید امید جلیلی در بی‌بی‌سی

امید جلیلی کمدینی که از پدر و مادری ایرانی در چلسی متولد شده است، برنامه‌ای به نام «یک ایرانی در بریتانیا» خواهد داشت که از شبکه اول بی‌بی‌سی (BBC one) پخش می‌شود. برخی از برنامه‌های پخش‌شده امید جلیلی در شبکه یک بی‌بی‌سی با عنوان The Omid Djalili Show را می‌توانید در یوتیوب ببینید. و این هم آنونس «یک ایرانی در بریتانیا» برای تبلیغ با آهنگ بانمکی که امید جلیلی رویش خوانده است:

خرگوش را بکُش، کارتونی دور از چشم بچه‌ها

Happy Tree Friendsزیگزاگ– فرض کنید خالق یک سری از کاراکترهای تیپیک کارتون‌های ژاپنی مانند «بنر» و دوستانش باشید که تا دلتان بخواهد ملوس و دوست‌داشتنی هستند، بعد هر بار تصمیم بگیرید که با روش‌هایی وحشیانه لت و پارشان کنید، در این صورت بینندگان آثارتان حق ندارند شما را یک دگرآزار یا سادیست بنامند؟ خالق «بنر» دست به چنان ریسکی نزد و از «بدنامی» نجات یافت، اما گروهی از کارتونیست‌های هموطنش، خطر نفرین و دشنام را به جان خریدند تا مخلوق های کارتونی خود را پیش چشم بینندگان تکه تکه کنند.
کن ناوارو، آبرِی آنکروم و رود مونتیجو، خالقان مجموعه «دوستان شاد درختی» یا Happy Tree Friends بارها به چنین الفاظی خوانده شده اند؛ دگرآزار، مروج خشونت و بیمار. این مجموعه انیمیشن که از دسته «کمدی سیاه» است، شهرتش را مدیون پخش اینترنتی است؛ مجموعه فایل‌هایی از نوع Flash که به سادگی تکثیر یا بازبینی شده‌اند، اما بنا بر گفته سایت رسمیش، دیدنشان برای کودکان به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
ایده این مجموعه که هر اپیزود آن داستانی جداگانه دارد اولین بار توسط «رود مونتیجو» شکل گرفت. او روی یک کاغذ خرگوش زردرنگی را کشید که بی‌شباهت به «کودلِس» (یکی از شخصیت‌های معروف این انیمیشن) نبود و سپس در زیر آن نوشت: «مقاومت بی‌فایده است». این نقطه‌ای بود برای آغاز به کار ماشین کشتاری که تجسم آرزوهای شرورانه افراد زیادی بود.

ادامه