ماه: فوریه 2004

می‌گفت مثه طعم بستنی بودم که همه دوسش دارن. میلیسنش و بعد می‌رن سراغ بعدیش. می‌گفت حالم بده. توی سرم پر از صدای وزوزه. می‌گفت دلم یه عالمه بستنی می‌خواد که بتونم دلمو باهاش بتونه کنم. می‌گفت یه عالمه هوای سنگینه توی سینمه که نه می‌شه تفش کرد و نه عقش زد بیرون. مسمومه. می‌گفت دو بار عاشق شدم. یه بارش رو خودم، خودم نبودم، یه بارش رو اون خودش نبود. می‌گفت دومیش توی خواب بود. می‌گفت…
گفتم…

مثه اینکه تولدم مبارک!

سر راهمان پیتزایی خریدم و آمدیم توی خانه. نشست روی مبل و روسریش را از سرش برداشت. پیتزا را جلویش گذاشتم.
– بخور تا سرد نشده.
– تو چی؟
– من نمی‌خورم. حالم از هر چی غذای سوسیس کالباسیه، بد می‌شه.
نگاهی به چشمهایم کرد و تکه‌ای از پیتزا کند. از یخچال برایش آب‌پرتغال آوردم. برای خودم هم لیوانی ریختم و سیگاری هم پشت‌بندش گیراندم. در و دیوار خانه را دزدانه می‌کاوید. چشمانش انگاری گرسنه‌تر از دهانش بودند. می‌دیدم که لابلای لقمه‌ها سوؤالاتش را می‌بلعد و من لابلای پک‌های عمیق، زیبائیش را.
– نمی‌خوای بدونی توی خیابون چکار می‌کردم؟ از کجا اومدم؟ اینجا چه می‌کنم؟
– …
– من دو روزه خونه نرفتم.
– من می‌رم بخوابم.
– مرسی. شب بخیر.
– شب بخیر.
****
صبح از سنگینی به خواب رفته دستم بیدار شدم. نفهمیدم که کی آمد و کنارم خوابش برد. دستم را به آرامی از زیر سرش بیرون کشیدم و لباس‌های بیرونم را پوشیدم.
وقتی که می‌رفتم یادداشتی برایش نوشتم که: «من رفتم سر کار. خواستی می‌تونی بری دوش بگیری. همه چیز توی حموم هست. یه خورده خرت و پرت هم توی فریزره. هر چی خواستی برای خودت درست کن و بخور.»
وقتی که برگشتم یادداشتی برایم نوشته بود که: «من رفتم. برات غذا درست کردم. روی شوفاژ گذاشتم که گرم بمونه. خدانگهدار.»

همه چیز اتفاقی بود. ماشین حمید را بردم که سر راه بنزین بزنم و بگذارم توی گاراژ که فردا صبح وسط راه خاموش نکند. پول بنزین را که حساب کردم و راه افتادم. هنوز چند ده متری دور نشده بودم از دهانه پمپ بنزین که دیدم شبحی ایستاده و با یکی از ماشین‌هایی که راه را بند آورده بود بحث می‌کند. صدایش را که نمی‌شنیدم. فقط از روی حرکات دست و سرش بود که حدس ‌زدم بحث می‌کند. ماشین‌هایی که جلویش ترمز می‌زدند، ترافیکی طولانی درست کرده بودند. خواستم دور بزنم ماشین جلوئیم را که موتورسواری جلویم پیچید. زدم روی ترمز. در عقب ماشین باز شد و شبح که حالا دختری بود خودش را چپاند گوشه ماشین.
– آقا می‌شه منو از دست این‌ها نجات بدین؟
راه افتادم و پیچیدم توی اولین خیابانی که از کنارم می‌گذشت.
– مسیرتون کجاست خانوم؟
– نمی‌دونم. شما کجا می‌رین؟
– میرم خونه!
انگار که عصبانی شده باشد. پرسید:
– میدون بعدی پیاده می‌شم.
خیابان‌ها شلوغ بود و داشت من را هم کلافه‌تر می‌کرد. از آینه نگاهی به او انداختم. قیافه بانمکی داشت. سنش بالاتر از ۲۳ یا ۲۴ نبود. کنجکاو شده بودم که آن موقع شب توی خیابان چه می‌کند. از طرفی هم نمی‌خواستم باز ناراحت شود. هر چه باشد تا میدان بعدی بیشتر میهمانم نبود. بی‌مقدمه پرسید:
– آقا شما مجردین؟
-…. بله.
– یعنی تنها هستین؟
– بله تنها هستم.
– می‌شه من امشب رو بیام خونه شما؟
نمی‌دانستم که چه باید بگویم. من تنها زندگی می‌کردم. از لحاظ اینکه دختری به خانه‌ام رفت و آمد کند مشکلی نداشتم. اصولاً به دلیل دوستان زیادی که داشتم، رفت و آمد دخترها و پسرهای هم سن و سال خودم به خانه‌ام زیاد بود. همسایه‌ها هم کاری به کارم نداشتند. از طرفی نمی‌توانستم به غریبه‌ای هم اعتماد کنم و بی‌مقدمه به خانه‌ام دعوتش کنم. اما…
– من شما رو نمی‌شناسم خانوم. اما شما می‌تونین به خونه من بیاین به شرطی که…
حرفم را قطع کرد و گفت:
– آقا خواهش می‌کنم…
– نگران نباشین. من انتظاری از شما ندارم خانوم. خواستم بگم به شرطی که فردا برین.
– باشه.
…… ادامه دارد …..

امروز توی سایت اخبار فناوری اطلاعات ایران خوندم که هفت دختر و پسر رو به خاطر قرار اینترنتی دستگیر کردن. علتش هم ظاهر نامناسب عنوان شده بود. و البته ۱۵۰ هزار تومان رشوه! درباره رشوه که اظهر من الشمسه! لازم به توضیح نیست… اما درباره قرار اینترنتی. من نمی‌دونم از کی تا حالا قرار گذاشتن جرمه؟ اصرار درباره این موضوع که قرارهای اینترنتی یک نوع استفاده نادرست از اینترنته و بزرگ کردن اون بسیار عجیب به نظر می‌رسه! بگذریم از همه این مسایل. من یه حرف دارم که اگه نزنم، حناق می‌گیرم. این برادرهای غیور که این همه دغدغه سلامت اجتماعمون رو دارن میشه مشخص کنن که درجه‌بندی جرم رو چطور انجام میدن؟ همین پارسال بود که سه نفر دزد آسمون جل -بدون اینکه صورت خودشون رو بپوشونن- اومدن کافی‌نتم توی مرکز خرید اکباتان (همونجا که این ۷ نفر دستگیر شدن)، و بعد از اینکه منو با چاقو زدن، مغازه رو خالی کردن. این برادرهای غیور اون موقع کجا بودن؟ یا شاید هم قرار گذاشتن جرم بزرگ‌تری از دزدی مسلحانه محسوب میشه؟!

اخیراً می نی مال خونم بدجوری تو ذوق می زنه. نه؟!

اگر با من نبودش هیچ میلی*
چرا پی ام فرستاده ست خیلی؟
* همون ایمیل

چه معنی می‌ده این ماوس یالغوز مرتب بپره روی لینک کَس و ناکَس؟ آخه محرمی گفتن… نامحرمی گفتن!

چرا هیچکی پیدا نمی‌شه دانلودم کنه؟

و بر شماست تا پروردگارمان را عبادت کنید و روزی پنج بار بر او نماز گزارید.
نورهود حیکم

جیغ
فرشته‌های بندرگاه
در انتهای شهری خاکستری
با گام‌های یکسان و خسته
جعبه‌هایی لبریز از تهوع
و بی‌نهایت صف
حباب‌های سیاه
بوی زمخت گوگرد
مرگ شب
… زیاد نگران نباشید
این شعر نیست
فقط خواستم نقاشی کنم!