فارسی

فست‌دیک، اپلیکیشن واژه‌نامه انگلیسی-فارسی

از

واژه‌نامه آنلاین چیز تازه‌ای نیست  و این روزها می‌شود ده‌ها واژه‌نامه روی اینترنت پیدا کرد که از هر زبانی به زبان دیگر ترجمه می‌کنند. اپ‌های واژه‌نامه هم کم نیستند. می‌توانید جست‌وجویی بکنید تا به راحتی پیدایشان کنید.

اما FastDic مجموعه‌ای از سایت و اپلیکیشن‌هایی است که تمام ابزار یک واژه‌نامه انگلیسی به فارسی و برعکسش را در اختیارتان می‌گذارد.

شیوه کار با آن هم بسیار ساده است. برای یافتن برگردان یک واژه باید آن را در جعبه متنی وارد کنید. بر خلاف واژه‌نامه‌های دیگر نیازی نیست تا برای گذر از زبان مرجع انگلیسی به زبان مرجع فارسی برگه مجزایی را انتخاب کنید. با تغییر زبان صفحه کلید، واژه نامه از حالت انگلیسی-فارسی به فارسی-انگلیسی تبدیل می‌شود.

راهنمای افعال بی‌قاعده، راهنمای تلفظ واژگان با لهجه‌های بریتانیایی و آمریکایی و ذخیره جست‌وجوهای پیشین از امکانات دیگر این واژه‌نامه است.

اپلیکیشن برای آیفون، آی‌پاد و آی‌پد از اپ‌استور و همچنین گوشی‌های اندرویدی از اندروید مارکت و بازار فراهم شده است.

پخش زنده بی‌بی‌سی فارسی روی یوتیوب

از

اگر اهل یوتیوب باشید، احتمالاً می‌دانید که در بخشی از این سایت می‌شود برخی از شبکه‌های تلویزیونی را به طور زنده تماشا کرد.

تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی یک کانال یوتیوبی دارد که تا پیش از این تنها می‌شد برخی از ویدئوهای تولیدی را روی این کانال یوتیوبی مشاهده کرد. از طرفی برخی از بینندگان این شبکه به خاطر سرعت پایین اینترنت، نمی‌توانستند به طور بهینه از پخش زنده تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی روی وب‌سایت بهره ببرند.

حالا کانال یوتیوبی تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی سر و شکل تازه‌ای به خودش گرفته است. ضمن این که امکان پخش زنده هم از کانال یوتیوبی این شبکه فراهم شده است. با انتخاب بخش پخش زنده برنامه‌هاى تلویزیون فارسى بى‌بى‌سى که در بالای صفحه است، می‌توانید این شبکه را به طور زنده مشاهده کنید.

مشارکت میان شرکت‌های بزرگ در نهایت به نفع مخاطبان محصولات آنها منجر خواهد شد. حالا چه این همکاری‌ها در قالب ادغام شدن آنها باشد چه همکاری میان آنها. یوتیوب تا کنون با این نوع همکاری‌ها مخاطبان تازه‌ای را به سوی خود جلب کرده و توانسته از این راه آگهی‌های بیشتری را به نمایش بگذارد. شبکه‌های تلویزیونی هم با پخش زنده خود از راه سایت‌ها و نرم‌افزارها و ابزارهای دیگر توانسته‌اند دامنه وسیع‌تری از مخاطبان را به سوی خود جلب کنند. بنابراین سود چنین همکاری‌هایی علاوه بر مخاطبان نصیب این شرکت‌ها هم خواهد شد.

ادامه

آگهی‌های گوگل برای ایرانیان آزاد می‌شود؟!

از

نویسنده میهمان: هومن کبیری پرویزی
امروز وزارت خزانه‌داری آمریکا به منظور حصول اطمینان از این که مقررات تحریم علیه ایران، موجب دلسردی شرکت‌ها برای ارائه ابزارهای ارتباطی به افراد در داخل ایران نمی‌شود، یک «راهنمای تفسیری» برای مجوز عمومی صادرات نرم‌افزارها و خدمات ارتباطی برای کاربران ایرانی منتشر ساخت که پیش از این در ۸ مارس ۲۰۱۰ صادر شده بود.

همانگونه که پیش‌تر در مقاله «میوه ممنوعه گوگل برای ایرانیان» اشاره شد، مجوزی عمومی برای «صادرات خدمات و نرم‌افزارهای مرتبط با تبادل ارتباطات شخصی از طریق اینترنت شامل مرور وب، بلاگ نویسی، ایمیل، پیام‌رسانی آنی و چت، شبکه‌های اجتماعی و به اشتراک گذاری فیلم و عکس از ایالات متحده آمریکا یا افراد آمریکایی به افراد ساکن ایران» صادر شده بود. با این شرط که این خدمات و نرم‌افزارها برای عرضه عمومی بوده و به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار گیرند.

علاوه بر این امکان صدور مجوزهای موردی  برای خدمات و نرم‌افزارهایی که شامل مجوز عمومی ذکر شده نمی‌شوند نیز امکان‌پذیر شده بود.
با صدور این مجوز عمومی، برخی خدمات و نرم‌افزارها در دسترس ایرانیان قرار گرفت اما اغلب شرکت‌های فناوری اطلاعات به این مجوز واکنشی محتاطانه نشان دادند. این محافظه‌کاری موجب شد تا بسیاری دیگر از خدمات و نرم‌افزارها کماکان در دسترس کاربران ایرانی نباشند.

حال با انتشار این راهنمای تفسیری مشخص می‌شود که نه تنها بسیاری از خدمات و نرم‌افزارهای رایگان بلکه آنهایی که تراکنش‌های مالی را شامل می‌شوند نیز در زمره موارد مجاز قرار می‌گیرند.

ادامه

میوه ممنوعه گوگل برای ایرانیان

از

نویسنده میهمان: هومن کبیری پرویزی
روز سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۳۹۰ برابر با ۲۸ فوریه ۲۰۱۲، اریک اشمیت رئیس اجرایی هیأت مدیره گوگل در در پایان سخنرانی خود در کنگره جهانی موبایل در بارسلون و در بخش پرسش و پاسخ، با سؤالی غافلگیرکننده از سوی یک خبرنگار ایرانی مواجه شد. این سؤال درباره ایجاد محدودیت گوگل برای دریافت افزونه‌های مرورگر کروم و نیز دسترسی به فروشگاه برنامه‌های کاربردی آندروید برای کاربران ساکن ایران بود.
آقای اشمیت که ظاهراً از چنین محدودیت‌هایی بی‌اطلاع بود پس از مشورت با وکیل شرکت گوگل اعلام کرد: این محدودیت‌ها بخشی از قوانین دولت ایالات متحده آمریکاست و به علت اینکه گوگل نمی‌تواند از این قوانین تبعیت نکند، پوزش خواست.
پیش از این نیز گوگل در وبلاگ رسمی خود به صراحت اعلام کرده بود که دسترسی ایرانیان به آندروید مارکت به دلیل تبعیت این شرکت از «قوانین ایالات متحده در زمینه‌های مختلف از جمله قوانین کنترل‌کنندهٔ صادرات و برنامه‌های تحریم» امکان‌پذیر نیست.

قوانینی که گوگل به آنها اشاره می‌کند کدامند؟
قانونی که شرکت گوگل یا برخی شرکت‌های دیگر آمریکایی و غیرآمریکایی به آن اشاره می‌کنند، قانون موسوم به «مقررات داد و ستد با ایران» به شماره ۳۱ CFR part 560 است که از سوی وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا لازم‌الاجرا و ناظر بر کلیه داد و ستد‌های شرکت‌های آمریکایی و حتی غیرآمریکایی با ایران است.

ادامه

آیا ۱۴۰ نویسه برای یک توییت فارسی کافیست؟

از

احتمالاْ خبرش حالا به گوش همه‌تون رسیده که توییتر زبان فارسی رو عاقبت به زبان‌های رسمی توییتر اضافه کرد. البته روند ترجمه بسیار سریع صورت گرفت و هنوز تا یک ترجمه ایده‌آل کمی فاصله داریم. خوشحالم که یکی از داوطلبان ترجمه به فارسی بودم و حالا دیدن نتیجه این کار ماندگار برام لذت‌بخشه.

محیط فارسی شاید برای بسیاری از کاربران سابق توییتر جذاب نباشه. حتی ممکنه به نظرشون کاربردی نیاد اما مطمئناً مورد استقبال کاربران جدید فارسی‌زبان قرار خواهد گرفت.

اما بعد کارکردن با توییتر در این سال‌ها به این نتیجه رسیدم که مفهومی رو که با ۱۴۰ نویسه در زبان فارسی می‌شه به مخاطب انتقال داد کمتر از میزان مفهومی هست که با ۱۴۰ نویسه به زبان انگلیسی می‌شه انتقال داد. در واقع زبان فارسی نسبت به انگلیسی زبان کشدارتریه. خط فارسی و شیوه نگارش هم در این باره بی‌تأثیر نیست.

انگلیسی‌ها عموماً با خلاصه‌سازی رابطه خوبی دارند. برای نمونه می‌شه به فیفا، ناسا، اف‌بی‌آی و موارد دیگه اشاره کرد. اما در زبان فارسی این مسأله به ندرت انجام می‌شه. شاید بشه به ناجا، نزاجا و نداجا یا مواردی مثل پلیس فتا اشاره کرد که بیشتر به خاطر استفاده از این موارد در ارتش و نیروهای نظامی و انتظامیه.

ادامه

سایتی برای رسم شجره‌نامه به فارسی

از

تا چند روز دیگه باید اثاث‌کشی کنم به خونه جدید. داشتم وسایلم رو مرتب می‌کردم که برخوردم به یک برگ کاغذی که ده دوازده سال پیش یک نمودار توش کشیده بودم. یادمه که پدربزرگم چند ماهی می‌شد که مریض بود و زمین‌گیر. یک روز که به عیادتش رفته بودم، ازش پرسیدم که بابابزرگ اسم پدرت چی بود. اون اسم پدرش رو بهم گفت. بعد پرسیدم اسم پدر اون چی بود؟ باز هم جواب داد. همین طوری سؤالاتم رو ادامه دادم و پدربزرگم تا جایی که حافظه‌ش یاری می‌کرد، بهم جواب داد و خلاصه تونستم تا پنج شش نسل برگردم عقب. بعدتر این سؤال رو از مادربزرگ و پدر و چند نفر دیگه پرسیدم. نتیجه‌ش شد یه شجره‌نامه کوچیک که توی اون کاغذ کشیده بودمش.

پیدا کردن دوباره اون کاغذ باعث شد تا نگاهی دوباره بهش بندازم و متوجه شدم که بیشتر اون اسامی رو یادم رفته. هرچند برای من اصل و نسب مردم چندان مهم نیست اما این موضوع که این یه تیکه کاغد ممکنه که یه روز گم بشه یه جورایی مقل از دست دادن دوباره پدربزرگم به نظرم رسید. این بود که تصمیم گرفتم اون رو یه جایی ثبتش کنم. این بود که به دنبال وب‌سایتی گشتم که بشه باهاش شجره‌نامه رسم کرد. جالبه که اولین وب‌سایتی که پیدا کردم یک سایت فارسی بود که همون اول متوجه شدم در واقع بخش فارسی یک وب‌سایت خارجیه.

سایت My Heritage به ۳۸ زبان از جمله فارسی در دسترسه و داوطلبان می‌تونن زبان‌های دیگه‌ای رو هم بهش اضافه کنند. هر چند برگردان به فارسی بسیار خوب انجام شده اما در داخل سایت چون از فلش برای رسم نمودارها و منوها استفاده می‌شه، کلمات فارسی بهم می‌ریزن. برای مثال شما می‌تونید اسمتون رو به فارسی وارد کنید اما وقتی داخل سایت می‌شد، همه چیز قاطیه. اما اگه محیط کار رو فارسی نگه دارید و محتوا رو انگلیسی وارد کنید، کار باهاش راحت‌تره.

سایت همه امکانات لازم رو برای این که شما شجره‌نامه خودتون رو رسم کنید، داره. در نهایت هم می‌تونید این شجره‌نامه رو به صورت پی‌دی‌اف منتشر کنید. از امکانات این سایت می‌شه به جست‌وجوی فامیل و اقوام و افراد هم‌نام با شما اشاره کرد و مواردی مثل فناوری تشخیص چهره و این که فرزندتون چه شکلی خواهد شد.

نسخه پولی این سایت بهتون اجازه می‌ده تا به امکانات دیگه‌ای هم دسترسی پیدا کنید. هر چه بانک این اسامی کامل‌تر می‌شه امکان این بیشتر پیدا می‌شه تا افراد اقوام دور و گمشده خودشون رو راحت‌تر پیدا کنند.

گرچه این روزها با وجود سایت‌هایی مثل فیس‌بوک به اندازه کافی دردسر درست شده که شاید شما دوست نداشته باشید نوه عموی مادربزرگ پسر خاله نامادریتون رو پیدا کنید.

ویدئوی فارسی گوگل و نکاتی برای امنیت در جیمیل

از

امنیت ایمیل شما مهمه. اون هم در دنیایی که تمام گذرواژه‌های بانکی و شخصی به ایمیلتون ربط پیدا می‌کنه و خیلی از سایت‌های و خدمات اینترنتی برای شناسایی شما از ایمیلتون استفاده می‌کنند. این روزها ایمیل نه تنها شناسه پست الکترونیک شماست، بلکه شناسه و شناسنامه شما روی اینترنته.

باید مراقب ایمیل‌هاتون باشید که به دست کسی نیفته. اگه کسی بخواد از ایمیلتون سوءاستفاده کنه، می‌تونه آسیب‌های جدی بهتون بزنه. می‌تونه از عکس‌های خانوادگی‌تون سوءاستفاده کنه یا حساب بانکیتون رو خالی کنه. شرکت‌هایی مثل گوگل که خدمات ایمیل ارائه می‌دن، نکات امنیتی رو به کاربرانشون گوشزد می‌کنند.

من دوستانی داریم که یک کاربر ساده کامپیوتر و اینترنت نیستند. هر روز تقریباً  ساعت‌ها با کامپیوتر کار می‌کنند اما توجهی به امنیت داده‌هاشون ندارند. همیشه فکر می‌کنند که مشکلاتی از قبیل هک شدن و دزیده شدن اطلاعات برای دیگران پیش میاد نه برای خودشون. این همون جای هست که باعت می‌خوره ضربه بخورند و قربانی بعدی باشند.

یکی از آخرین ویدئوهایی که گوگل برای امنیت جیمیلش درست کرده تا به کاربرانش هشدار بده، زیرنویس فارسی هم داره. بهتون توصیه می‌کنم حتماً ببینیدش و به این توصیه‌ها عمل کنید.

ادامه

همکاری با توییتر در فارسی‌سازی آن

از

اگه یادتون باشه چند هقته پیش مطلبی نوشتم با عنوان پیشنهاد فارسی‌سازی توییتر. حالا بخش ترجمه سایت توییتر با اعلام این توییت رسماً اعلام کرده که با کمک کاربران فارسی‌زبان توییتر، این سایت رو در کنار زبان‌های دیگری که راست به چپ نوشته می‌شن، فارسی خواهد کرد.

زبان‌های دیگه علاوه بر فارسی، عربی، عبری و اردو هستند.

این شناسه رسمی توییتر به زبان فارسی هست: ٰTwitter in Farsi. معناش اینه که از این شناسه می‌شه اخبار رسمی توییتر رو به زبان فارسی دریافت کرد. بنابراین بهترین کار اینه که اون رو دنبال کنید.

به منظور کمک به داوطلبان، صفحه راهنما و ویدئویی هم در سایت گذاشته شده که شما می‌تونید با مشاهده این راهنما به روند فارسی‌سازی سایت کمک کنید. روش کار هم بسیار ساده هست.

از این صفحه می‌تونید وارد رابط کاربری ترجمه بشید. ابتدا با شناسه کاربری توییتر خودتون وارد بشید. بعد هم از توی فهرست زبان فارسی رو برای ترجمه انتخاب کنید. حواستون باشه اگه زبان دیگه‌ای رو انتخاب کنید، امکان انتخاب زبان دیگه‌ای به سادگی ممکن نیست. در واقع باید بهشون پیام مستقیم بفرستید تا دستی زبانتون رو تغییر بدن.

ادامه

پیشنهاد فارسی‌سازی توییتر

از

شرکت گوگل چند وقتی است که فارسی‌سازی سرویس‌هایش را کمی جدی‌تر گرفته. راه‌اندازی وبلاگ فارسی گوگل نشان‌دهنده این است که عاقبت زبان فارسی مورد توجه شرکت‌های بزرگ قرار می‌گیرد. این موضوع حاصل تلاش تولیدکنندگان محتوا به زبان فارسی و البته فارسی‌زبانانی است که در این شرکت‌ها کار می‌کنند. این موضوع می‌تواند برای ما امیدوارکننده باشد که شرکت‌ها و سرویس‌دهنده‌های بزرگ دیگر در اینترنت، از زبان فارسی به طور کامل پشتیبانی کنند.

چند وقتی است که کاربران زبان عربی توییتر، تلاش می‌کنند تا این سایت را به افزودن زبان عربی به فهرست زبان‌های اصلی خود ترغیب کنند. سایتی به این زبان راه‌اندازی کرده‌اند به نام التغریدات. همایش برگزار می‌کنند و با پشتیبانی ده کشور، موجی برای تقاضایشان به راه می‌اندازند که حتی تلویزیون الجزیره آن را پوشش می‌دهد. تلاش‌های این گروه را می‌توانید از شناسه توییترشان هم دنبال کنید.

حالا می‌شود که گفت که توییتر این تلاش‌ها را دیده است. این توییت مربوط به شناسه رسمی بخش ترجمه توییتر، اشاره‌ای دارد به تلاش‌های این گروه. بنابراین باید به زودی شاهد باشیم که احتمالاً زبان عربی به توییتر اضافه می‌شود.

اما ما برای زبان فارسی چه می‌توانیم بکنیم؟ چقدر شانش داریم؟ فارسی شدن توییتر چه حاصلی دارد؟

برای پاسخ به پرسش اول باید به سراغ این فرم رفت. با پر کردن این فرم کوتاه و انتخاب زبان فارسی از میان زبان‌ها و پیشنهادش به توییتر، می‌توانیم اهمیت زبان فارسی را متذکر شویم.

ادامه

خانم و آقای عکاس عزیز ویکی‌پدیا را دریابید

از

تقریباً می‌شه گفت انسان وبگردی نیست که گذرش به ویکی‌پدیا نیفتاده باشه. یک دانشنامه رایگان برای عموم کاربران اینترنت که توسط همه کامل می‌شود. پروژه ویکی‌پدیای فارسی هم در کنار زبان‌های دیگه داره به کار خودش ادامه می‌ده. هر کسی هم به نوبه خودش یه گوشه کار رو گرفته و سعی می‌کنه به جلو ببرتش.

اما در کنار همه مشکلات ریز و درشتی که نویسندگان و مدیران ویکی‌پدیای فارسی با اون دست به گریبان هستند، یه مشکل هست که کمی بهش بی‌توجهی شده. اون هم کمبود تصاویر در ویکی‌پدیای فارسیه. درسته که هنوز مقالات کمی داریم و مقالات موجود نقص دارن یا غلط املایی اما یک تصویر بهتر از هزار واژه عمل می‌کنه.

من عکاسان حرفه‌ای و آماتور زیادی رو می‌شناسم که هزاران عکس از اماکن و اشخاص گرفتند. در مراسم مختلف حاضر می‌شن و پرتره‌های خوبی تهیه می‌کنند. خیلی امیدوارم که این دوستان کپی‌رایت تعدادی از این تصاویر رو به گونه‌ای تغییر بدند که بشه ازشون در ویکی‌پدیا استفاده کرد. این صفحه در ویکی‌پدیا توضیحات خوبی درباره کپی‌رایت عکس‌های فلیکر می‌ده. اگه موارد موجود در این صفحه رو برای بعضی از عکس‌هاتون به وجود بیارید، می‌شه ازشون در ویکی‌پدیا استفاده کرد.

ادامه

سایتی که صفحه نخست روزنامه‌ها را «جار» می‌زند

از

اگه یه سری بزنید به جلوی باجه‌های فروش مطبوعات، افرادی رو می‌بینید که دارن صغحه اول روزنامه‌ها رو مطالعه می‌کنند. این یکی از کم‌خرج‌ترین روش‌های مطالعه محسوب می‌شه. از طرفی آدم می‌تونه با خوندن تیترهای روزنامه‌های مختلف از دیدگاه‌های مختلف مطلع بشه.

البته همیشه که نمی‌شه رفت جلوی باجه‌ها ایستاد. خیلی وقت‌ها هم روزنامه‌ها تموم شدن. گاهی هم بعضی از باجه‌ها همه روزنامه‌ها رو ندارند. اینجاست که سایت جار به درد می‌خوره.

چنین ایده‌ای البته قبلاً اجرا شده و معروف‌ترین نمونه خارجیش سایت نیوزیوم  Newseum هست که روی جلد ۸۰۰ روزنامه از سراسر دنیا رو روی سایت قرار می‌ده.

سایت جار هم صفحه اول روزنامه‌ها رو یک جا جمع‌آوری می‌کنه و در یک چینش منظم و مرتب در اختیارتون می‌ذاره. روزنامه‌ها دسته‌بندی دارند و بر اساس موضوع می‌شه در بخش‌های جداگانه دیدشون. سایت بایگانی مرتبی هم داره که بر اساس تاریخ می‌تونید، روزنامه‌ها رو پیدا کنید.

گوشه سمت راست و بالای سایت می‌شه شیوه‌های مختلف مشاهده رو انتخاب کرد یا دکمه اجرا رو زد تا به صورت اسلاید شو روزنامه‌ها به نمایش در بیان. در عین حال می‌شه زمان وقفه روی هر روزنامه رو هم تنظیم کرد.

از قرار معلوم امکان این رو پیش‌بینی کردند که بشه از راه ایمیل هم محتوا رو مطالعه کرد یا بشه صفحه اول روزنامه‌ها رو توی سایت خودتون هم درج کنید اما این دو امکان هنوز فعال نیستند. گزینه‌های دیگه سایت هم کار نمی‌کنن. برای سایت امکان نام‌نویسی هم فراهم شده اما با نام‌نویسی هم امکان تازه‌ای براتون فراهم نمی‌شه.

برای این سایت اپلیکیشن اندرویدی هم هست که البته فقط از روی سایت خودشون قابل دریافته نه از روی اندروید مارکت.

طبیعتاً انتظار می‌ره برای سکوهای دیگه موبایل هم اپلیکیشنش منتشر بشه و البته خیلی خوب می‌شد اگه هر روزنامه رو به سایتش لینک کنند تا اگه کسی علاقمند بود، بیشتر مطالعه کنه.

رادیو فارسی ژاپن و دستورات آشپزی

از

من یکی از طرفداران غذاهای ژاپنی هستم. آن هم از هر نوعش که تصور کنید. از سوشی گرفته تا انواع بنتو و اقسام دیگه. اما یکی از سایت‌های فارسی که چندان بهش توجه نمی‌شه، بخش فارسی شبکه رادیویی و تلویزیونی ژاپن یا NHK هست.

بر خلاف تصور این سایت اصلاً خبری نیست و بیشتر به یک مجله آنلاین شبیه که موضوعاتش سبک زندگیه. این طور که در سایت نوشته شده، رادیو ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم برای مدت کوتاهی برنامه‌ای به زبان فارسی پخش می‌کرد. اما دوره جدید برنامه‌های فارسی این رادیو دوباره از سال ۱۹۹۱ میلادی یا سال ۱۳۷۰ شروع شده.

توی این سایت دو بخش بیش از همه توجهم رو جلب کرد. یکیش بخش غذاهای خانگی ژاپنیهست که دستورهای آشپزی رو با جزئیات کامل بیان کرده. این دستورهای آشپزی بسیار ساده هستند. نویسنده این دستورها خانم واتانابه هست که به عنوان کارشناس آشپزی بیش از ۲۵ سال تجربه داره. این خانم به خاطر هنرش در تهیه غذاهای خانگی ژاپنی ، مخصوصاً غذاهای به سبک سنتی معروفه و در تهیه غذاهای محلی مناطق مختلف ژاپن هم استاده و کلاً دستور غذاهایی رو ارائه می‌ده که تهیه‌شون راحت و ساده باشه.

بخش‌های مفید دیگه این سایت آموزش مکالمه ساده زبان ژاپنی و بخش ژاپن شگفت‌انگیزه که به درد جهانگردانی می‌خوره که می‌خوان یه سر به این کشور بزنن. خلاصه سایت جالبی در نوع خودش محسوب می‌شه.

ایت رو هم بگم که برنامه‌های فارسی رادیو ژاپن روزی دو بار و هر بار سی دقیقه پخش می‌شه.

لومیای نوکیا در زبان‌های مختلف چه معنایی می‌دهد؟

از

نویسنده میهمان: هومن کبیری پرویزی

یکی از مهم‌ترین مباحثی که در بازاریابی و تبلیغات بین‌المللی مورد توجه دانشگاهیان و متخصصان قرار دارد، توجه به تفاوت‌های فرهنگی، قومی، زیبایی‌شناسی و زبان‌های رایج مردم در نقاط مختلف دنیاست. عدم توجه دقیق به این تفاوت‌ها می‌تواند پیامدهای ناگواری برای شرکت‌های بی‌توجه به بار آورد.

در این بین توجه به زبان‌های رایج و ترجمه صحیح یا معادل‌سازی یکی از مهم‌ترین مواردی است که مورد توجه قرار می‌گیرد. به همین دلیل شرکت‌های بزرگ که محصولات خود را در کشورهای مختلف عرضه می‌کنند، برای نام‌گذاری محصولات یا ترجمه پیام‌های نام تجاری محصول یا همان اسلوگان‌ها، زمان و هزینه زیادی را صرف پژوهش روی بازارهای هدف خود می‌کنند و با این کار از تطابق ترجمه نام محصول خود با ادبیات، هنجارها و عرف آن کشورها اطمینان حاصل کرده و از زیان‌های گسترده جلوگیری می‌کنند.

با توجه به علنی نبودن این پژوهش‌ها، به درستی نمی‌توان گفت که چه تعداد از نام‌های مورد علاقه شرکت‌ها در اثر این فرآیند حذف یا دچار تغییرات جزئی و کلی شده‌اند ولی هر بار که یکی از این شرکت‌ها در این کار اهمال می‌کند، خبر آن به سرعت در اقصی نقاط جهان منتشر می‌شود.

در ایران و در سال‌های اخیر نمونه‌هایی از تغییرات نام‌های برندهای تجاری را شاهد بوده‌ایم. به عنوان مثال پنیر Kiri برای توزیع محصول خود در ایران ناچار به تغییر نام محصول به «کیبی» شد.

ادامه

تلویزیون نشنال جئوگرافیک فارسی هم آمد

از

بیشتر ما شاید اسم نشنال جئوگرافیک که به گوشمون می‌خوره، یاد جریان جنجالی خلیج فارس بیفتیم. اما اونهایی که بیشتر می‌خوان بدونن، یه نگاهی به این بخش از ویکی‌پدیا بندازن که من با کمی ویرایش اینجا بازنشرش می‌کنم:


مجله جغرافیای ملی یا National Geographic Magazine نشریه رسمی انجمن جغرافیای ملی است که از سال ۱۸۸۸ میلادی و دقیقا ۹ ماه پس از آغاز فعالیت این انجمن شروع به انتشار کرد و امروزه یکی از مشهورترین و پراعتبارترین مجلات مرتبط با علوم طبیعی در جهان است.
این مجله شامل مطالب مرتبط با علوم جغرافیا، باستان‌شناسی، تاریخ و فرهنگ در نقاط مختلف جهان است و عکس‌های این مجله بسیار مشهور هستند.
مجله جغرافیای ملی هم‌اکنون به ۳۱ زبان در کشورهای سرتاسر دنیا منتشر می‌شود. علامت شناسایی آن حاشیه زرد رنگی دور جلد مجله است که آن را از دیگر مجلات متمایز می‌کند.

اما این مجموعه فقط به مجله محدود نمی‌شه. نشنال جئوگرافیک شبکه تلویزیونی مشهوری هم داره که از ابتدای سال ۲۰۰۱ میلادی برنامه‌های مستندی با کیفیت بسیار بالا از طبیعت، تاریخ، فرهنگ، باستان‌شناسی، حیات وحش و علوم جغرافیایی تولید و پخش می‌کنه. خبر تازه اینه که از ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱ یا ۲۳ مهر ۱۳۹۰ شبکه فارسی نشنال جئوگرافیک برنامه‌های خودش رو شروع می‌کنه.

ادامه

واژه‌نامه‌هایی از اصطلاحات کوچه و بازار

از

واژه‌های خیابانی، همون طور که از اسمش پیداست، به اصطلاحاتی گفته می‌شه که نه توی کتاب بلکه در زبان محاوره در واقع کف خیابون به کار برده می‌شه. به چنین زبونی می‌گن زبان مخفی. نوعی زبان رمزگونه که به وسیله گروه‌های مختلف شامل جوانان، نوجوانان، سارقان (و سایر مجرمان) و … به منظور پیشگیری از درک دیگران استفاده می‌شه.
چند سال پیش یعنی سال ۱۳۸۲ سیدمهدی سمائی کتابی رو منتشر کرد با نام «فرهنگ لغات زبان مخفی» که به سرعت نایاب شد و بعدها هم اجازه تجدید چاپ بهش ندادند. محتوای این کتاب شامل واژه‌هایی بود که اون موقع از نقاط مختلف شهر و بین جوون‌ها جمع‌آوری شده بود.

یکی دو سالی بود که از عمر وبلاگ‌نویسی می‌گذشت. جایی که خیلی از این واژه‌ها داشت از زبان به متن می‌اومد و به اصطلاح مکتوب می‌شد. همون سال بود که هفته‌نامه چلچراغ هم پا به دکه‌های روزنامه گذاشت. مجله‌ای که از این اصطلاحات زیاد استفاده می‌کرد. حالا این موضوع یک مبحث جامعه‌شناسی داره و ایجاد چنین زبانی و مرسوم شدنش در طول تاریخ معانی خاصی داره که من فقط چند تا مقاله کونتاه درباره‌ش خوندم و در باز کردنش در تخصص من نیست.

یادم هست سید ابراهیم نبوی هم دوره‌ای مهمان زندان بود و بعد از این که آزاد شد، شروع به چاپ ستونی کرد با محتوای لغت‌نامه زندان (دقیقاً یادم نیست توی چه روزنامه‌ای بود). اون جا هم می‌شد اصطلاحات مشابه رو دید. از این دست کتاب‌ها چند نمونه دیگه هم منتشر شد. از جمله «فرهنگ اصطلاحات جوانان» از مهشید مشیری و«مردم‌شناسی اصطلاحات خودمانی» و «مردم‌شناسی ارتباطات خودمانی» نوشته محمود اکرامی. به این فهرست می‌شه فرهنگ لغات عامیانه محمدعلی جمالزاده، فرهنگ عوام میرقلی امینی، «کتاب کوچه» احمد شاملو، «فرهنگ فارسی عامیانه» ابوالحسن نجفی و حتی بخش‌هایی از لغات کتاب «فرهنگ جبهه» سید مهدی فهیم رو اضافه کرد و البته کتابی که مرتضی احمدی منتشر کرده به نام «فرهنک بر و بچه‌های ترون».

اما بعد از این که یکی دو تا از تالارهای گفت‌وگو مباحثی رو برای جمع‌آوری چنین اصطلاحاتی راه‌اندازی کردند، سر و کله یه سایت پیدا شد که به طور آنلاین و بدون سانسور فرهنگ لغاتی رو با این محتوا میزبانی کرد. واژه‌نامه خیابانی «یعنی چی؟» برای من همیشه تازه بوده. هر وقت که سری به این سایت می‌زنم، کلی اصطلاحات تازه رو می‌بینم که اضافه شده و طبیعیه که خیلی از این واژه‌ها برای عده‌ای ناخوشایند باشه.

اخیراً سایت مشابه دیگه راه‌اندازی شده به نام «فارسی شهری» که همین کار رو انجام می‌ده و نسبت به سایت «یعنی چی؟» یک سری امکانات دیگه مثل موافقت یا مخالفت کاربران سایت با معنای ارائه شده داره.

چنین وب‌سایت‌هایی به طور مشخص از روی عشق و علاقه تشکیل می‌شن و اونهایی که چنین چیزهایی راه می‌اندازند به نظرم تاریخ رو از سطح کوچه و بازار ثبت می‌کنن. یک جور تاریخ شفاهی که از زبون راویان حقیقی گفته می‌شه نه رسانه‌ها و به شدت هم به واقعیت نزدیکه.