وبسایت

خیلی وقت‌ها هشتگ یا برچسب‌هایی رو توی توییتر می‌بینیم که معناشون رو متوجه نمی‌شیم. یکی از وب‌سایت‌های خوبی که یک جورهایی واژه‌نامه هش‌تگه، سایت tagdef هست.

این سایت به طور خودکار برچسب‌های روز رو فهرست می‌کنه و ملت می‌تونن معنای این اصطلاحات رو برای باقی مردم بنویسند. اگه در بقیه با معانی نوشته‌شده موافق باشند، می‌تونن امتیاز مثبت بهش بدن و اگه مخالف باشند، امتیاز منفی.

هشتگ‌های مربوط به هشتگی که دنبال معناش هستید هم زیرش نوشته می‌شه تا بتونید معناش رو بیشتر درک کنید.

توضیح بیشتری هم نمیشه درباره این سایت داد. همینی که هست! واقعاً چرا باید به این مطلب آب ببندم؟

 

نگاه کردن از بالا به زمین، منظورم خیلی بالاست، تا همین چند وقت پیش برای همه ممکن نبود. شاید تنها کسانی که مرتب سوار هواپیما می‌شدند، می‌تونستند نیم‌نگاهی به سطح زمین بندازند. تازه اگر شانس یارشون بود و ابر مزاحمشون نمی‌شد. اون‌وقت در بهترین حالت یک نگاه ۴۵ درجه به زمین ممکن بود.

اما با عمومی شدن تصاویر ماهواره‌ای با سرویس‌هایی مثل گوگل‌ارث دیگه هر کسی می‌تونه وجب به وجب زمین رو بررسی کنه. توی همین بررسی‌هاست که تصاویر جالبی هم کشف می‌شن. حتی مواردی هم بوده که این کاوشگرهای آماتور تونستند آثار باستانی هم کشف کنند.

اما دیجیتال گلوب حایی هست که برای مشتریانش تصاویر باکیفیت ماهواره‌ای آماده می‌کنه. حالا ممکنه این مشتری‌ها دولت‌ها باشن یا سازمان‌های مختلف. توی گالری این سایت می‌تونید تصاویر جالبی ببینید. تصاویر باکیفیتی از مکه تا کویر اطراف کرمان. از پارک فراری در ابوظبی تا سیل استرالیا و ساختمان‌های لاس‌وگاس. چند نمونه از این تصاویر بی‌نظیر رو اینجا می‌ذارم.

کعبه، مکه، عربستان

رانگون، برمه

پارک فراری، ابوظبی

لاس وگاس، آمریکا

نیروگاه خورشیدی، سویل، اسپانیا

اگه یه سری بزنید به جلوی باجه‌های فروش مطبوعات، افرادی رو می‌بینید که دارن صغحه اول روزنامه‌ها رو مطالعه می‌کنند. این یکی از کم‌خرج‌ترین روش‌های مطالعه محسوب می‌شه. از طرفی آدم می‌تونه با خوندن تیترهای روزنامه‌های مختلف از دیدگاه‌های مختلف مطلع بشه.

البته همیشه که نمی‌شه رفت جلوی باجه‌ها ایستاد. خیلی وقت‌ها هم روزنامه‌ها تموم شدن. گاهی هم بعضی از باجه‌ها همه روزنامه‌ها رو ندارند. اینجاست که سایت جار به درد می‌خوره.

چنین ایده‌ای البته قبلاً اجرا شده و معروف‌ترین نمونه خارجیش سایت نیوزیوم  Newseum هست که روی جلد ۸۰۰ روزنامه از سراسر دنیا رو روی سایت قرار می‌ده.

سایت جار هم صفحه اول روزنامه‌ها رو یک جا جمع‌آوری می‌کنه و در یک چینش منظم و مرتب در اختیارتون می‌ذاره. روزنامه‌ها دسته‌بندی دارند و بر اساس موضوع می‌شه در بخش‌های جداگانه دیدشون. سایت بایگانی مرتبی هم داره که بر اساس تاریخ می‌تونید، روزنامه‌ها رو پیدا کنید.

گوشه سمت راست و بالای سایت می‌شه شیوه‌های مختلف مشاهده رو انتخاب کرد یا دکمه اجرا رو زد تا به صورت اسلاید شو روزنامه‌ها به نمایش در بیان. در عین حال می‌شه زمان وقفه روی هر روزنامه رو هم تنظیم کرد.

از قرار معلوم امکان این رو پیش‌بینی کردند که بشه از راه ایمیل هم محتوا رو مطالعه کرد یا بشه صفحه اول روزنامه‌ها رو توی سایت خودتون هم درج کنید اما این دو امکان هنوز فعال نیستند. گزینه‌های دیگه سایت هم کار نمی‌کنن. برای سایت امکان نام‌نویسی هم فراهم شده اما با نام‌نویسی هم امکان تازه‌ای براتون فراهم نمی‌شه.

برای این سایت اپلیکیشن اندرویدی هم هست که البته فقط از روی سایت خودشون قابل دریافته نه از روی اندروید مارکت.

طبیعتاً انتظار می‌ره برای سکوهای دیگه موبایل هم اپلیکیشنش منتشر بشه و البته خیلی خوب می‌شد اگه هر روزنامه رو به سایتش لینک کنند تا اگه کسی علاقمند بود، بیشتر مطالعه کنه.

بریتیش پاته یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای در جهانه. سابقه این رسانه برمی‌گرده به سال‌های ۱۸۹۰ به بعد در پاریس یعنی زمانی که بنیانگذارش چارلز پاته پیشگام توسعه تصاویر متحرک شد.
اونها بعدها در سال ۱۹۰۲ در لندن مستقر شدند و در سال ۱۹۱۰ شروع به تولید دوهفته‌گانه تصویری از اخبار جاری کردند که Pathe Gazette نام داشت. پس از جنگ جهانی اول آنها شروع به تولید فیلم‌های کوتاه خبری کردند که در سینماها نمایش داده می‌شدند. به این نوع فیلمهای خبری سینمگزین گفته می شد که البته این واژه امروز مفاهیم دیگری رو هم در بر می‌گیره. در سال ۱۹۳۰ آنها به تولید برنامه‌های خبری هفتگی رو شروع کردند که حوزه‌هایی مثل سرگرمی، فرهنگ و مسائل مربوط به زنان رو پوشش می‌داد. در سال ۱۹۷۰ اونها بعد از تولید ۳۵۰۰ ساعت فیلم و ۹۰ هزار آیتم مجزا تولید فیلم‌های خبری رو متوقف کردند.
این محتوای تولیدی در طول ۳۰ سال گذشته به طور گسترده در سراسر جهان در برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌های خانگی، آگهی‌های تبلیغاتی، تولیدات شرکت‌ها، و اخیراً روی وب استفاده می‌شه. این تولیدات رو می‌تونید به طور رایگان روی وب‌سایت ببینید. در واقع پیش‌نمایش اونها رایگانه اما برای استفاده تجاری و حرفه‌ای نیاز به مجوزهایی دارید که می‌تونید از همین سایت تهیه‌شون کنید.
می‌تونید از بخش پایین سایت، فیلم‌ها رو بر اساس دسته‌بندی هم پیدا کنید. اما فیلم‌های مستند بسیار قدیمی و جالبی از ایران و مسائل مربوط به اون در این سایت هست که می‌تونید با جست‌وجو پیداشون کنید. برای مثال نگاهی بندازید به ویدئوی سفر دکتر محمد مصدق به قاهره و استقبال جمعیتی که با بریتانیا مخالف بودند و از تلاش‌های مصدق خرسند.

پ.ن: این سایت رو از این نوشته مهدی جامی عزیز در سیبستان یافتم.

سایت‌های زیادی وجود دارند که آمار و ارقام شبکه‌های اجتماعی رو ارائه می‌دن. دانشتن این آمار می‌تونه به در خیلی‌ها بخوره. اصولاً آمار شبکه‌های اجتماعی، می‌تونه نوعی مردم‌شناسی و رفتارشناسی ساکنان اینترنت رو نشون بده تا بشه پیش‌بینی‌هایی هم از آینده داشت.

درباره گوگل‌پلاس به عنوان یکی از تازه‌ترین شبکه‌های اجتماعی که جنجال زیاید به همراه خودش آورد، چندان آمار و ارقامی در دست عموم نیست. اما سایت‌هایی مثل Circle Count می‌تونن اطلاعات جالبی رو ارائه بدن. این سایت بهتون نشون می‌ده که در هر کشور اوضاع از چه قراره و هر کاربر گوگل‌پلاس در چه موقعیتی قرار داره. چند وقت پیش، سایت اینفوگرافیکس از اطلاعات این سایت استفاده کرد تا اینفوگرافیکی از رتبه‌بندی کاربران داخل ایران نشون بده.

حالا با هم بخش‌های مختلف این سایت رو بررسی می‌کنیم. بالای صفحه منوی بازشویی هست که می‌تونید کشورها رو از توشون انتخاب کنید و آمار رو بر اساس کشور ببینید یا این که می‌شه به طور پیش‌فرض آمار رو در کل کشورها دید. در عین حال امکان تفکیک جنسیت هم هست که آمار رو بین مردان و زنان دید.

اما منوی افقی بخش‌های مختلفی داره. صفحه نخست آمار کلی رو نشون می‌ده که طبیعتاً کلی هرپیشه و آدم‌های مشهور رو می‌شه توشن دید. گزینه بعدی صفحات هستند. یعنی شناسه‌های مربوط به برندها و سایت‌ها و شرکت‌ها. اونجا هم رتبه‌بندی اونها رو می‌تونید ببینید. در کزینه‌های بعدی آمار بسیار جالبی رو همراه با نمودارهای مربوط خواهید دید. رتبه‌بندی کاربران کلاً بر اساس تعداد دنبال‌کنندگان، تعداد نظرات زیر مطالب همخوان‌شده و تعداد لایک‌ها تولید می‌شه.

رتبه خودم رو بررسی کردم و متوجه شدم که در حال حاضر در رده ۳۰ در کل کاربران بریتانیا و ۱۲۵۵ در دنیا قرار دارم. شما هم رتبه خودتون رو می‌تونید پیدا کنید. اگه عضو سایت بشید، اطلاعات و آمار بیشتری به دست میارید. اگه می‌خواهید من در پلاس رو دنبال کنید، این آدرسشه.

شهر فرنگ سایتی دوزبانه برای دیدن گوشه و کنار فرهنگ ایرانی. گردانندگان این سایت یعنی مهرداد عارف‌ادیب و سورنا پرهام می‌گن که قصد دارند بیشتر به اون بخش‌هایی است از فرهنگ ایرانی بپردازند که که یا به عمد پنهان شده‌اند، یا از سر بی‌توجهی و به عنوان بخشی عادی از زندگی روزمره از چشم‌ها پنهان مونده‌اند، یا گذشت روزگار اونها رو به فراموشی سپرده. قصدشون دیدنی کردن نادیدنی‌هاییه که یا اون قدر دورند که دیده نمی‌شن یا اون قدر نزدیکند که به چشم نمیان.

این دو نفر خوره مسایل فرهنگی که از قضا هنرمند بصری هم هستند، این سایت رو راه‌اندازی کردند تا این دغدغه رو پوشش بدن. مهرداد عارف‌ادیب رو  از نزدیک می‌شناسم. وبلاگش به زبان انگلیسی از اولین و قدیمی‌ترین وبلاگ‌هاست. این بخش از وبلاگش رو شاید دیده باشید. بارها این بخش رو توی سایت‌های دیگه کپی کردند. شخصاً نگاه ساده مهرداد به دنیای اطرافش رو دوست دارم. با این که به جزئیات دقیق می‌شه، اما این جزئیات رو ساده می‌کنه. همین شناخت از مهرداد برای من کافیه تا شهر فرنگش رو دنبال کنم.

من یکی از طرفداران غذاهای ژاپنی هستم. آن هم از هر نوعش که تصور کنید. از سوشی گرفته تا انواع بنتو و اقسام دیگه. اما یکی از سایت‌های فارسی که چندان بهش توجه نمی‌شه، بخش فارسی شبکه رادیویی و تلویزیونی ژاپن یا NHK هست.

بر خلاف تصور این سایت اصلاً خبری نیست و بیشتر به یک مجله آنلاین شبیه که موضوعاتش سبک زندگیه. این طور که در سایت نوشته شده، رادیو ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم برای مدت کوتاهی برنامه‌ای به زبان فارسی پخش می‌کرد. اما دوره جدید برنامه‌های فارسی این رادیو دوباره از سال ۱۹۹۱ میلادی یا سال ۱۳۷۰ شروع شده.

توی این سایت دو بخش بیش از همه توجهم رو جلب کرد. یکیش بخش غذاهای خانگی ژاپنیهست که دستورهای آشپزی رو با جزئیات کامل بیان کرده. این دستورهای آشپزی بسیار ساده هستند. نویسنده این دستورها خانم واتانابه هست که به عنوان کارشناس آشپزی بیش از ۲۵ سال تجربه داره. این خانم به خاطر هنرش در تهیه غذاهای خانگی ژاپنی ، مخصوصاً غذاهای به سبک سنتی معروفه و در تهیه غذاهای محلی مناطق مختلف ژاپن هم استاده و کلاً دستور غذاهایی رو ارائه می‌ده که تهیه‌شون راحت و ساده باشه.

بخش‌های مفید دیگه این سایت آموزش مکالمه ساده زبان ژاپنی و بخش ژاپن شگفت‌انگیزه که به درد جهانگردانی می‌خوره که می‌خوان یه سر به این کشور بزنن. خلاصه سایت جالبی در نوع خودش محسوب می‌شه.

ایت رو هم بگم که برنامه‌های فارسی رادیو ژاپن روزی دو بار و هر بار سی دقیقه پخش می‌شه.

توی چند سال اخیر، هر وقت می‌خواستم یه چیزی بنویسم یا پژوهشی انجام بدم که به ضریب نفوذ اینترنت در ایران اشاره می‌کرد، یا نیازی داشتم که آماری در این زمینه داشته باشم، دو راه داشتم. یا باید به سخنانی بسنده می‌کردم که فلان مسؤول اظهار کرده بود؛ که خیلی‌هاش قابل استناد نبود یا این که از سایت‌های خارجی مثل اینترنت ورلد استتس استفاده می‌کردم.

اما امروز سایت مرکز مدیریت توسعه ملی اینترنت (متما) رو دیدم. این سایت که یکی از سایت‌های وابسته به سازمان فناوری اطلاعات تهران محسوب می‌شه، اطلاعات جالبی داره. پیش از هر چیز بگم که آمار به تفکیک و با جزئیات خوبی منتشر می‌شه. خیلی از این آمار رو هم می‌شه به صورت گرافیکی و نمودار دید که برداشت بهتری از اوضاع فعلی رو نشونمون می‌ده.

یکی دیگه از وب‌سایت‌های زیرمجموعه، سامانه مدیریت ضریب نفوذ اینترنت کشور هست. آمار خوبی در این وب‌سایت ارائه شده. برای مثال طبق این آمار ۳۲٪ ایرانی‌ها به اینترنت دسترسی دارند و بیشتر ضریب نفوذ اینترنت در استان‌های تهران، سمنان، قم، اصفهان و یزد وجود داره. به علاوه می‌شه آماری هم از تعداد مشترکین، تعداد کاربران، پهنای باند و فناوری‌های مورد استفاده پیدا کرد.

بسیار حرکت پسندیده‌ای هست و امیدوارم این سایت کامل‌تر بشه. انتشار این اطلاعات می‌تونه کمک بزرگی برای پژوهشگران و خبرنگاران و دانشجویان باشه و امیدوارم همون طور که این سامانه وعده داده، کامل‌تر و بروزتر هم بشه.

گاهی فیلم سینمایی‌ای می‌بینم که برای مثال فردی رو نشون می‌ده که به عنوان نگهبان فانوس دریایی، یه رادیوی محلی رو هم اداره می‌کنه. واسه خودش موسیقی پخش می‌کنه و متن‌های جالبی رو که توی روزنامه و اینترنت و کتاب پیدا کرده واسه شنونده‌هاش می‌خونه. اصلاً نمی‌دونه چند تا شنونده داره اما به کارش ادامه می‌ده. اون‌وقته که یه هوس قدیمی میاد به سراغم. یکی از آرزوهای من این بود که یه رادیوی یک‌نفره محلی داشته باشم. یه مدتی هم برای خودم پادکست درست می‌کردم. بعد هم کارم کشید به گزارش‌های کوتاه رادیویی. اما وثتی که اومدم توی تلویزیون، هنوز اون هوس به اندازه کافی ارضا نشده بود. الان حس کسی رو دارم که بدون این که رانندگی خودرو رو به اندازه کافی بلد باشه، داره با گلایدر پرواز می‌کنه.

پارسال یه مسافرت کوتاه رفته بودم مراکش. توی راه بازگشتم از رباط به فرودگاه کازابلانکا، راننده موج رادیو رو تنظیم کرد روی یه رادیو که تلفیقی بود از موسیقی و خبرهای کوتاه. دوباره زد به سرم که حداقل یه رادیوی اینترنتی راه بندازم که محتواش از محتوای کاربران فارسی‌زبان تأمین بشه. از وبلاگ‌ها تا پادکست‌ها و موسیقی. ایده‌ش رو هم حسابی پروروندم. اما واقعاً نمی‌شد کاری کرد. وضعیت کاری من و هزار و یک جور مشغله و سفر و چیزهایی از این قبیل اجازه این کار رو بهم نمی‌ده. بنابراین این ایده هم رفت به بایگانی ایده‌های پرشمار انجام‌نشده من.

یکی دو روز پیش برخوردم به یه رادیوی آنلاین که تقریباً همین ایده رو پیاده‌سازی کرده بود. «رادیو آنلاین» در واقع یک خبرخوان صوتی وچیزی بیش از پادکسته. یک رادیوی اینترنتی ۲۴ ساعته که علاوه بر پخش آهنگ‌های متنوع و اخبار جمع‌آوری‌شده از روی اینترنت، که دسته‌بندی هم شدند، به معرفی صنایع کوچک، بازارچه‌های خیریه هم بپردازه. مدیر این رادیو هدایت عابدی‌جو در سایتش نوشته که هدف اصلیش رو علاوه بر اطلاع‌رسانی اخبار اینترنت به صورت روزانه، کمک به باروری پتانسیل‌های موجود اینترنت گذاشته.

این رادیو مجری هم داره و از قرار معلوم با صداهای متنوعی روبه‌رو هستیم. چیزی که مسلمه قراره که پادکست‌های رسیده رو هم پخش کنه. یکی از امکانات جالی این رادیو، سامانه یادآوری اونه که با اضافه کردن شناسه جی‌میل رادیو، یک دقیقه قبل از شروع برنامه مورد علاقه‌تون، خبرتون می‌کنه.

طبق جدول پخش فعلی، برنامه‌ها از ساعت ۱۰ تا ۱۴ هر روز پخش می‌شن و بعد از اون بازپخش برنامه‌های اولیه هست اما آهنگ‌های بینشون تازه هست و تکراری نیست. در عین حال می‌شه به برنامه‌ای در حال پخش مثبت یا منفی داد که امیدوارم در آینده امتیاز به آهنگ‌ها بتونه به انتخاب آهنگ‌هایی که قراره در آینده پخش بشن، کمک کنه. طبیعتاً انتظار می‌ره که اپلیکیشن‌هایی هم برای گوشی‌های همراه نوشته بشه.

رپرتاژ آگهی

این روزها خیلی از وبلاگ‌ها درباره سایت‌های خرید یا تخفیف گروهی حرف می‌زنند. من اولین بار این موضوع رو توی وبلاگ سلمان خوندم. بعدش هم چند تایی از این سایت‌ها رو بررسی کردم. شیوه کار همه‌شون تقریباً مشابه هم هست. اما قبل از هر چیزی بذارید ببینیم جریان این خرید گروهی چیه.

فرض کنید که شما می‌خواهید یه نوشابه بخرید که قیمتش هست ۵۰۰ تومان. حالا اگه بخواهید شش تا نوشابه بخرید، ممکنه قیمت هر نوشابه ۴۸۰ تومان تموم بشه. علتش هم اینه که این طوری سرمایه فروشنده کمتر می‌خوابه، سود کمتری برمی‌داره و شما هم ارزون‌تر خرید می‌کنید. حالا اگه شما با پنج تا از دوستاتون تصمیم به خرید نوشابه بگیرید و هر کدوم هم شش تا بخرید، ممکنه قیمت خرید هر نوشابه به ۴۵۰ تومان هم برسه. خب این طوری همه خوشحال می‌شن.

به این کار می‌گن خرید گروهی که نهایتاً منجر به تخفیف گروهی می‌شه که البته چیز تازه‌ای هم نیست. برای مثال شرکت‌های بیمه برای گروهی از پزشکان که از خدماتشون استفاده کنن ۲۵٪ تخفیف در نظر می‌گیرند. حالا هم با گسترش شبکه‌های مجازی و دوست‌های اینترنتی که هر جای دنیا پراکنده هستند، می‌شه همین کار رو انجام داد. رد اولین وب‌سایت‌های خرید گروهی رو می‌شه توی کشور چین پیدا کرد. جایی که یک گروه از مردم می‌تونستن با خرید گروهی یک جنس، تخفیف خوبی بگیرند. ایده سایت‌های تخفیف گروهی مثل همخرید همینه. حالا بریم و این سایت رو بررسی کنیم.

ادامه

دیگه کمتر کسی هست که بالاترین رو نشناسه. بعد از این که این سایت بین کاربران فارسی‌زبان محبوب شد، سایت‌های مشابه دیگه‌ای هم شروع به کار کردند. اما بعدش کم کم سر و کله وب سایت‌های مشابه بالاترین با موضوعات تخصصی پیدا شد.
فرهنگ‌خوان یک سایت داغ کردن لینک با محتوای فرهنگی و مشابه سیستم کاری بالاترینه. انگیزه راه اندازیش هم سر پا نگهداشتن یک پاتوق برای دوست داران فرهنگ و هنر بود که با فیلتر شدن سایت هفتان جای خاصی به عنوان یک منبع پیگیری اخبار داغ روز در این حوزه نداشتند.
«فرهنگ خوان» بنا بر تعریف گردانندگانش یه تارنمای عمومیه که بنا داره در حوزه فرهنگ در معنای عام، فعالیت کنه. همانطور که از واژه بر میاد، کاربرانش هم خواننده فرهنگ هستند و هم می‌تئنن از ش به عنوان پیشخوانی برای معرفی رخدادهای فرهنگی در فضای مجازی استفاده کنن. کاربران بنابر سلیقه خودشون لینک‌های همخوان‌شده رو با آراء خودشون داغ می‌کنن و با این روش برآیند لینک‌های داغ شده در اختیار بقیه قرار می‌گیره.
تنوع حوزه‌های پوششی در زمینه فرهنگ واقعاً خوبه و اگه دنبال پیوندهای مفید با چنین موضوعاتی می‌گردید یا می‌خواهید که در این زمینه لینکی رو همخوان کنید، می‌تونید زیردسته‌های متنوعی رو که به موضوع اون لینک می‌خوره به راحتی پیدا کنید.
نمی‌دونم تعداد کاربران این سایت چقدره اما با توجه به این که در حال حاضر هر لینک برای داغ شدن نیاز به دو تا رأی داره، می‌شه حدس زد که این تعداد در مقایسه با تعداد کاربران بالاترین خیلی کمه. اگه به فرهنگ و هنر علاقمندید و به قول بنیانگذار سایت به ولگردی فرهنگی ایمان دارید، این سایت رو برای خودتون نشونه بزنید.

واژه‌های خیابانی، همون طور که از اسمش پیداست، به اصطلاحاتی گفته می‌شه که نه توی کتاب بلکه در زبان محاوره در واقع کف خیابون به کار برده می‌شه. به چنین زبونی می‌گن زبان مخفی. نوعی زبان رمزگونه که به وسیله گروه‌های مختلف شامل جوانان، نوجوانان، سارقان (و سایر مجرمان) و … به منظور پیشگیری از درک دیگران استفاده می‌شه.
چند سال پیش یعنی سال ۱۳۸۲ سیدمهدی سمائی کتابی رو منتشر کرد با نام «فرهنگ لغات زبان مخفی» که به سرعت نایاب شد و بعدها هم اجازه تجدید چاپ بهش ندادند. محتوای این کتاب شامل واژه‌هایی بود که اون موقع از نقاط مختلف شهر و بین جوون‌ها جمع‌آوری شده بود.

یکی دو سالی بود که از عمر وبلاگ‌نویسی می‌گذشت. جایی که خیلی از این واژه‌ها داشت از زبان به متن می‌اومد و به اصطلاح مکتوب می‌شد. همون سال بود که هفته‌نامه چلچراغ هم پا به دکه‌های روزنامه گذاشت. مجله‌ای که از این اصطلاحات زیاد استفاده می‌کرد. حالا این موضوع یک مبحث جامعه‌شناسی داره و ایجاد چنین زبانی و مرسوم شدنش در طول تاریخ معانی خاصی داره که من فقط چند تا مقاله کونتاه درباره‌ش خوندم و در باز کردنش در تخصص من نیست.

یادم هست سید ابراهیم نبوی هم دوره‌ای مهمان زندان بود و بعد از این که آزاد شد، شروع به چاپ ستونی کرد با محتوای لغت‌نامه زندان (دقیقاً یادم نیست توی چه روزنامه‌ای بود). اون جا هم می‌شد اصطلاحات مشابه رو دید. از این دست کتاب‌ها چند نمونه دیگه هم منتشر شد. از جمله «فرهنگ اصطلاحات جوانان» از مهشید مشیری و«مردم‌شناسی اصطلاحات خودمانی» و «مردم‌شناسی ارتباطات خودمانی» نوشته محمود اکرامی. به این فهرست می‌شه فرهنگ لغات عامیانه محمدعلی جمالزاده، فرهنگ عوام میرقلی امینی، «کتاب کوچه» احمد شاملو، «فرهنگ فارسی عامیانه» ابوالحسن نجفی و حتی بخش‌هایی از لغات کتاب «فرهنگ جبهه» سید مهدی فهیم رو اضافه کرد و البته کتابی که مرتضی احمدی منتشر کرده به نام «فرهنک بر و بچه‌های ترون».

اما بعد از این که یکی دو تا از تالارهای گفت‌وگو مباحثی رو برای جمع‌آوری چنین اصطلاحاتی راه‌اندازی کردند، سر و کله یه سایت پیدا شد که به طور آنلاین و بدون سانسور فرهنگ لغاتی رو با این محتوا میزبانی کرد. واژه‌نامه خیابانی «یعنی چی؟» برای من همیشه تازه بوده. هر وقت که سری به این سایت می‌زنم، کلی اصطلاحات تازه رو می‌بینم که اضافه شده و طبیعیه که خیلی از این واژه‌ها برای عده‌ای ناخوشایند باشه.

اخیراً سایت مشابه دیگه راه‌اندازی شده به نام «فارسی شهری» که همین کار رو انجام می‌ده و نسبت به سایت «یعنی چی؟» یک سری امکانات دیگه مثل موافقت یا مخالفت کاربران سایت با معنای ارائه شده داره.

چنین وب‌سایت‌هایی به طور مشخص از روی عشق و علاقه تشکیل می‌شن و اونهایی که چنین چیزهایی راه می‌اندازند به نظرم تاریخ رو از سطح کوچه و بازار ثبت می‌کنن. یک جور تاریخ شفاهی که از زبون راویان حقیقی گفته می‌شه نه رسانه‌ها و به شدت هم به واقعیت نزدیکه.

گاهی وقت‌ها برای اون که عمق یک فاجعه نشون داده بشه، نباید به تعریف ماجرا بسنده کرد. بهترین راه اینه که اون رو به تصویر بکشیم. ماجرای اسفبار خشک شدن دریاچه ارومیه به اندازه کافی همه جا پیچیده و صدای اعتراض از همه جا بلند شده. شاید برای خیلی‌ها متعجب‌کننده باشه که چرا مردم محلی دارن در بستر خشک‌شده این دریاچه اعتراض می‌کنند و باهاشون برخوردهای امنیتی هم می‌شه. شاید یه عده فکر کنن که حالا چند متر ساحل جابجا شده، چرا این قدر شلوغش می‌کنن؟

اما عمق فاجعه بیشتر از این حرف‌هاست. خیلی بیشتر. اون قدری که عکس‌ها و فیلم‌هایی که از این دریاچه منتشر می‌شه، نمی‌تونه نشونش بده. بهترین راه اینه که به تصاویر ماهواره‌ای قبل و بعد این دریاچه نگاه کنیم. این سایت سه تصویر ماهواره‌ای تعاملی آماده کرده. با حرکت دادن ماوستون به چپ و راست تازه متوجه می‌شید که چه جفایی یه این دریاچه رفته. روی تصویر زیر کلیک کنید.

پ.ن: مشابه چنین تصاویری رو قبلاً درباره زلزله و سونامی ژاپن دیده بودیم که در این سایت منتشر شده بود.

سایت برای بازی آنلاین که این روزها خیلی زیاده. اما اگه به بازی های بیلیارد علاقمند هستید، اینجا یه وب‌سایت هست که بدون نام‌نویسی و قر و فر بهتون امکان بازی می‌ده. پس اگه می‌خواهید ایت‌بال بازی کنید این وب‌سایت رو ببینید.

اگه دوست دارید اطلاعات بیشتری داشته باشید، باید بگم که طراحی این سایت و بازی ایت‌بالش کاری بوده از گروه پیکسل لب. با آغاز به کار اینترنت اکسپلورر ۹ مایکروسافت تصمیم گرفت تا توانایی‌های مرورگر تازه‌ش رو آزمایش کنه بنابراین از این گروه درخواست کرد تا اپلیکیشن تحت وبی رو طراحی کنند که این قابلیت‌ها رو حسابی امتحان کنه. چیزی که در نهایت موجب تولید این بازی مبتنی بر HTML5 شد که در نگاه اول فلاش به نظر می‌رسه.
پروسه طراحی این گروه در واقع با نگاهی به طراحی‌های قدیمی آغاز شد. حتی مدتی رو صرف دوران مأمور ۰۰۷ و طراحی‌های مبلمان و حتی خودروهای اون دوره انداختند. از این ویدئومی‌تونید روند طراحیش رو ببینید.

فکر نکنم لازم باشه توضیح بیشتری بدم بازی با یک کلیک در دسترس شماست.