گوگل‌وُیس در راه جهانی شدن

نویسنده میهمان: داوود

آقای جنس ردمر، مدیر توسعه بازرگانی گوگل اعلام کرده که گوگل در حال برنامه‌ریزی و گسترش ارائه خدمات سرویس گوگل‌وویس به خارج از آمریکا است.
ردمر که با حضور خود در European Pirate Summit یا به اصطلاح گردهمایی دزدان دریایی در کلن آلمان همه را شگفت‌زده کرده بود، جلسه «از گوگل بپرسید» را برای کارآفرینان برگزار کرد. در طول این جلسه سؤالی در مورد سرویس گوگل‌ویس مطرح شد که او در جواب گفت به زودی این سرویس به صورت همگانی‌تر در دسترس خواهد بود.
ردمر همچنین گفت که گوگل تمرکز خود را روی گسترش گوگل‌ویس در اروپا قرار داده است. او تاریخ دقیقی برای شروع این پروژه ذکر نکرد. اما افزود تا زمانی که متخصصان، از درست کار کردن محصول در خارج از آمریکا اطمینان کامل پیدا نکنند، پروژه آغاز نخواهد شد.
این سرویس علاوه بر این مشکلات باید با چالش‌های بالقوه حقوقی نیز مبارزه کند.
بعد از مراسم، ردمر گفت که خود او از سرویس گوگل‌ویس در اروپا استفاده می‌کند و به ویژه از سرویس صندوق پستی صوتی لذت می‌برد. خدمات دیگری که در آمریکا به مشتریان پیشنهاد می‌شود، این است که با داشتن تنها یک شماره برای همه گوشی‌های تلفنتان، از هر جا، سرویس‌های نمایشگر شماره و تماس‌های بین‌المللی را با کمترین هزینه استفاده کنید.

ادامه

عکس‌های اختصاصی از نمایشگاه ایفا ۲۰۱۱

هفته پیش برای ساخت برنامه کلیک نمایشگاه ایفا رفته بودیم و چند روز رو به طور کامل در غرفه‌های مختلف با فناوری‌های تازه سر و کله زدیم. نتیجه‌ش رو به طور قطع در هفته‌های آبنده خواهید دید. اما کمی درباره خود نمایشگاه:
نمایشگاه ایفا در برلین یکی از مهم‌ترین نمایشگاه‌های فناوری در دنیاست که تمرکزش روی محصولات مصرفی الکترونیکه. ایفا از سال ۱۹۲۴ یعنی ۸۷ سال پیش در حال برگزاریه و این دوره پنجاه و یکمین نمایشگاه بین‌المللی مخابرات و لوازم برقی خانگی بود.

انواع و اقسام فناوری‌های روز در قالب محصولاتی از قبیل گوشی همراه، نت‌بوک، تبلت، تلویزیون، کنسول‌های بازی و سخت‌افزارهای مربوط به شبکه و موارد متنوع دیگه نمایش داده می‌شن. در عین حال می‌شه نمونه‌های آزمایشی محصولاتی رو دید که معلوم نیست چند سال دیگه به تولید انبوه و به دست مصرف‌کنندگان برسن. مساحت این نمایشگاه ۱۳۴۴۰۰ متر مربعه و گشت و گذار توی همه این مساحت و همه غرفه‌ها و بررسی همه وسایل توی شش روز تقریباً کاری غیرممکنه اما در این مدت زمان کوتاه چند تا عکس گرفتم که می‌تونید اینجا ببینید.

ادامه

هتل کپسولی، هتل لوله‌ای، جعبه خواب

وقتی که آلوده زندگی شهری از نوع ابرشهر شده باشی، اجتمالاً به این مشکل برخوردی که کار گیر کرده و برای رفتن به خونه، برگشتن به شهر، یا پرواز ترانزیت در به در شده باشی. این طور وقت ها هر کسی دنبال یک تخت ارزون و امن می گرده تا یک شب رو بگذرونه.
خیلی اوقات چاره کار اینه که به یک مسافرخونه ارزون بری اما این برای حل این مشکل سال‌هاست که معماران و طراحان چاره پیدا کردن. راه حل هتل‌های کپسولی یا Pod Hotel هست.
همون طور که از نامش پیداست، هتل کپسولی به اتاقکی گفته می‌شه که ارزون باشه و امکانات اولیه یک مهمانخانه رو داشته باشه. نمونه‌های اولیه چنین هتل‌هایی در ژاپن راه‌اندازی شدند و حالا انواع و اقسامش کم و بیش در کشورهای مختلف دیده می‌شه و البته حیف که توی ایران خبری ازش نیست.
نمونه‌های امروزی معمولاً جنسی از فایبرگلاس دارن و طولی حدود ۲ متر و عرضی بین ۱ تا ۱.۲۵ متر. اماکناتی که در چنین هتل‌هایی عرضه می‌شه، معمولاً شامل تلویزیون، پریز برق و اینترنته. طراحی این کپسول‌ها هم فرق داره. بعضی‌هاشون دو طبقه هستند و کمدهای قفل‌داری هم برای چمدان و کیف دارند. دستشویی و حمام هم مشترکه و بعضی‌هاشون رستوران هم دارند. اولین هتل کپسولی در سال ۱۹۷۹ یعنی ۳۲ سال پیش در اوزاکای ژاپن افتتاح شد. بنابراین ایده، ایده تازه‌ای نیست.

به این نمونه دقت کنید که هر فرد می تونه ۹ ساعت در اون اقامت کنه . جزئیات بیشتر از این هتل رو می‌تونید از اینجا ببینید. و البته فرد متقاضی باید طبق این قوانین عمل کنه: ثبت در پذیرش، دوش، خواب، مسواک، خروج از پذیرش.

چند وقت پیش هم یک نمونه رو سایت نارنجی معرفی کرد که اسمش بود «جعبه خواب» یا Sleep Box:

اما یکی از آخرین نمونه‌های ساخته شده یک جور هتل هست که شاید نام «هتل لوله» براش مناسب باشه هر چند اسم اصلیش هست Park Hotel و در آلمان و اتریش در دسترسه. از روی این نقشه‌ها می‌تونید پیداشون کنید. ویژگی‌های اتاقک‌های این هتل به گفته سایتش از این قراره:

اتاق شما دنجه. یک محیط گرد که براتون حداکثر راحتی رو در حداقل فضا فراهم می‌کنه. طراحی خاص تشک راحتی دلچسبی رو ایجاد می‌کنه و در شکاف کنار بسترتون می‌تونید بالش‌ها و پتوها و روتختی‌های تازه‌ای رو پیدا کنید که خواب شما رو در شب‌های سرد تابستان لذتبخش می‌کنه. چمدان‌هاتون رو می‌تونید در انباری کوچک و زیر تخت جا بدید. برق ۲۲۰ ولت برای شارژ دوربین و لپ‌تاپتون در دسترسه . لوازم بهداشتی شخصی رو اما دیگه خودتون باید با خودتون بیارید.

 

در قلب فرانکفورت با لهجه جواد خیابانی

تیتر خوبیه برای این که این پست رو بخونید. البته می‌تونستم به جای جواد خیابانی بگم عادل فردوسی‌پور که لایک‌خورم بیشتر هم بشه. به هر حال حالا که داری این پست رو می‌خونی تا تهش برو دیگه. اومدی تا اینجا حیفه ادامه ندی.
خب جریان گرفتن این یکی ویزای شینگنم این طوری شروع شد که سفارت آلمان زودتر از سفارت‌های کشورهای اروپایی دیگه بهم وقت داد. اقدام کردم و البته سه ماه بیشتر بهم ویزا نداد. باز صد رحمت به فرانسه که دفعه پیش شش ماهه ویزا داده بود. به هر حال برای این که ویزا بگیری باید هم بلیت رفت و برگشت به یکی از نقاط اون کشور رو داشته باشی و هم جایی رو برای اقامت رزرو کرده باشی. من هم زد به سرم که این بار برم یه شهری که اصلاً هیچ اطلاعی ازش ندارم. با یه کوله‌پشتی سفر کنم و برم توی یه هاستل (ویکی‌پدیا می‌گه یعنی شبانه‌روزی) و توی یه اتاق شش‌تخته برم که ساکنانش دم به ساعت عوض می‌شن. ما ایرانی‌ها یه کم توی مسافرت سلطنتی سفر می‌کنیم. همیشه هتل اِن‌ستاره می‌خوایم بریم و با چند تا چمدون سفر می‌کنیم. البته نه همه اما بیشترمون. این بار خواستم یه کم شبیه جهانگردها سفر کنم. خلاصه در خدمتتون هستم در هاستلی در قلب فرانکفورت (با لهجه جواد خیابانی بخونید این جمله رو) و از اونجا دارم گزارش می‌کنم. در حالی که ملت رنگ و وارنگ در لابی هاستل مورد نظر نشستن و پایین پنجره لابی یه گروه محلی داره کنسرت زنده برگزار می‌کنه.
چیزهای جالبی که فعلاً دیدم وجود یک دختر گندمگون زیبای آلمانی در صندلی کناری پروازم که مثل برج زهرمار بود و اصلاً نمی‌شد درباره مدیریت جهان باهاش وارد مذاکره شد، تعداد قابل توجه افغان‌ها به طوری که کلی از در و دیوار فارسی تراوش می‌کرد و من ذوق می‌کردم، یک عدد آگهی فارسی یک وکیل ایرانی (یا شاید هم افغان) که توی مترو دیدم و دفتر ایران‌ایر که قبول دارم چیز هیجان‌انگیزی نیست اما تقریباً چسبیده به ساختمون هاستلمونه.
این چند روزی که اینجا هستم سعی می‌کنم چیزهای جالبی که می‌بینم رو بنویسم. توییت‌هام رو از اینجا می‌تونین دنبال کنین و عکس‌ها رو هم طبق معمول در توییت‌پیک.

last.fm برای کاربران غیرآمریکایی، بریتانیایی و آلمانی پولی شد

اگر کاربر Last.fm هستین باید بهتون بگم ممکنه مجبور بشین سر کیسه رو یه کم شل کنین.
لست اف ام یه سرویس رادیویی آنلاینه که بسیار پرطرفداره و کاربران زیادی داره. این طور که توی وبلاگ لست اف ام نوشته کاربرانی که خارج از بریتانیا، آمریکا و آلمان زندگی می‌کنن، به زودی باید ماهانه ۳ یورو (یعنی چیزی در حد ۴٫۵ دلار) در ماه بپردازن تا بتونن موسیقی رو به طور آنلاین گوش کنن.
البته ۳۰ قطعه موسیقی رایگان برای گوش کردن وجود خواهد داشت. جز این مورد بخش‌های دیگه لست اف ام از جمله اتفاقات موسیقی، زندگی‌نامه‌ها، نمودارها و ویدئوها همچنان رایگان خواهد بود.
از سال ۲۰۰۲ که این سایت پخش موسیقی رو آغاز کرده تمام سعی این سایت این بوده که موسیقی مناسب رو برای کاربرانش پیدا کنه و پیشنهاد بده و موسیقی هنرمندان رو به دیگران معرفی کنه. در حال حاضر ماهانه ۳۰ میلیون کاربر از این سایت استفاده می‌کنند که دو برابر کاربران پارساله. ۲۸۰ هزار برچسب و هنرمند در این سایت وجود دارن که به بسیاری از اونها پول پرداخت می‌شه و ۷ میلیون قطعه موسیقی موجود در این سایت، اون رو به یه ایستگاه رادیویی بسیار محبوب تبدیل کرده.