در شماره ۲۸۶، شنبه ۴ اسفند می‌خوانید:
* روزی روزگاری ایران: اعلان قدیم، آگهی‌های جدید – معجون ترک تریاک تواب ابراهیم میرزا رسید
* نوستالژی: عجب می‌چسبد این پوسیدگی
* بازار شلوغ روزهای سفر – تور می‌شویم
* تریبون: ای کاپوچینوی وابسته حیا کن!
* سکوت بره‌ها: با تشکر از مهرجویی بزرگ!
* سینمای جهان: همراه با مدعیان اسکار – به زودی خون به پا می‌شود
* سینمای ایران: تاریخ‌نگاری قاچاق فیلم‌های ایرانی به بهانه توزیع «سنتوری»: لبه تاریکی
* صدای بی‌صدا: گفت‌وگو با گروه سون و آچارهایی که به هر پیچی می‌خورند – خاطرات تو رو چه خوب چه بد حک می‌کنم
* پدیده‌ای به نام «سیدحسن خمینی» – دلتنگی‌های نوه یک پدربزرگِ بزرگ
* چت: وقایع‌نگاری فیلترینگ سایت کلوب – اکران دوباره فایت کلاب
* موسیقی جهان: ستارگان موسیقی راک از نگاه دوربین بهترین عکاسان – از نگاتیو تا آلترناتیو
* پرونده: سایه سنگین شماره ۱۰ بر فوتبال ایران – این شماره را بر تنم بدوز
* مدار صفر درجه: در یک روز دیگر و ماجراهای میچ آلبوم – تقدیم به چند بچه ننر وقتی پیر شدند
سلام تفکرات من هم یه عصیان ممنون می‌شم نظرتو بدونم
سلام هموطن. ساعاتت به عشق، ساعاتت ایرانی
به روز شدنت را تبریک می‌گویم. هر نوشته‌ی جدیدی که تار و پودش را با عشق، دانش، فرهنگ و ادب بافته باشند، یک تولد است و هر تولدی جای تبریک دارد.
امروز می‌خواهم دعوتتان کنم به پایگاهی که یادمان می‌دهد بی‌تفاوت نباشیم. پایگاهی که نمی‌کوشد اثبات کند مولانا ایرانی است. این تارنگار تنها تلاش می‌کند تا آفتاب عالم‌تاب ایران‌زمین، به چشمهای بیمار و چشمهایی که نمی‌خواهند ببینند نیز برسد. اگر احساس می‌کنید در برابر میلیاردها دلار خرج اجنبی‌ها برای مصادره‌ی مولانا و ملیت او، می‌توانیم حرکتی انجام دهیم، با یک پیوند، لینک یا معرفی، مولانای ایرانی را یاری دهید.
سپاسگزارم