شاید خیلی از شما سایت کیکاستارتر را بشناسید.
ایده پیرامون این سایت این بوده که هر کسی بتواند یک کارزار برای راهاندازی پروژه خود که نیاز به کمک مالی دارد، تشکیل دهد. به چنین روشی اصطلاحا Crowdfunding یا گردآوری کمکهای مالی همگانی گفته میشود.
اما چنین اتفاقی به هزار و یک دلیل از جمله تحریمهای بینالمللی از راه این سایت برای ایرانیان ممکن نیست. برای همین سامانههای مشابهی راهاندازی شده است.
یکی از این سایتهای فعال در ایران سایت دونیت است.
دونیت ادعا میکند که اولین و فعلا تنها وبسایتی است که در “وب فارسی” بطور رسمی و تخصصی به “دونیشن” و جذب آن پرداخته است. در واقع دونیت ابزاری است برای قدردانی از افرادی که برای ما سودمندند و یا از نگاهی دیگر حمایت از افرادی که به پشتیبانی ما نیاز دارند.
افرادی که از طریق دونیت، حمایت جذب میکنند، الزاماً نمیبایست از دیدگاه مالی در شرایط تنگدستی باشند. چرا که هر کسی با توجه به منفعت و سودی که به اطرافیان خود میرساند و یا با توجه به استعداد و توانایی خود میتواند از حمایتهای داوطلبانه مخاطبان خود بهرهمند شود.
با توجه به آنچه گفته شد میتوان اینگونه نتیجهگیری کرد که دونیت، یک سرویسدهنده است که ابزار لازم را در اختیار کاربران خود میگذارد تا بتوانند با استفاده از آن، حمایت مالی و معنوی از مخاطبان دریافت کنند.
البته دونیت به روشهای دیگری نیز از کاربران خود حمایت میکند که از جمله آنها میتوان به فروش محصولات کاربران خود در فروشگاه دونیت، اطلاعرسانی و حمایت از برنامههای مختلف فرهنگی و هنری، راهاندازی بازارچههای خیریه و… اشاره کرد.
تعدادی از کارزارها و کمپینهای فعلی که منتظر حمایت و جمعآوری کمک هستند را میتوانید از اینجا بیابید.
سایت
زاغ سیاه سایتتان را چوب بزنید
اگر شما وبسایت دارید زمان در دسترس بودن سایتتان برایتان باید بسیار مهم باشد. شما سایتی راهاندازی میکنید تا کاربرانش از خدمات و محتوای آن بهره ببرند بنابراین اگر سایتتان در دسترس نباشد به درد لای جرز دیوار هم نمیخورد!
اما مشکل پشتیبانی از سرور و در دسترس بودن خدمات پس از فرپش میزبان سایت شما یک طرف، آگاه بودن از اتفاقاتی که برای سایتتان میافتد یک طرف دیگر. خیلی از ما ۲۴ ساعته بیدار نیستیم و پای کامپیوترمان ننشستهایم تا هر لحظه سایتمان را بررسی کنیم. برای همین گاهی چند ساعتی میگذرد تا ما آگاه شویم که سایتمان به علت مشکلات فنی در دسترس نیست.
آیا مطمئن هستید که وب سایت شما از تمام نقاط جغرافیایی (داخل یا خارج از کشور و در مکانهای مختلف) قابل مشاهده است؟ آیا مطمئن هستید که کاربران نهایی دقیقاً همان صفحهای را میبینند که شما طراحی کردهاید و سایت شما هک نشده و یا به خاطر حملات فیشینگ phishing محتوایش تغییر نکرده است؟
از آنجایی که هر چه سنگ است برای پای لنگ است و طبق قانون مورفی سایتها و وبلاگها همیشه وقتی داون میشوند که یک مطلب مهم نوشتهایم یا یک سرویس تازه را افتتاح کردهایم، وجود یک ناظر دائمی که زاغ سیاه سایتمان را چوب بزند یکی از نیازهای واجب است.اینجا است که سایت زاغ سیاه خدمات مفیدی ارائه میدهد.
زاغ سیاه چهطور کار میکند؟
همانطور که در شکل بالا مشاهده میکنید زاغ سیاه درست مانند یک کاربر واقعی به سایت شما نگاه میکند. بسته به نوع سرویسی که انتخاب کردهاید (مثل Ping یا Http Get) زاغ سیاه از چندین محل مختلف (از داخل و خارج از کشور) و به صورت دورهای (مثلاً هر ۲ دقیقه یکبار) سایت شما را چک میکند و در صورتی که هر مشکلی مشاهده شود شما بلافاصله مطلع میشوید.
زاغ سیاه به علت استفاده از چندین نقطه برای مانیتورینگ سایت شما (که البته هر یک نیز در مکان فیزیکی، زیرساخت اینترنتی و حتی در کشورهای دیگر مستقر هستند)، تا حد زیادی به شما اطمینان میدهد که مشکلات را بلافاصله بعد از وقوع بیابید.
زاغ سیاه با پیامک مشکلات سایتتان را به شما اطلاع خواهد داد. برای اطلاع از چگونگی استفاده و هزینهها این صفحه را مطالعه کنید.
وبسایتهای مشابه خارجی به تعداد زیاد وجود دارند که شما میتوانید تعدادی از آنها را اینجا پیدا کنید.
نکته مهم: معرفی این سایت به معنای این نیست که من خدمات این سایت یا امنیت دادههای آن را تأیید میکنم. هدف من معرفی سایتها و خدمات ایرانی است اما از آن چه که در پشت پرده سایتها میگذرد بیخبرم.
فهرستسازی کتابهای فارسی با سایت برگهدان
برای کسانی که به دنبال کتابهای فارسی و مشخصات آن از نظر موضوعی و محتوایی میگردند، شاید بهترین جا وبسایت سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران باشد. اما اگر به دنبال جایی میگردید که فهرست کتابها توسط مردم تکمیل شود، باید به سراغ سایت برگهدان بروید.
برگهدان تلاش دارد فهرستی از همه کتابهای فارسی جمعآوری کند تا بتواند مرجعی باشد برای کتابشناسی. تأکید برگهدان بر هرچه بزرگتر و دقیقتر شدن این فهرست بدون اعمال گزینشهای سلیقهای است.
امتیازی که کاربران به کتابها میدهند، یادداشتهایی که برای کتابها نوشته میشوند و نظر خوانندگان کتاب، به بازدیدکنندگان سایت امکان شناخت بهتر کتابها را خواهد داد. به بیان دیگر برگهدان ابزاری است برای پیدا کردن اطلاعات بیشتر درباره کتاب، چه هنگامی که در موضوع خاصی دنبال کتاب هستید و چه هنگامی که کتابی را مد نظر دارید و میخواهید بیشتر دربارهاش بدانید.
هدف برگهدان فقط کتابهای چاپشده در داخل ایران و با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که به نظرم این بزرگترین نقطه ضعف آن است. این روزها کتابهای فارسی زیادی در خارج از ایران منتشر میشوند که جای آنها در چنین مجموعهای بسیار خالی خواهد بود.
برگهدان هنوز در مرحله آزمایشی است و فهرست کتابهای آن بخش کوچکی از کتابهای چاپشده در ایران را شامل میشود. برگهدان همواره در حال تکمیل و بهروزرسانی این فهرست است اما ناشران، پدیدآورنده و کاربران سایت نیز میتوانند با عضویت در این سایت به تکمیل فهرست کتابها کمک کنند. همچنین کاربران سایت امکان نوشتن یادداشت و نقد برای کتابها را خواهند داشت.
همه کاربران میتوانند بدون عضویت در سایت، از طریق لینکی در صفحه هر ناشر یا پدیدآورنده، اطلاعات خود از ناشران و پدیدآورندگان را در اختیار برگهدان قرار داده تا پس از بررسی صحت این اطلاعات توسط برگهدان، از آنها برای بهروزرسانی صفحات مربوطه استفاده شود.
نمونههایی از صفحه کتابها: ایران بین دو انقلاب، غرور و تعصب، باستان شناسی سینما و خاطره ی قرن
نمونههایی از صفحه پدیدآورندگان: پیام یزدانجو، ریچارد براتیگان، محمدعلی همایون کاتوزیان
نمونههایی از صفحه ناشران: نشر افق، نشر چشمه
نمونههایی از صفحه مجموعه کتابها: مجموعه عاشقانههای کلاسیک، مجموعه دورتادور دنیا، مجموعه جهان تازه شعر
شناخت ژاپن به فارسی
وقتی صحبت از خاور دور باشه، همون کلمه دور کافیه تا آدم پیه سختی کسب اطلاعات رو به خودش نماله و کلاً بیخیال بشه. ژاپن هم که دیگه ته دنیاست از طرف شرق. چند وقت پیش نگاهی به بخش فارسی رادیو ژاپن انداختیم. حالا شاید بد نباشه اگه به سایت مرکز مطالعات ژاپن بیاندازیم تا کمی اطلاعات بیشتر کسب کنیم.
قبل از هر چیز باید گفت که طراحی سایت بسیار تر و تمیز و زیباست. مرکز مجازی مطالعات ژاپن با همکاری جمعی از دانشآموختگان زبان ژاپنی دانشگاه تهران و عدهای از علاقمندان به ژاپن به زبان فارسی همزمان با هشتادمین سالگرد برقراری روابط سیاسی ایران و ژاپن در سال ۲۰۰۹- ۱۳۸۸راهاندازی شده.
گردانندگان این سایت این طور که گقتند میخوان تا مرجعی مطمئن و سالم با دادههایی درست باشن درباره ادبیات، فرهنگ، هنر، جامعه، سیاست اقتصاد ژاپن.ضمن این که اعلام میکنن هیچ گونه ارتباطی با نهادهای داخلی و خارجی ندارن و به صورت مستقل اداره میشن.
به هر حال اگه علاقمندید به فرهنگ ژاپن یا به هر علتی دوست دارید بیشتر درباره این کشور و فرهنگش بدونید، این سایت تقریباً کاملترین سایت به زبان فارسی در اینترنته.
سایت رسمی فیلم دیکتاتور به زبان فارسی
اگر فیلم بورات را دیده باشید احتمالاً ساشا بارون کوهن را هم می شناسید. بازیگر جنجالی هالیوود که با کارهای عجیب و غریب خودش همیشه خبرساز است. او در فیلم برونو در نقش یک خبرنگار همجنسگرا هم جنجالی ظاهر میشود و با گرفتن مصاحبههای متعدد با شخصیتهای حقیقی از جمله یک عضو پیشین نیروهای القدس و سپس تغییر سؤالات خود در مصاحبه واقعی و گنجاندن آن در فیلم سر و صدای زیادی را به پا میکند.
اما فیلم تازه او دیکتاتور طعنه آشکاری به معمر قذافی است. او در ادامه جنجالهایش در مراسم اسکار سامسال با همان لباس نظامی ظاهر میشود که که در فیلم دیکتاتور بر تن کرده بود. او با این لباس روی فرش قرمز آمد و از ظرفی که ادعا میکرد در آن خاکستر کیم جونگ ایل دیکتاتور کره شمالی است، خاکستر را روی یکی از معروفترین مجریهای تلویزیونی میپاشد.
چند روز پیش در مراسم فرش قرمز فیلم دیکتاتور در لندن هم در جلوی دوربینها به احمدینژاد سلام میرساند و حالا اگر به سایت رسمی این فیلم مراجعه کنید، با یک سایت هفتزبانه روبهرو خواهید شد که یکی از زبانهایش فارسی است.
او در این فیلم دیکتاتوری به نام علاءالدین است که بر «جمهوری وادی» حکمرانی میکند. در این بخش از سایت همه منوها فارسی است و تریلر فیلم هم با زیرنویس فارسی نمایش داده میشود. بخش زندگینامه علاءالدین این گونه شروع میشود:
کدخدا، سایت آموزش نرمافزارهای نقشهکشی
سایت کدخدا را قاعدتاً باید کسی راهاندازی کرده باشه که خداوندگار نرمافزار کد باشه. از قرار معلوم مینیمالیسم و کاریکلماتور و بازیهای زبانی مشابه دارن خوب پای خودشون رو به نامگذاری سایتها باز میکنند. قبل از هر چیز اسم این سایت بود که توجهم رو به خودش جلب کرد.
اما بیاین نگاهی به محتوای سایت بیاندازیم. هنوز بخشهای زیادی از سایت تکمیل نشده. اما در برگههای بالای سایت میشه بخشهای آموزشی جالبی رو پیدا کرد که قطعاً به درد علاقمندان به یادگیری اتوکد، اتولیسپ و نرمافزارهای طراحی و مهندسی دیگه میخوره.
یک سری پروژه دانشجویی و اطلاعات و نقشههای دیگه هم به عنوان مثال توی سایت کدخدا هست که در حال تکمیله و علاقمندان به همکاری با سایت میتونن پروژههای خودشون رو به سایت بفرستند به همین علته که شعار سایت «آموزش و اشتراک تجربیات» هست.
سایتهای آموزشی خوب هستند به خصوص اگر رایگان باشند و به ویژه اگر به طور گروهی کامل بشن. پیشنهاد من به شما اینه که تجربیات خودتون رو در این سایت به اشتراک بذارید و به گردانندگان این سایت پیشنهاد میکنم که آموزشهایی رو به طور ویدئویی هم در سایتشون قرار بدن.
آیکافی، سایتی در ستایش قهوه
شاید بشه گفت که بین ملزومات انسان هیچ چیز به اندازه نوشیدنیها فرهنگ و آیین عجیب و غریب نداشته باشند. علتش رو من نمیدونم اما کافیه یه نگاهی به اطرافمون بیاندازیم تا ببینیم گستره این آیینها تا کجاست.
ژاپنیها موقع خوردن چای کلی مراسم سنتی دارند. در خیلی از نقاط دیگر دنیا و میان قبایل سرخپوستان انواع و اقسام دعا خونده میشه. موقع نوشیدن نوشیدنیهای الکلی کمترین کاری که انجام میشه زدن گیلاسها و لیوانها و شاتها به هم و به سلامتی گفتنه. بگذریم از این که توی فارسی خودمون چقدر شعر درباره شراب هست و چه تفسیرها در کنارش شکل گرفته.
کافهنشینی و وقتگذرانی در کافیشاپها و قهوهخانهها هم از زمان قدیم شروع شده و تا حالا ادامه داره و تونسته با زندگی مدرن و امروزی کاملاً خودش رو وفق بده. گاهی با سیگار به توافق رسیده و گاهی با کتاب. خلاصه قهوه هر چی که هست کشته و مرده زیاد داره. چه دوستیها که با همین قهوه شکل نگرفته و چه شبهای امتحان که قهوه همدم دانشجوها نبوده.
فرهنگ کافی و کافه این قدر گسترش داره که حداقل صدها داستان دربارهش نوشته شده. اما آیکافی سایتیه به فارسی درباره قهوه و حرفهای پیرامونش. در این سایت میتونید از دستور ساخت قهوه و مشتقاتش تا ادبیات و هنرهای مرتبط با اون رو پیدا کنید. از تجارت قهوه تا قهوهدرمانی، همه و همه اینجاست. سایت جالبیه و با فرم مجله بهروز میشه. میتونید هر چند وفت یک بار یک نوشته تازه اونجا پیدا کنید یا حتی ویدئو یا عکسی ببنید.
و حالا بعد از گفتن این همه حرف شما رو دعوت میکنم به تماشایاپیزودی از فیلم «قهوه و سیگار». کاری از جیم جارموش با بازی تام ویتس و ایگی پاپ. در بخش آپارت عصیان و تقدیم به شما و بچههای آیکافی.
خرید و فروش لایک فیسبوک به چه قیمتی؟
یکی از دردسرهایی که پژوهشگران، دانشجویان و حتی کاربران عادی اینترنت با آن روبهرو هستند، رسیدن به نتایج بیربط پس از جستوجو در جستوجوگرهایی چون گوگل و بینگ است. صفحات اول پر شده از پیوندها به وبسایتهایی بیارزش. وبسایتهایی که با استفاده از کلیدواژههای جعلی و کپی نوشتههای وبلاگها و وبسایتها بازدیدکننده به خود جلب میکنند.
موتورهای جستوجو برای مقابله با این مشکل هر از گاهی الگوریتم خود را تغییر میدهند. با همهگیر شدن شبکههای اجتماعی و افزوده شدن مفهوم لایک و پلاس و ریتوییت و همخوانسازی، موتورهای جستوجو راه تازهای برای یافتن نوشتهها و محتوای باارزشتر به دست آوردهاند. به عبارت دیگر این کاربران هستند که به کمک موتورهای جستوجو میآیند.
اما ماجرا به همین جا ختم نشده است. حالا فریبدهندگان موتورهای جستوجو بدلهایی برای این راهحل جستهاند: خرید و فروش لایک!
کافی است به فیسبوک سری بزنید تا به انبوه صفحاتی برخورد کنید که محتوای وبلاگها، تصاویر جنجالی و مینیمالهای دیگران را کپی و پیست میکنند تا با جذب کاربران، لایکهای بیشتری را گردآوری کنند. سپس با تشکیل صفحات زنجیرهای لایکهای هر صفحه را به دیگری پاس میدهند.
این لایکها به چه دردی میخورند؟ خرید و فروش! چیزی که به نظر یک تجارت آنلاین میرسد اما این لایکها در نهایت به سوی سایتها و صفحات دیگر هدایت میشوند تا رتبه آنها را به طور دروغین در موتورهای جستوجو بالا ببرند. این یعنی فریب موتورهای جستوجو که تمام سایتها اعم از گوگل و یاهو و بینگ شما را از انجام آن منع کردهاند.
کدام سایت در ایران فیلتر است؟
قبلاً درباره سایت ویو دیاناس نوشتم که با استفاده از اون میشه فهمید چه سایتی در داخل ایران فیلتره و کدومشون مسدود نیست.
این روزها که شایعه فیلتر شدن سایت مثقال به خاطر بالا و پایین شدن نرخ ارز در ایران زیاد شده بود، نمیشد مطمئن شد که این شایعه تا چه حد درسته. مگر این که بریم سراغ چنین سایتهایی.
امروز یک سایت دیگه دیدم که اختصاصاً برای این طراحی شده که اوضاع سایتها در ایران رو از نظر فیلتر بودن بررسی کنیم. سایت Blocked in Iran چنین سایتیه.
با استفاده از این سایت میشه فهمید که سایت مثقال در حال حاضر در ایران فیلتره.
نمایشگر، سایتی برای علاقمندان حرفهای تئاتر ایران
سایت نمایشگر، سایت تازهای هست درباره هنر نمایش یا به قول سایت برای علاقمندان حرفهای تئاتر ایران.
«نمایشگر» یک پروژه غیرانتفاعی گروهیه. محتواش رو یه تعدادی از هنرمندان و روزنامهنگاران و دانشجویان تأمین میکنند. اگه قرار باشه اخبار و گردش اطلاعات در حوزه نمایش از دل سالنهای نمایش در بیاد، مسلماً خواندنی هم خواهد بود.
البته سایتهایی که موضوع تئاتر دغدغه اصلیشون باشه، کم نیستند اما مشکل اینجاست که بیشترشون یا به نهادی وابسته هستند یا دستی از دور بر آتش دارند. نمایشگر این طور که نشون میده، به جایی بسته نیست و دیدگاههای خاص خودش رو داره و البته از توی گود داره گزارش میکنه.
سایت هنوز تازه هست و به اصطلاح هنوز چسبش خشک نشده اما بخشهای مختلف و متنوعی که داره، اون رو خواندنی میکنه به خصوص بخش چندرسانهایش که آلبومهای تصاویر تئاتره.
برای مثال این کار رو ببینید که یک اسلایدشو از همه پوسترهای جشنواره آوینیون هست. ۶۵ سال تاریخ یک جشنواره به روایت پوستر.
طراحی سایت ساده هست و مشخصه که قالب برای وردپرس ساخته شده اما هنوز مونده تا به یک ثالب ایدهآل برای یک مجله آنلاین تبدیل بشه. یه چند تایی پلاگین باید بهش اضافه کنن تا برای مثال بشه احبار مرتبط رو زیر هر خبر دید یا مثلاً دکمههای همخوان کردن در شبکههای اجتماعی مثل فیسبوک.
چطوری بفهمم سایتم فیلتره؟
چند ماه پیش توییت کردم که «واقعاً یه ویپیان ایران راه بندازید ما بفهمیم چی فیلتره چی نیست». شاید کمی دردناک باشه یا گفته بشه که سطح دغدغه اینها رو نگاه کن. خوشی زده زیر دلشون!
اما واقعاً برای کسانی مثل من که کارشون خبرنگاری یا پژوهش در حوزه فناوری هست و خارج ایران زندگی میکنند، خیلی سخته که متوجه بشنکدوم سایت در ایران فیلتر شده یا نه. خیلی از کسانی که به این فکر افتادن و سعی کردن که برای رفع نیازهاشون، چیزکی مشابه راه بیاندازند، دچار مشکل شدند.
امروز به لطف دوستی که توییت بالا رو دیده بود از وجود سایتی خبردار شدم که یکی از خدماتش این بود که نشون بده چه سایتی توی ایران فیلتره و چه سایتی آزاد.
سایت ViewDNS.info ابزارهایی داره که به کاربران اجازه میده تا به جمعآوری اطلاعات مربوط به یک وبسایت یا آیپی مشخص بپردازند. چنین دادههایی شاید در نگاه اول ارزش چندانی نداشته باشند اما وقتی در یک چاچوب خاص تعریف بشن، قدرت و معنای زیادی خواهند داشت. هدف این سایت هم به گفته خودش همینه. یعنی اطلاعاتی که به راحتی میشه به دستشون آورد. اما این ابزارها چه چیزهایی هستند؟
حییلی از اونها رو جاهای دیگهای دیدید. مثلاً وقتی میخواهید بدونید که چه وبسایتهایی روی یک سرور میزبانی می شن. یا فرضاً دوست دارید بدونید، آیپی فردی که براتون توی وبلاگ نظر گذاشته از کجای دنیاست. اگر دوست دارید بدونید سایتتون داونه و به اصطلاح بالا نمیاد یا نه، میشه از ابزار دیگه این سایت استفاده کرد. این که صاحب یک وبسایت چه کسیه و ابزارهای مهم دیگه.
اما به نظرم جالبترین این ابزار یکی «آزمایش دیوار آتش چین» و اون یکی «آزمایش دیوار آتش ایران» هست که نشون می ده چه سایتی توی این کشورها فیلتر هستند.
قوطی، سایتی برای ثبت سوتی
قوطی از اون دسته از سایتهاست که قرار نیست رسالت خاصی جز خنداندن داشته باشه.همه ما روزانه سوتی میدیم یا حداقل سوتیهایی رومیبینین و میشنویم. قوطی جاییه برای جمعاوری این سوتیها. خیلی ساده میشه اومد توی این سایت و از سوتیهای بقیه خوند و از سوتیهای خود نوشت. هدف دیگهای هم جز این نیست! سایت هنوز خیلی توسعه پیدا نکرده اما خب ایده جالبیه شاید مورد اقبال واقع بشه! تا وقتی که سوتی است قوطی در امان است. سوتیهای مثل این: زبان ایرانیها زمان هخامنشیان، میخی بوده!
خود سایت هم شعار جالبی داره که میگه: ما به سوتیدهنده نمیخندیم (پس به کی میخندیم؟!!)، به خود سوتی میخندیم! و قانون کپیرایت سایت هم به نوع خودش جالبه چرا که زیر قوطی رو نوشتن: هیچ حقی برای هیچ کس (حتّی قوطی™!) محفوظ نیست!
سایتی برای خیریهها
همیشه ایدههای خوبی برای کمکهای خیریه هست. روشهای تشویقی، بازی، ورزش، فعالیتهای هنری و هزار و یک جور ژانگولر که آدم باب میلش باشه میشه پیدا کرد و یه کار خیر هم انجام داد. یکی از مشکلاتی که تحریمهای بانکی و عدم ارتباط با ویزاکارت و مسترکارت و پیپل و انواع و اقسام روشهای انتقال پول اینه که نمیشه از ایرانیهای خارج از کشور برای کارهای خیریه به راحتی کمک گرفت.
سایتهایی مثل جاست گیوینگ Just Giving یک ایده ساده پشتشونه. یک سری مؤسسه خیریه توی این سایت عضو شدن. یک سری آدم هم میان با هم قرار میذارن که دوچرخهسواری کنن یا دوی ماراتن داشته باشن یا هر چیز دیگه. برای این کار هم یک هدف مالی تعیین میکنن. مثلا آقای ایکس میگه من برای کمک به کودکان سرطانی ۱۵۰۰ دلار جمع میکنم و میدوم. برای این کار هم یک صفحه درست میکنه و لینکش رو برای دوستانش میفرسته. دوستانش هم هر کدوم یک مقدار کمک مالی بهش میکنند تا به ۱۵۰۰ دلار برسه. بعد هم این پول داده میشه به اون مؤسسه خیریه کودکان سرطانی.
میدونم که مؤسسات خیریه در ایران کم و بیش فعالیت میکنند و با همه سختیها کارشون رو به جلو میبرن. اما واقعاً ای کاش این مؤسسات ایرانی توی این سایت یا سایتهای مشابه صفحهای داشتند که میشد کاری انجام داد. حداقل از مؤسسات معتبری مثل محک که به دریافت کمک به طور آنلاین و از راه عابربانک و تلفن و راههای دیگه اهمیت میدن، انتظار میره به این روشها هم فکر کنند و عضو این سایتها بشن.
به هر حال هدف معرفی این سایت بود شاید به درد کسی خورد. ضمن این که هم اپلکیشن آیفون داره هم اپلیکیشن فیسبوک.
سایت تازه گوگل: عاشق چی هستی؟
در این هیر و ویری که گوگل پلاس یا به قولی گوپس! منتشر شده و همه وبلاگها در حال بررسی و صحبت درباره این سرویس تازه گوگل هستند، شاید یکی دیگر از سرویسهای گوگل که تقریباً چند روز پیش بیسر و صدا، سر و کلهش پیدا شد، گم شده باشه.
گوگل سایت تازهای راهاندازی کرده به نام «به چی عشق میورزی؟» یا «عاشق چی هستی؟» یا «از چی خوشت میاد» یا هر چی… حالا شما به ترجمهش گیر نده. اصلش هست What do you love یا به اختصار wdyl. یک دات کام که بچسبونید به تهش، همه چی حله!
حالا این سایت قراره چی کار کنه؟ ایده عجیب و غریبی پشتش نیست. حتی فکر نکنم چندان هم سایت موفقی از آب در بیاد! اما کافیه شما یک کلمه رو در جعبه جستوجو وارد کنید تا در صفحه بعدی، نتایج جستوجوی گوگلی رو در سرویسهای مختلف گوگل ببینید.
برای مثال وقتی کلمه لاهیجان رو وارد میکنید، نتیجه، چارچوبهای مختلفی هست که یاد داره بهتون پیشنهاد میده بحثی درباره لاهیجان شروع کنید، آخرین اخبار رو درباره این شهر بخونید، اگه کتابی در این زمینه نوشته شده، خریداری کنید، ترجمه این واژه به زبانهای مختلف رو بشنوید، نقشه اون رو ببینید، ویدئویی اگه درباره ش هست، به تماشا بنشینید و خلاصه به عکس و آمارش دسترسی داشته باشید یا حتی وبلاگی رو دربارهش شروع کنید.
هر چند این موضوع رو از خود سایت گوگل هم میتونید پیگیری کنید یا نتایج رو به طور جداگانه از منوی سمت چپ سایت اصلی گوگل ببینید، اما این که نتایج یه این صورت در سایتی مجزا نشون داده بشه، شاید خوشایند یک عده از کاربران اینترنت باشه.
سایت انتخاب صندلی در هواپیما
وقتی با هواپیما سفر میکنم، یکی از مشکلاتم نشستنه. در واقع چندان نمیتونم آروم بشینم و هی وول میخورم.
حالا فرض کنید که یک پرواز بیشتر از سه ساعت طول بکشه و مجبور باشی یه جا بند شی. خلبان هم مرتب بگه کمربندهاتون رو ببندید. حالا فکر کنید که صندلیتون هم ناجور باشه و فضای کافی نداشته باشید که یه کم پاهاتون رو دراز کنید. قطار هم که نیست که بتونید بلند بشید و قدم بزنید. اون وقت چشمتون میافته به یه صندلی که خیلی راحتتره. البته به نسبت صندلی شما. مثلاً صندلیهای جلوی درهای خروجی فاصله بیشتری دارند. حالا از کجا میشه فهمید که کدوم صندلی توی هواپیمایی که میخواهید برید توش، مناسبتره؟
یک راهش اینه که یه نگاهی به بلیتتون بندازید و ببینید که مدل هواپیمایی که سوارش میشید چیه. بعد برید توی اینترنت برش افقی هواپیما رو نگاه کنید و ببینید کدوم صندلی بهتره. بعدش دیگه بر میگرده به برخورد شما با کارمندان خطوط هوایی که صندلی مورد نظر رو روی کارت پروازتون بنشونند. یا این که میتونید برید توی سایت شرکت هواپیمایی و با گذروندن مراحل چکاین، صندلی خودتون رو انتخاب و بلیتتون رو چاپ کنید.
اما راه خیلی سادهتر استفاده از سایت «سیت گورو» Seat Guru هست. شما وارد سایت میشید، خط هوایی رو انتخاب میکنید و بعد شماره پرواز رو وارد میکنید. باقی کار بر عهده این سایته. خودش میره مدل هواپیما رو تشخیص میده، مقطع افقی رو براتون میاره و بر صندلیها رو بر اساس مرغوب بودنشون، دستهبندی میکنه. صندلیهای سبز ارزش بالا، صندلیهای زرد ارزش متوسط و صندلیهای قرمز ارزش پایینی دارند. سفیدها هم معمولین. باقی کار هم مثل راه پیشین سر و کله زدن با کارمندها یا چکاین آنلاینه.
این طور روشهای آنلاین البته توی ایران با وبسایتهای ضعیف شرکتهای هوایی چندان جواب نمیده. ولی میشه روی روش آفلاین یعنی سر و کله زدن با کارمند شرکت هوایی موقع سوار شدن حساب کرد. نه؟