خودرو

خودروی پرنده داستان هری پاتر را به خاطر دارید؟ دنیای خودروهای پرنده، برخلاف تصور جدید نیست. ساخت خودرویی که بتواند علاوه بر راندن در جاده، آسمان را زیر چرخ‌های خود ببیند، سال‌هاست که فکر مخترعان و تولیدکنندگان را به خود مشغول ساخته است.

در سال ۱۹۲۶ هنری فورد یک نمونه اولیه از هواپیمایی تک‌صندلی را به نام Sky Flivver به نمایش گذاشت. این پروژه دو سال بعد و پس از تلاش  برای شکستن رکورد مسافت پرواز به علت کشته شدن خلبان، متوقف شد. فلیور به طور کلی یک ماشین پرنده نبود اما توجه زیادی را در مطبوعات آن زمان به سوی خود جلب کرد. مردم با تصور آن که این هواپیمای کوچک پس از تولید انبوه به قیمتی معقول می‌رسد و چون خودرو در دسترس همگان قرار می‌گیرد، هیجان‌زده شده بودند.

در سال ۱۹۴۰ هنری فورد پیش‌بینی معروفی کرد: «این حرفم یادتان بماند: ترکیب خودرو و هواپیما در حال آمدن است. ممکن است بخندید، اما خواهد آمد».

سال ۱۹۵۶ استودیو طراحی پیشرفته فورد، Volante را طراحی کرد. یک مدل مفهومی خودرو در ۳/۸ اندازه واقعی. سه پروانه داشت و هر کدام به طور جداگانه روشن و خاموش می‌شدند و این امکان را می‌دادند تا وسیله از زمین جدا شده و در هوا حرکت کند. در روز پرده‌برداری از طرح فورد اشاره کرد که روزی خواهد آمد که هر فردی در خانه‌اش یک خودروی پرنده داشته باشد.

داستان اما به اینجا ختم نشد. شرکت‌های بزرگ و افراد مستقل تلاش زیادی برای ساخت خودروهای پرنده کردند و نمونه‌های آزمایشی زیادی سر بر آورد. یکی از معروف‌ترین نمونه‌های قابل پرواز The Aerocar بود.

اما نمونه‌های امروزی‌تر خودروهای پرنده چه هستند و چه امکاناتی دارند؟

آئروموبیل خودرویی است که در چند ثانیه به هواپیما تبدیل می‌شود. علاوه بر این که در یک گاراژ نسبتا معمولی جا می‌شود و در خیابان در کنار خودروهای دیگر حرکت می‌کند، سوختی جز بنزین معمولی ندارد. از طرفی هنگام صعود و فرود تنها چیزی که نیاز دارد چند صد متر زمین صاف و هموار است که حتی اگر پوشیده از چمن باشد، مشکلی نخواهد داشت.

آخرین نسخه آئروموبیل یعنی آئروموبیل ۳.۰ در اکتبر ۲۰۱۴ آزمایش‌های پروازی خود را با موفقیت پشت سر گذاشت. شاید این ویدئو بتواند به تمام پرسش‌های شما درباره این خودروی پرنده پاسخ دهد:

خودروهای برقی دارن روز به روز قوی‌تر می‌شن و نمونه‌های بهتری هم داره به تدریج به بازار میاد. این دست خودروها تا حالا معمولا ارزون نبودند اما کم‌کم داره انواع ارزون‌ترش هم عرضه می‌شه.

دولت‌ها معمولاً از خرید این نوع خودروها توسط مردم استقبال می‌کنند. با این اوضاع آلودگی هوا و گرمایش زمین و صرفه‌جویی در منابع و سوخت‌های فسیلی خیلی از سیاستمداران هم در وعده‌های انتخاباتی‌شون شعار سبز بودن می‌دن.

از طرفی مردم رو هم با روش‌های مختلف تشویق به خرید و استفاده از این محصولات می‌کنند. مردم هم ترجیح می‌دن یه کمی پول بیشتر بدن اما در عوض از پرداخت طرح ترافیک و هزینه پارکینگ به دور باشند.

کمتر کسی می‌تونه به یه خودرو یا وسیله نقلیه بگه گجت. اما خب این خودرویی که من تک و توک توی خیابون‌ها لندن می‌بینم اون قدر جمع و جوره که بیشتر شبیه به یک اسباب‌بازی هیجان‌انگیزه. یه جور گجت که می‌شه سوارش شد و از این سواری لذت هم برد.
شرکت رنو یک خودروی برقی به نام تویزی Renault Twizy رو به بازار ارائه کرده که چند تا ویژگی جالب داره. یکیش اینه که اندازه کوچیکی بین اتوموبیل و اسکوتر داره. به همین علت هست که رانندگی با اون گواهینامه نمی‌خواد. نکته بعدیش اینه که دو سرنشینه هست و دو نفر باید پشت هم بشینن. در این خودرو هم جزو گزینه‌هایی هست که اگه شما دلتون بخواد می‌تونین نصبش کنید البته این دری که وصل می‌شه پنجره نداره.
اما غیر از همه اینها وسیله جالب و بانمکیه. سرعتش نسبت به یک ماشین برقی خوبه و حداکثر ۱۰۰ کیلیومتر در ساعته که به عنوان یک خودروی شهری مناسبه. اگه باتری ماشین به طور کامل شارژ باشه تا سه و نیم ساعت می‌تونه راه بره و به سادگی می‌شه با برق شهری دوباره شارژش کرد. این خودرو در سه مدل عرضه می‌شه که در بریتانیا بین ۶۹۹۰ تا ۷۴۰۰ پوند قیمتشونه که شامل قیمت باتری نیست (اطلاعات بیشتر).