البته این هیچ اشکالی نداره که آدم به مراجع معتبر و تقریباً بی‌طرفانه ویکی‌پدیا برای نوشتن یک مقاله یا شرح حال رجوع کنه. به ویژه که قرار باشه یک شخصیت رو معرفی کنه.
حالا هم اتفاقی نیفتاده، فقط سایت دادستانی کل کشور، یک مقداری عجله کرده و رفته برای صفحه شرح حال غلامحسین محسنی اژه‌ای، کل متن رو از مدخل مربوطه در ویکی‌پدیا کپی کرده و انداخته توی سایتش. حتی وقت نکرده لینک‌های میان‌متنی رو پاک کنه. اینه که الان توی صفحه یک همچین شرح حالی رو می‌خوانید که برای دادستانی کل کشور زیاده از حد بی‌طرفانه‌ست و حداقل بالاتر از حد و اندازه‌‌های تحمل یک سایت دولتیه. بخش‌های جالبش رو میارم این پایین و البته یک اسکرین‌شات ضمیمه‌ش می‌کنم چون نوشته داخل سایتشون احتمالاً در چند روز آینده منهدم خواهد شد.
کپی
شیر یا خط بین کپی‌رایت و رسانه‌های مجازی
هفته‌نامه چلچراغ– کپی‌رایت یا حق مالکیت معنوی یکی از جدی‌ترین قوانین اروپا و آمریکا است که در حمایت از پدیدآورندگان آثار از هیچ کوششی دریغ نمی‌کند. پرونده‌هایی که درباره ناقضین این قانون هر روز منتشر می‌شود، نشان‌دهنده این است که مجریان قانون در اجرای آن تا چه اندازه پیگیر هستند.
در سال‌های اخیر ارزش تجاری لیگ برتر انگلستان به طرز غیرقابل باوری بالا رفته و حفظ حقوق مالکیت به یکی از اولویت‌های اصلی سازمان بدل شده است. مثلاً حق پخش زنده مسابقات و تصاویر گزیده آن در تلویزیون، رادیو و اینترنت، به بهای بیش از دو و نیم میلیارد پاوند (بیش از پنج میلیارد دلار) برای سه سال آینده واگذار شده است.
از طرف دیگر پدیده کپی-پیست بزرگ‌ترین دشمن این قانون شمرده می‌شود و تعجبی نیست که پیشرفت تکنولوژی و ابزار و ادوات دیجیتالی، اجرای این قانون‌شکنی را تا چه اندازه آسان کرده است. به اشتراک‌گذاری فایل‌ها عبارتی است که هر روز پررنگ‌تر می‌شود. حالا احساس دوگانه‌ای به وجود می‌آید. ما در عصر انفجار اطلاعات هستیم. اینترنت و رسانه‌ها، دیگر در ارائه اطلاعات خست نشان نمی‌دهند. نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای اشتراک اطلاعات آن قدر ارزان شده‌اند که برخی به رایگان عرضه می‌شوند. واقعاً چه کسی می‌تواند جلوی کپی کردن موسیقی یا فیلم دلخواه ما را بگیرد؟