می‌گم که مفهوم رو ول کن قافیه رو بچسب. مگه قراره همه چی به همه چی بیاد؟ مصرع اول این شعر (شعر؟!) با مصرع دومش هم ستیزه معنایی داره. درست مثل دیوارهای سبز کارگاه احداث ایستگاه مترو در محوطه تئاتر شهر تهران با کل مجموعه. این عکس رو هم یک ربع قبل از تجمع اعتراضی دوشنبه گرفتم. یگ گزارش مفصل هم نوشتم به صورت روزشمار دربارهه چی شد که این‌طور شد که هفته آینده توی چلچراغ چاپ می‌شه و بعد هم می‌ذارمش اینجا.
سلام نیما جان
ایشالا مطلبت رو توی چلچراغ می‌خونم، ولی خودت که می‌دونی اینجا چیش رو حساب کتابه!؟ کی به این چیزی اهمیت می‌ده؟ چیزیای خیلی مهم‌تر!!!!!! هم هست که آدم گنده‌ها بخوان بهش فکر کنن! مثل اقتصاد و وجهه ایران و …!!! همه چی کم کم داره از بین می‌ره ):