نمی‌دونم این چیزهایی که اینجا می‌نویسم چقدر به دردتون می‌خوره. شاید هیچی. اما برای خودم یه جور وقایع‌نگاریه که بعداً می‌تونم بیام سراغش. بعضی وقت‌ها هم ایمیلی یا نظری می‌نویسن برام که می‌فهمم به در چند نفری خورده این نوشته‌ها. بگذریم. این روزها هر وقت که تونستم، بعد از کارم رفتم سراغ خرید خرت و پرت برای خونه. اینجا معمولاً خونه رو مبله اجاره می‌دن اما منظورشون از مبله، تختخواب و میزناهارخوری، ماشین لباسشویی و یه دونه مبله. البته بعضی‌ها هم خونه رو بیشتر از این مجهز می‌کنن. اما اینی که من اجاره کردم، باید براش حتی قاشق و چنگال خرید.
مردم معمولاً از دو تا فروشگاه این چیزها رو می‌خرن. برای اینکه همه جور چیزی توش پیدا می‌شه و ارزون‌تر از جاهای دیگه هم هست. IKEA (که توی ایران بهش می‌گن ای کِ آ و اینجا می‌گن آی کی آ) و Argos (آرگوس). اولی که یه برند سوئدیه، توی ایران بیشتر به عنوان جایی که محصولات چوبی داره شناخته می‌شه اما اینجا توش حتی غذای سوئدی هم می‌شه پیدا کرد. این یکی رو هنوز وقت نکردم برم. اما آرگوس که یه جور فروشگاه زنجیره‌ایه، سیستم مکانیزه جالبی برای فروش داره.
فروشگاه‌های آرگوس تشکیل شده از یک سری میز که روشون کاتالوگ فروشگاهه و یه دستگاه الکترونیکی. شما از توی کاتالوگ محصول مورد نظر رو می‌پسندی و شماره شناساییش رو وارد دستگاهه می‌کنی. اونجا بهت می‌گه توی انبار این فروشگاه چند تا موجوده. بعدش شماره رو روی یه کاغذ می‌نویسی و این کار رو برای چیزهای دیگه‌ای که می‌خوای ادامه می‌دی. بعدش یا می‌تونی بری سراغ فروشنده‌ها تا پولش رو بدی و بهت رسید بدن یا این که بری سراغ یه دستگاه‌هایی که شبیه خودپرداز بانکه و تو فروشگاه هست. کدهای شناسایی رو به دستگاه می‌دی، روی دستگاه عکس و مشخصات اون وسیله رو می‌بینی و موجودیتش چک می‌شه. بعد پولش رو با کارت پرداخت می‌کنی و دستگاه بهت رسید می‌ده. حالا می‌مونی تا صدا کنن و جنست رو بهت تحویل بدن. یا می‌تونی ازشون بخوای که به آدرسی که می‌دی بیارنش.
کل پروسه انتخاب می‌تونه به صورت آنلاین هم انجام بشه که بحثش جداست.
البته بعضی وقت‌ها همه چیز به این خوبی پیش نمی‌ره. مثلاً رخت‌آویز خریده بودم موقع نصب‌کردن یه لولای پلاستیکیش شکست. بردمش اونجا لولا رو برام عوض کنن. گفتن باید کل رخت‌آویز رو بیاری، یه دونه نو ببری. زیاد منطقی به نظر نمی‌رسه.
با همه این حرف‌ها فکر می‌کنم عاقلانه‌ست اگه کم‌کم سر و کله چنین سیستم‌های فروشی توی ایران و به خصوص شهرهای بزرگ پیدا بشه.
پ.ن: این لوگوی بالا رو هم محسن خان امامی زحمتش رو کشیدن. بفرمایین انار شب یلدا.
سلام
به درد من که می‌خوره. ای ک آ توی ایران منظورت تهرانه چون من که مشهدم ندیدم محصولاتش رو. اما توی ترکیه هم شعبه‌ش هست و عجب چیزای شیکی داره و از شیر مرغ تا جون آدامیزا توش هست مخصوصاً وسایل آشپزخونه.
من نمی‌دونم تو اهل آشپزی واسه خودت هستی یا نه چون تو فروشگاهش خیلی وسایل کاربردی آشپزخونه داره.
و محصولات این یکی دیگه فروشگاهم تا حالا ندیدم و نشنیدم ولی ای ک آ که خیلی جالبه. چی شد از اونجا نخریدی؟
نیما: آرگوس نزدیک خونه‌م بود. آی ک آ هم می‌رم به زودی.
خبر دارم که فروشگاه مشابهی در اصفهان در دست راه‌اندازی است
واسه انار شب یلدات اومدم تو… :دی
موفق باشی پسرم…
نوشته بودن از حضور کی توی جشن چله غاپلمیر !!!! می‌شوید؟…. گفتم: نییییییییییییماااااااااااا
آقا ۲ تا انار بیشتر دون کن بیایم اونجا 😉
راستی اینو می‌خواستم بگم!!: اینا نمونه‌های خـــــیلی قدیمی‌تری هم دارن مثل کوئل (quell اگه اشتباه نکنم) که من ۱۰-۱۵ سال قبل لابه‌لای ژورنالای خیاطی مامانم نسخه‌های قدیمی‌شو! پیدا کرده بودم….
توی اونام به این صورت بوده که از اون کتاب ۷۰۰-۸۰۰ صفحه‌ای (در واقع کاتالوگ) کد کالای مورد نظرت رو یادداشت می‌کردی و با پست سفارشتو می‌دادی و …
دقیقا مثل ایکیا…حتی همون وسایلی که امروز توی کاتالوگ ایکیا می‌بینم، ۲۰-۳۰ سال قبل توی اون بوده!!! طرح مبلمان، لوازم آشپزخونه، حتی اون پشم‌تراش پولیور که اون ماه خریدی و…. گمونم امریکایی بود… عاشقش بودم. از نوستالژیای کودکولگیم بود
بعدها هرچی دنبالش تو اینترنت گشتم هیچی دستگیرم نشد.
مطلبت مثل همیشه ابرجذاب بود 😉
سلام آقای اکبرپور… چیزهایی که می‌نویسید فکر می‌کنم به درد همه بخوره… به کارتون ادامه بدید… نوشتن جزئیات یکی از شاخصه‌های نوشته‌هاتونه که برای من خیلی جذابه… راستی من هنوز نفهمیدم واسه چی رفتید خارجه؟؟؟ می‌خواید بمونید یا برمی‌گردید؟؟؟
نیما: قبلاً نوشتم چرا رفتم سروش جان. فعلاً هم هستم 🙂 حالا به زودی متوجه می‌شین چرا رفتم!
ایده جالبیه ولی من اصولاً تا چیزی رو از نزدیک نبینم، جنسش رو لمس نکنم، نمی‌تونم اونو بخرم. حالا اگه همچین فروشگاهی توی ایران راه‌اندازی بشه که چه کلاه‌هایی سر ملت می‌ذارن، همین‌طوری می‌ری توی مغازه، می‌گه خانوم به‌خدا این جنسش نخه… در صورتیکه جنس خودش داد می‌زنه من نایلونم اونم از نوع آشغالش.
یا قسم می‌خوره که این رنگ، قهوه‌ایه در صورتیکه سبز سبزه. خلاصه اینکه اینجا فکر نکنم بشه.
معلومه تازه رفتی uk
ای ندید بدید. اما از من می‌شنوی یه چرخی توی شهری که هستی بزن. گول این فروشگاه‌ها رو نخور. کیفیت جنس‌های آرگوس و آی کی آ خیلی پایینه. یعنی در حد بنجل‌های جاهای دیگه.
دلت رو خوش نکن.
نیما: بعله. من تازه رفتم. اگه نوشته‌های قبل رو خونده بودی متوجه می‌شدی. حالا هم خیلی هیجان‌زده نیستم و فقط دارم چیزهایی رو که می‌فهمم اینجا می‌نویسم. هیچ‌کدومشون هم وحی منزل نیست. باهات موافقم که کیفیت خیلی از جنس‌هاشون پایینه. منظور من هم نوشتن درباره کیفیت اجناس نبود. درباره سیستم فروش و انبارداری بود عزیز جان.
به هر حال ممنون از راهنمایی‌هات 🙂