خودروی پرنده، از گذشته تا حال

خودروی پرنده داستان هری پاتر را به خاطر دارید؟ دنیای خودروهای پرنده، برخلاف تصور جدید نیست. ساخت خودرویی که بتواند علاوه بر راندن در جاده، آسمان را زیر چرخ‌های خود ببیند، سال‌هاست که فکر مخترعان و تولیدکنندگان را به خود مشغول ساخته است.

3e1be365-b925-4c16-b905-528282a92df2_0150f8fa_image

در سال ۱۹۲۶ هنری فورد یک نمونه اولیه از هواپیمایی تک‌صندلی را به نام Sky Flivver به نمایش گذاشت. این پروژه دو سال بعد و پس از تلاش  برای شکستن رکورد مسافت پرواز به علت کشته شدن خلبان، متوقف شد. فلیور به طور کلی یک ماشین پرنده نبود اما توجه زیادی را در مطبوعات آن زمان به سوی خود جلب کرد. مردم با تصور آن که این هواپیمای کوچک پس از تولید انبوه به قیمتی معقول می‌رسد و چون خودرو در دسترس همگان قرار می‌گیرد، هیجان‌زده شده بودند.

???????????????????????????????

در سال ۱۹۴۰ هنری فورد پیش‌بینی معروفی کرد: «این حرفم یادتان بماند: ترکیب خودرو و هواپیما در حال آمدن است. ممکن است بخندید، اما خواهد آمد».

سال ۱۹۵۶ استودیو طراحی پیشرفته فورد، Volante را طراحی کرد. یک مدل مفهومی خودرو در ۳/۸ اندازه واقعی. سه پروانه داشت و هر کدام به طور جداگانه روشن و خاموش می‌شدند و این امکان را می‌دادند تا وسیله از زمین جدا شده و در هوا حرکت کند. در روز پرده‌برداری از طرح فورد اشاره کرد که روزی خواهد آمد که هر فردی در خانه‌اش یک خودروی پرنده داشته باشد.

داستان اما به اینجا ختم نشد. شرکت‌های بزرگ و افراد مستقل تلاش زیادی برای ساخت خودروهای پرنده کردند و نمونه‌های آزمایشی زیادی سر بر آورد. یکی از معروف‌ترین نمونه‌های قابل پرواز The Aerocar بود.

article-2343762-1A6094EE000005DC-491_634x377

اما نمونه‌های امروزی‌تر خودروهای پرنده چه هستند و چه امکاناتی دارند؟

آئروموبیل خودرویی است که در چند ثانیه به هواپیما تبدیل می‌شود. علاوه بر این که در یک گاراژ نسبتا معمولی جا می‌شود و در خیابان در کنار خودروهای دیگر حرکت می‌کند، سوختی جز بنزین معمولی ندارد. از طرفی هنگام صعود و فرود تنها چیزی که نیاز دارد چند صد متر زمین صاف و هموار است که حتی اگر پوشیده از چمن باشد، مشکلی نخواهد داشت.

am_foto_05

am_foto_02

آخرین نسخه آئروموبیل یعنی آئروموبیل ۳.۰ در اکتبر ۲۰۱۴ آزمایش‌های پروازی خود را با موفقیت پشت سر گذاشت. شاید این ویدئو بتواند به تمام پرسش‌های شما درباره این خودروی پرنده پاسخ دهد:

اپلیکیشن پارکبان: ماشینم رو کجا پارک کردم؟

احتمالا برای شما هم پیش اومده که ماشینتون رو پارک کنید و بعد یادتون بره که کجا بوده. یکی از روش‌ها اینه که از روی بلندی به ماشین‌ها نگاه کنید. یک روش دیگه هم اینه که به دور و بر جایی که حدس می‌زنید مشاینتون پارک شده که رسیدید، دزدگیر ماشین رو به صدا در بیارید، بلکه از گوش بشه کمکی گرفت.

اما راه حل سوم، اپلیکیشن پارکبان هست. این برنامه رایگان رو روی آیفونتون نصب می‌کنید تا محل پارک رو بشه نشونه‌گذاری کرد. بعد وقتی که دنبال ماشینتون می‌گردید، دکمه دیگه‌ای رو می‌زنید تا مسیر رو بهتون نشون بده.

اگر توی پارکینگ طبقاتی هستید یا جلوی مغازه یا محل مشخصی پارک کردید، داخل اپلیکیشن امکان عکسبرداری از محل پارک هم وجود داره تا بهتری بتونید به یاد بیارید که ماشین کجا بوده.

پارکبان اپلیکیشن ساده‌ایه و کار باهاش هم راحته. امیدوارم در نسخه‌های بعدی امکانات بیشتری هم بهش اضافه بشه.

اپلیکیشن پارکبان رو می‌تونید از اینجا به رایگان دانلود کنید.

screen568x568

توییزی، ریزخودروی برقی رنو

خودروهای برقی دارن روز به روز قوی‌تر می‌شن و نمونه‌های بهتری هم داره به تدریج به بازار میاد. این دست خودروها تا حالا معمولا ارزون نبودند اما کم‌کم داره انواع ارزون‌ترش هم عرضه می‌شه.

دولت‌ها معمولاً از خرید این نوع خودروها توسط مردم استقبال می‌کنند. با این اوضاع آلودگی هوا و گرمایش زمین و صرفه‌جویی در منابع و سوخت‌های فسیلی خیلی از سیاستمداران هم در وعده‌های انتخاباتی‌شون شعار سبز بودن می‌دن.

از طرفی مردم رو هم با روش‌های مختلف تشویق به خرید و استفاده از این محصولات می‌کنند. مردم هم ترجیح می‌دن یه کمی پول بیشتر بدن اما در عوض از پرداخت طرح ترافیک و هزینه پارکینگ به دور باشند.

کمتر کسی می‌تونه به یه خودرو یا وسیله نقلیه بگه گجت. اما خب این خودرویی که من تک و توک توی خیابون‌ها لندن می‌بینم اون قدر جمع و جوره که بیشتر شبیه به یک اسباب‌بازی هیجان‌انگیزه. یه جور گجت که می‌شه سوارش شد و از این سواری لذت هم برد.
شرکت رنو یک خودروی برقی به نام تویزی Renault Twizy رو به بازار ارائه کرده که چند تا ویژگی جالب داره. یکیش اینه که اندازه کوچیکی بین اتوموبیل و اسکوتر داره. به همین علت هست که رانندگی با اون گواهینامه نمی‌خواد. نکته بعدیش اینه که دو سرنشینه هست و دو نفر باید پشت هم بشینن. در این خودرو هم جزو گزینه‌هایی هست که اگه شما دلتون بخواد می‌تونین نصبش کنید البته این دری که وصل می‌شه پنجره نداره.
اما غیر از همه اینها وسیله جالب و بانمکیه. سرعتش نسبت به یک ماشین برقی خوبه و حداکثر ۱۰۰ کیلیومتر در ساعته که به عنوان یک خودروی شهری مناسبه. اگه باتری ماشین به طور کامل شارژ باشه تا سه و نیم ساعت می‌تونه راه بره و به سادگی می‌شه با برق شهری دوباره شارژش کرد. این خودرو در سه مدل عرضه می‌شه که در بریتانیا بین ۶۹۹۰ تا ۷۴۰۰ پوند قیمتشونه که شامل قیمت باتری نیست (اطلاعات بیشتر).

تنها مشکلی که این خودرو از نظر من داره اینه که پنجره نداره و به درد هوای زمستونی و سرد نمی‌خوره. اگه این مشکل رو نداشت احتمالاً به طور قسطی خودم می‌خریدمش. یه مشکل دیگه هم اینه که فقط یه صندوق کوچیک پشت صندلی عقب داره و نمی‌شه چندان بهش به عنوان یک محل امن یا جایی برای گذاشتن خرید خونه دل بست.
البته خودروهای دیگه‌ای هم در این شکل قیافه به بازار اومدن. نمونه دیگه‌ش که مشکل بی‌پنجره بودن توییزی فرانسوی رو نداره، خودرویی ایتالیایی هست به نام ولپ Volpe که به نظر میاد امکانات بیشتری نسبت به توییزی داره و البته گرون‌تره.

آغوش زندگی؛ کمربند ایمنی را ببندید

Embrace Life یا آغوش زندگی ویدئویی هست که در ژانویه ۲۰۱۰ روی یوتیوب منتشر شد.
یک آگهی تبلیغاتی که به طور مستقل توسط الکساندر کمرشیال تولید شده و تا همین حالا نزدیک به ۱۴ میلیون بازدیدکننده داشته و در رتبه‌بندی یوتیوب بیشترین بازدید و بالاترین امتیاز کسب شده رو در بخش آموزشی یوتیوب از ابتدا تا الان به خودش اختصاص داده. این ویدئو در ضمن برنده مدال طلا در جوایز بین‌المللی تبلیغات نیویورک و مدال برنز جشنواره بین‌المللی تبلیغات شیرهای کن شده و جوایز و تقدیرنامه‌های دیگه‌ای رو در جشنواره‌های ترابری و مسابقات متفاوت از آن خودش کرده.
این ویدئو در واقع یک آگهی هست درباره ماشین‌سواری امن با کمربند ایمنی. بسیار ساده و بسیار خوش‌ساخت. این شرکت تبلیغاتی در حال حاضر داره یک ویدئوی تبلیغاتی دیگه رو در حوزه امنیت موتور تولید می‌کنه.

iDriver، اپلیکیشنی برای رانندگی با خودرو

هنوز نمی‌دونم گوشی آیفون چقدر توی ایران جا افتاده. به هر حال چون برای استفاده از آیفون توی ایران باید هکش کرد، ممکنه در استفاده کردن مشکلاتی رو به همراه داشته باشه. به ویژه این که اگه اینترنت رو از آیفون بگیریم عملاً خاصیتی نداره.
به هر حال روز به روز اپلیکیشن‌های جدید برای این گوشی نوشته می‌شه و یکی از جالب‌ترین اپلیکیشن‌هایی که امروز دیدم، iDriver نام داره. اپلیکیشنی که در یکی از دانشگاه‌های برلین ساخته شده، می‌شه از آیفون به عنوان یک دستگاه کنترل راه دور برای هدایت خودرو استفاده کرد. بهتره به جای هر توضیح اضافه‌ای این ویدئو رو تماشا کنین:

 

بلیت مجانی برای کنسرت جاده و خودرو

Melody Roadزیگزاگ– دفعه بعد که رانندگان در جاده‌های ژاپن می‌رانند، ممکن است بدون آن‌که دستگاه پخش اتوموبیلشان روشن باشد، آهنگی را بشنوند که ریتمش با کم یا زیاد کردن سرعت ماشین، کند یا تند می‌شود.
شاید شما هم این را تجربه کرده باشید که هنگام عبور اتوموبیل از دست‌اندازها یا سرعت‌گیرها، صدایی از سایش لاستیک و ناهمواری‌های جاده به گوش می‌رسد. این مسأله ایده‌ای شده است برای تغییر یکی از جاده‌های ژاپن به جاده‌ای آهنگین.
مهندسان «صنایع پژوهشی هوکایدو» در ژاپن، توانسته‌اند با پیاده‌سازی یک پروژه، اولین «جاده آهنگین» را بسازند. آنها پس از محاسبات ریاضی و موسیقیایی، کف جاده را از روی آسفالت با شیارهای متعدد چنان برش داده‌اند که با عبور اتوموبیل از روی آن صداهای مختلفی تولید شود. در واقع تغییر در عمق یا فاصله شیارها که پهنایی بین ۶ تا ۱۲  میلی‌متر دارند، نت‌های زیر یا بمی می‌سازد. کنار هم قرار دادن این نت‌ها، ترکیبشان با هم و طولی از جاده که هر بخش از این نت‌ها را می‌نوازد، باعث شده تا در مجموع سرنشینان اتوموبیل یک آهنگ را بشنوند.
در حال حاضر سه جاده که موسیقی پاپ ژاپنی را اجرا می‌کنند، در «هوکایدو»، «واکایاما» و «گونما» یعنی در مرکز و شمال ژاپن ساخته شده است. ۳۰ ثانیه قبل از رسیدن به مناطق آهنگین، جاده‌ها با علایم رنگی نت‌های موسیقی مشخص شده‌اند و با سرعتی معادل ۶۰ کیلومتر در ساعت در مسیر ۲۵۰ متری، آوای موسیقی ۱۵ ثانیه طول خواهد کشید.

ادامه