یاهو

ایمیل یاهو چقدر امن است؟

از

ONO را یک دانشمند دیوانه درست کرده بود اما در حقیقت او توسط گروهی در تاکتیکال تک Tactical Tech خلق شده است.

این گروه در توضیح این شخصیت انیمیشنی می‌نویسند: «هنگام نوشتن داستان برای انیمیشن‌ها، به دنبال شخصیتی بودیم که بتواند لایه‌های زیرین اطلاعات را ببیند و بتواند ابزارها و دستورالعمل‌های مختلف را کشف کند. داستان خلق شخصیت‌ ابرقهرمان‌هایی که درگیر و دار آزمایش‌ها منحرف شده‌اند (مانند هالک شگفت‌انگیز، پسر جهمنی و شخصیت‌های دیگر)، یک پیشینیه شخصی به آن‌ها اضافه می‌کند که انگیزه‌ای برای کارهای فعلی آن‌هاست».

ONO به عنوان یک روبات رصدکننده، کاوش‌گر و برنامه‌ریز طراحی شده. قرار است به دانشمند دیوانه‌ای که او را ساخته گزارش‌ دهد. اما یک نقص موقت به معنای عدم کارآیی اوست و منجر به دور انداخته‌ شدنش می‌شود. او با داشتن قابلیت‌های دست نخورده، تصمیم می‌گیرد که از توانایی‌های خود -در دیدن لایه‌های زیرین اطلاعات ابزارهای تکنیکی و تعاملی- به نفع دیگران استفاده کند. تصمیم می‌گیرد از توانایی‌هایی که برای اهداف بد ساخته شده بودند برای اعمال خوب و ارائه راهنمایی‌هایی به مردم استفاده کند.

ONO این‌جاست تا به شما در استفاده امن و بی‌خطر از ابزارهای دیجیتال کمک کند.

از این به بعد ویدئوهایی از این روبات که یا به فارسی زیرنویس یا صداگذاری شده‌اند را می‌توانید اینجا مشاهده کنید. این شما و این ویدئوی نخست با موضوعی مهم: «چقدر ایمیل یاهو امن است؟»

تأثیر استتوس‌ها در ادبیات معاصر!

از

چند وقت پیش داشتم با خودم فکر می‌کردم که پدیده‌ای به نام اعلام وضعیت یا همون استتوس چقدر توی ادبیات و گفتارمون تأثیر گذاشته. شاید شما هم بدونید که داستان توییتر از ایده استتوس‌های یاهومسنجر شروع شد. استتوس‌ها هم از یک اعلام مشغول بودن یا آزاد بودن شروع شدند اما کم‌کم عبارت‌های دیگه‌ای هم بهشون اضافه شد. وضعیت‌هایی مثل این که «دارم تلفنی حرف می‌زنم» یا «پشت میزم نیستم» یا «رفتم بیرون» و چیزهایی از این قبیل.

بعدتر هم که به جای انتخاب از بین چند گزینه، این امکان ایجاد شد تا هر کسی استتوس خودش رو بنوبسه. داستان همین طور ادامه پیدا کرد تا جایی که وقتی یه آهنگی گوش می‌کردی، می‌شد با اضافه کردن افزونه کاری کرد تا اسم آهنگ و خواننده‌ش به طور خودکار توی استتوست نمایش داده بشه.

برای نوشتن استتوس فضای چندانی در دسترس نبود. باید منظورت رو توی یک خط و با چند واژه بیان می‌کردی. این ایده‌ای بود که در نهایت منجر به ساخت سایتی مثل توییتر شد و پدیده‌ای به نام میکروبلاگ یا ریزبلاگ شکل گرفتند. این ایده چون چیز جالبی بود، توی سایت‌های دیگه هم از جمله فیس‌بوک پیاده شد. البته دیگه محدودیت ۱۴۰ نویسه‌ای توییتر رو نداشت.

ادامه

حذف ژئوسیتیز و صدها میلیون لینک شکسته

از

امروز یعنی ۲۶ اکتبر ۷٫۵ میلیون صفحه وب و ۸ میلیون تصویر برای همیشه از اینترنت حذف می‌شود.
سرویس جئوسیتیز یاهو که ژانویه ۱۹۹۹ راه‌اندازی شده بود، بعد از ده سال امروز بسته شد. بنابر آماری که از جست‌وجوی گوگل به دست اومده، ژئوسیتیز میزبان بیشتر از هفت میلیون صفحه وب عمومی و بیش از هشت میلیون عکس بود.
کار امروز یاهو باعث می‌شه تا چند صد میلیون لینک شکسته ایجاد بشه و باید دید موتورهای جست‌وجو چطور این تعداد صفحه خطای ۴۰۴ رو می‌تونن مدیریت کنن.

Geocities Closed

یاهو توی یکی از صفحاتش به طور مفصل علت این کارش رو توضیح داده و البته گفته اونهایی که از ژئوسیتیز پلاس استفاده کردن و در واقع سرویس رایگان رو قبلاً ارتقا دادن، مشکلی نخواهند داشت و فایل‌هاشون به حساب کاربری جدیدشون در اِی‌تی اند تی منتقل می‌شه.
یکی از علل این کار یاهو، به خاطر فشار مالیه و از طرفی یاهو قصد داره تا تمرکز بیشتری روی شبکه‌های اجتماعی داشته باشه.
یاهو در سال ۱۹۹۹ ژئوسیتیز رو دو میلیارد و نهصد میلیون دلار و در زمانی خریده بود که این سایت بیشتر از یک میلیون کاربر داشت.

ادامه

دامنه‌های ir. برندهای خارجی در دست کیست؟

از

WWWیادم هست وقتی که خرید و فروش دامنه‌های دات آی آر (ir.) همگانی شد، شرکت‌های هاست و دومین و افراد دیگر شروع کردند به گرفتن دامنه‌های به درد بخور. در این بین برخی هم به دنبال آن بودند که دامنه دات آی آر برندهای معروف را از آن خود کنند. برخی از این دامنه‌های بعدها با قیمت‌های گزاف فروخته شدند و برخی دیگر همچنان در دست صاحبان ایرانی هستند. در حالی که اجرای قوانین بین‌المللی همچون قانون مالکیت معنوی و اختلافات سیاسی میان ایران و دیگر کشورها باعث شده تا برخی از این شرکت‌ها دامنه خدمات خود در ایران را محدود یا مسدود کنند، از این سو نیز کمتر برندی توانسته دامنه‌های دات آی آر را از آن خود کند. تعداد معدودی از انها هم با گرفتن وکیل توانسته‌اند دامنه‌های مربوط به حوزه ایران را به دست بیاورند هر چند در آن خدماتی ارائه ندهند.
از جمله این شرکت‌ها، شرکت گوگل است. در حال حاضر گوگل دات آی آر به سایتی منتهی نمی‌شود اما این دامنه در اختیار شرکت گوگل قرار گرفته است. با گرفتن هو ایز از گوگل دات آی آر متوجه می‌شوید که آدرس شرکت گوگل در آن درج شده است و با هو ایز گوگل دات کام مطابقت دارد و حتی DNSها هم روی سرور گوگل تنظیم شده است.
از قرار معلوم کارهای حقوقی مربوط به گوگل را دفتر حقوقی دکتر علی لقایی انجام می‌دهد. البته گوگل حتی علامت تجاری خود را در اداره مالکیت صنعتی ایران ثبت کرده است و از قرار معلوم به نسبت سایر برندها حواسش را بیشتر جمع ایران کرده [+].
حالا بد نیست نگاهی بیندازیم به برندهای مشهور دیگر و ببینیم اوضاعشان چطور است.

ادامه

چگونه یاهو را برای حذف نام ایران بپیچانیم؟

از

جریان حذف نام ایران از فهرست کشورها در هنگام ثبت‌نام ایمیل یاهو را حتماً تا حالا شنیدید. به طور خلاصه جریان از این قرار هست که وقتی برای ثبت‌نام در یاهو می‌خواهید نام کشورتان را انتخاب کنید، اثری از ایران در لیست نیست و تقریباً چند ماه است که در دنباله مسائل سیاسی، این مسأله هم دستخوش تغییر شده است. بر و بچه‌های ایرانی و در رأس آنها کورش ضیابری هم بمب گوگلی Hello Yahoo را راه‌اندازی کردند تا موتورهای جست‌وجو و افکار عمومی را تحت تأثیر قرار دهند. حالا اگر شما هم در فعال کردن این بمب همکاری کردید، به قول معروف دمتان گرم.
اما چیزی که می‌خوام این‌جا بگویم، ترفندی است برای پیچاندن یا دور زدن جناب یاهو. در کل می‌خواهیم کاری کنیم که بتوانیم باز هم ایران را به عنوان کشورمان انتخاب کنیم. راستش وقت باز کردن ایمیل یاهو برای یکی از دوستان یک لحظه به سرم زد که شاید دوستان یاهویی‌مان این‌قدر خنگ باشند که ایران را فقط از صفحه ثبت‌نام پاک کرده باشند. این بود که بعد از رجیستر کردن ایمیل جدید با یک کشور اجنبی، به صفحه Account info رفتم و در بخش Address/Contact Information دیدم نام ایران هنوز وجود دارد، بنابراین انتخابش کردم. این روش را به نام !۲C2Y نامگذاری می‌کنم. اگه گفتین چرا؟



ایران در فهرست یاهو

سایتی برای شروع

از

Jaygashtهفته‌نامه چلچراغ– هنوز برای خیلی‌ها اینترنت و یاهو معنای یکسانی دارند. این به معنای آن است که آنها اینترنت را با یاهو شناخته‌اند و اولین صفحه‌ای را که باز می‌کنند صفحه ورودی یاهو است.
هر کسی بنا بر عادتی که دارد و محبوبیت و اهمیتی که برای سایت‌ها قائل است از یک سایت وبگردیش را شروع می‌کند. سایت‌هایی مثل یاهو که پورتال نامیده می‌شوند در واقع صفحاتی هستند که حجم زیادی از لینک‌ها را در خود جا داده و خلاصه موضوعات متنوعی را در یک صفحه گرد هم آورده‌اند. کاربران مختلف از هر رده و سلیقه‌ای می‌توانند به موضوع مورد نیاز خود از این درگاه وارد شوند و در صورتی که هدفشان را در این صفحه نیافتند، می‌توانند از موتور جست‌وجوی موجود در ان استفاده کنند و به مقصود برسند.
اما داستان به همین جا ختم نشد. یاهو به تدریج بخشی را به سایت خود اضافه کرد که صفحه شخصی یاهو نامیده می‌شد و کاربران می‌توانستند آن را مطابق سلیقه خودشان تنظیم کنند تا به محض ورود با شناسه خود به سایت یاهو، اخبار و قسمت‌های مورد توجه خود را ببینند. این ایده بعدها به گوگل هم اضافه شد چرا که گوگل متوجه شده بود که رفتار کاربران اینترنتی به سمت شخصی کردن صفحات وب و کنترل بیشتر روی سایت‌ها تمایل پیدا کرده است این بود که صفحه شخصی گوگل راه‌اندازی شد.
کمی بعد سایت‌های دیگری ایجاد شدند که تنها این بخش را هدف گرفته بودند. این که هر کاربر بتواند بخش‌های مورد علاقه‌اش از سایت‌های مختلف را در یک صفحه گرد هم بیاورد. تلاش این سایت‌ها ارائه خدماتی بود که کاربران به واسطه ان بتوانند یک صفحه شروع دائمی برای خودشان بچینند.

ادامه

گوگل حامی سوادآموزی از طریق زیرنویس

از

The Litracy Projectهند کشوری است که بیشترین افراد بی‌سواد دنیا را در خود جای داده است. نزدیک به ۳۰۰ میلیون نفر از جمعیت این کشور کاملاً بی‌سواد هستند. ۴۰۰ میلیون نفر تنها آشنایی مختصری با الفبا دارند و ۷۰۰ میلیون نفر هندی نمی‌توانند حتی یک تیتر روزنامه را بخوانند.
Planet Read، بنیادی است که سعی می‌کند تا خواندن را از طریق ضمیر ناخودآگاه بیاموزد. روش آموزش آنها، زیرنویس همزبان (Same-Language Subtitling) است که به اختصار SLS نامیده می‌شود. بیش از ۵۰۰ میلیون هندی به تلویزیون دسترسی دارند و ۴۰ درصد از این تعداد بیننده کم‌سوادند. بیش از ۲۰۰ میلیون هندی با استفاده از این روش در برنامه‌های ۳۰ دقیقه‌ای، به صورت هفتگی تمرین خواندن می‌کنند. این روش سوادآموزی هزینه‌ای بسیار اندک دارد به نحوی که با هر دلار آمریکا می‌توان در هر سال به ۱۰ هزار نفر خواندن آموخت.
این سازمان امیدوار است که این برنامه را جهانی کرده و با سازمان‌های سوادآموزی در بخش‌های دیگر دنیا همکاری کند. در این میان شرکت «گوگل» نیز در کنار «بنیاد مبارزه با بی‌سوادی نمایشگاه کتاب فرانکفورت» (Litcam) و «انستیتوی آموزش مادام‌العمر یونسکو» فعالیت خود را آغاز کرده است. نمایشگاه کتاب فرانکفورت بزرگ‌ترین واقعه انتشاراتی سالانه است که در آن مجموعه‌ای از افراد مرتبط با صنعت نشر گرد هم می‌آیند. این افراد طیفی از نویسندگان و خوانندگان تا ناشران را در بر می‌گیرد.
به همین منظور بخشی در گوگل به نام پروژه سوادآموزی گوگل به دو زبان انگلیسی و آلمانی طراحی شده است که به کاربران امکان می‌دهد تا هر چیزی از ویدئو و کتاب تا مقالات پژوهشی راجع به سوادآموزی بیابند و همچنین مطالب موجود در گروه‌های گوگل و بلاگ‌های مرتبط با امر سوادآموزی را بخوانند. Planet Read از همین طریق، نتایج تحقیقات و ویدئوهای خود را روی اینترنت بارگذاری می‌کند و برای همگان به اشتراک می‌گذارد و عقیده دارد که روش فوق باعث می‌شود تا ارتباط با سازمان‌های مشابه ساده‌تر شود.
نکش ارورا -نایب‌رئیس عملیات گوگل در اروپا- در این باره گفته است: «گوگل برای این ایجاد شد که به مردم، برای یافتن اطلاعات کمک کند. ما امیدواریم که این سایت، به خوبی نقش یک پل برای دسترسی به اطلاعات مهم و ارتباط بیشتر در جهت رفع مشکل بی‌سوادی را ایفا کند».
گفتنی است یوتیوب و بخش ویدئوی یاهو نیز چندی پیش در اخباری جداگانه خبر از توسعه خود دادند و اعلام کردند که به گروه‌های سوادآموزی در تمام دنیا اجازه می‌دهند تا ویدئوهای آموزشی و توضیحات مرتبط را در فضایشان آپلود کنند.

ادامه

WikiHow، ویکی پرسش و پاسخ

از

WikiHowگاهی وقت‌ها آدم نمی‌داند برای حل برخی از سؤالات خود چه گِلی به سرش بگیرد. این جور مواقع اگر اهل اینترنت باشید، سعی می‌کنید بروید سراغ اینترنت و جست‌وجو کنید بلکه به جواب سؤالاتش برسید. این سروس یاهو نمونه‌ای از تلاش‌هایی است که شرکت‌ها برای پاسخ به این نیاز کاربران و در حقیقت جذب مخاطب بیشتر انجام می‌دهند. اما یک سایت خوب دیگر هم برای چنین پاسخ‌هایی موجود است. یک سایت از نوع ویکی که هر بازدیدکننده می‌تواند جواب را تغییر دهد و تکمیل‌ترش کند. سایت wikiHow به چنین سؤالاتی در دسته‌بندی‌های مختلف جواب می‌دهد. شما می‌توانید یکی از پرسشگران یا یکی از پاسخ‌دهندگان باشید. این سایت را ببینید تا متوجه گستره این سؤالات بشوید. طیفی از سؤالات در حوزه سفر، هنر، حیوانات خانگی، سلامتی، اقتصاد و…
این هم نمونه پارسی‌اش که امروز یافتم: پرابلمز دات آی آر

من یک طرفدار متفاوتم

از

Fansتئاتر «طرفداران» یا F.A.N.S محمد رحمانیان داستان جالبی دارد. این نمایشنامه داستان یک خانواده چهار نفره را بازگو می‌کند که طرفداران منچستر یونایتد هستند. فرانکی، اگنس، نانسی و سانی که جملگی اعضای یک خانواده‌اند (و حروف اول نامشان نام نماشنامه را تشکیل داده است)، داستانی را به وجود می‌آورند که بر پایه هواداریشان از باشگاهی می‌گردد که برای عضوت رسمی در جمع طرفدارانش، نیاز به آزمون ورودی دارد. موضوع هواداری شخصیت‌های داستان بر روند اجتماعی و خانوادگی‌شان تأثیری به جای می‌گذارد که شخصیت اصلی داستان در انتها تنها می‌شود. تنهایی در میان جمع همفکران.
بحث طرفداری در سینما هم تأثیر زیادی گذاشته است. جریان فیلم «آفساید» درباره دختران ایرانی طرفدار فوتبال است که به هر طریقی خود را به استادیوم می‌رسانند. فیلم «طرفدار» محصول ۱۹۹۶ به کارگردانى تونى اسکات است. این فیلم که به تازگی از تلویزیون ایران پخش شد، ماجراى دخالت جیل در زندگى شخصى بابى روبورن است که قصد دارد تیم جانس را ترک کند و به تیم سانفرانسسکو بپیوندد. طرفداری متعصبانه‌ای که در نهایت منجر به خونریزی تأسف‌باری می‌شود. فیلم‌سازانی از ۳۲ کشور حاضر در جام جهانی فوتبال گرد هم آمده‌اند تا هر کدام درباره یکی از هواداران تیم‌های حاضر در آلمان فیلمی کوتاه و مستند بسازند [+]. پروژه ساختن فیلم درباره سرنوشت هواداران تیم‌های حاضر در جام جهانی ۲۰۰۶ بخشی از یک مستند ۹۰ دقیقه‌ای است که توسط دانشجویان فیلمسازی مدرسه بین‌المللی فیلم ولز IFSW به اجرا درمی‌آید. این فیلم با نام «دنیای ما گرد است» در واقع نشان‌دهنده کنش‌ها و واکنش‌های هواداران تیم‌های شرکت‌کننده در جام جهانی فوتبال در جریان برگزاری جام در آلمان است. با بیرون رفتن هر کدام از تیم‌ها از گردونه رقابت، یکی از سوژه‌های فیلم کم می‌شود تا اینکه در پایان تنها هوادار تیم برنده جام جهانی ۲۰۰۶ باقی می‌ماند.

ادامه

اجتماع مجازی اُرکات Orkut

از

جریان «تو دوست داری با دوست من که دوست داره با دوست تو دوست بشه، دوست بشی» رو که می‌دونین؟
خب جریان ارکات هم که چهار ماه پیش اشاره‌ای به آن کرده بودم، درباره همین موضوع است!
یکی از مشکلاتی که شرکت‌ها با آن دست به گریبان هستند، این است که کارمندان در ساعات اداری وقت خود را صرف مسائل شخصی می‌کنند. برای مقابله با این مشکل، شرکت گوگل راه حل جالبی را پیاده می‌کند. طبق این راه حل، کارمندان می توانند ۲۰ درصد از وقت کاری خود را صرف پروژه‌های شخصی نمایند مشروط بر اینکه آن پروژه در جهت اهداف شرکت گوگل باشد. گاهی از میان این پروژه‌های کوچک شخصی، مواردی پیدا می‌شوند که با حمایت گوگل تبدیل به یکی از بهترین خدمات می‌گردد. از نمونه این خدمات می‌توان به سرویس جمع‌آوری اخبار گوگل یا Google News اشاره کرد که روزانه میلیون‌ها بازدیدکننده دارد و در اصل پروژه یک مهندس هندی گوگل به نام Krishna Bharat است یا بخش Froogle در سایت گوگل که در زمینه جستجو برای محصولات فروش آنلاین خدمات قابل توجهی را ارائه می‌دهد.
یکی از پروژه‌های فردی جالب توجه در این زمینه Orkut نام دارد که ابتکار فردی‌ست به نام Orkut Buyukkokten.

ادامه