دستنوشتههای نیما اکبرپور
آیا نگرانی که ایمیلتان شنود شود؟ آیا می‌توان کاری کرد که ایمیلمان را امن‌تر کنیم؟
باز هم انیمیشن کوتاهی از مجموعه روبات ONO که در کوتاه‌ترین زمان این موضوع را توضیح می‌دهد. این ویدئو به فارسی زیرنویس شده است.
ONO را یک دانشمند دیوانه درست کرده بود اما در حقیقت او توسط گروهی در تاکتیکال تک Tactical Tech خلق شده است.
این گروه در توضیح این شخصیت انیمیشنی می‌نویسند: «هنگام نوشتن داستان برای انیمیشن‌ها، به دنبال شخصیتی بودیم که بتواند لایه‌های زیرین اطلاعات را ببیند و بتواند ابزارها و دستورالعمل‌های مختلف را کشف کند. داستان خلق شخصیت ابرقهرمان‌هایی که درگیر و دار آزمایش‌ها منحرف شده‌اند (مانند هالک شگفت‌انگیز، پسر جهمنی و شخصیت‌های دیگر)، یک پیشینیه شخصی به آنها اضافه می‌کند که انگیزه‌ای برای کارهای فعلی آن‌هاست».
ONO به عنوان یک روبات رصدکننده، کاوش‌گر و برنامه‌ریز طراحی شده. قرار است به دانشمند دیوانه‌ای که او را ساخته گزارش دهد. اما یک نقص موقت به معنای عدم کارآیی اوست و منجر به دور انداخته شدنش می‌شود. او با داشتن قابلیت‌های دست نخورده، تصمیم می‌گیرد که از توانایی‌های خود -در دیدن لایه‌های زیرین اطلاعات ابزارهای تکنیکی و تعاملی- به نفع دیگران استفاده کند. تصمیم می‌گیرد از توانایی‌هایی که برای اهداف بد ساخته شده بودند برای اعمال خوب و ارائه راهنمایی‌هایی به مردم استفاده کند.
ONO اینجاست تا به شما در استفاده امن و بی‌خطر از ابزارهای دیجیتال کمک کند.
از این به بعد ویدئوهایی از این روبات که یا به فارسی زیرنویس یا صداگذاری شده‌اند را می‌توانید اینجا مشاهده کنید. این شما و این ویدئوی نخست با موضوعی مهم: «چقدر ایمیل یاهو امن است؟»
این روزها اگر فارغ از تعصب نگاهی به فضای مجازی بیاندازیمٰ به راحتی به این نتیجه می‌رسیم که بخش بزرگی از تجارت آنلاین به دروغ با این واژه نامگذاری می‌شود. اصطلاحاتی که این روزها با واژه‌های دلفریب ایمیل مارکتینگ و کسب درآمد از راه اینترنت به خورد ما داده می‌شود توهم و دروغی بیش نیست بلکه مزاحمت‌هایی آنلاین است که تنها بار یک نام انگلیسی را برای آبرومندانه کردن کاری ناشایست به دوش می‌کشند. اصلاً معلوم نیست که چرا عده‌ای فکر می‌کنند بکارگیری واژگان معادل انگلیسی، کلاس کاری را بالا می‌برد.
این دسته از فعالان اینترنت را باید مزاحمانی دانست که هر روز چند بار زنگ خانه‌تان را می‌زنند و فرار می‌کنند. برایشان فرقی هم نمی‌کند که نیمه‌شب است یا صبح یا ظهر. اگر خوره وب هستید، حتماً صابون این دوستان به تنتان خورده است. کسانی که با چند برنامه و نرم‌افزار اینترنت را به دنیال ایمیل‌ها شخم می‌زنند و آنها را دسته‌بندی می‌کنند و به هرزنامه‌فرستان و آزمندان بازاریابی می‌فروشند.
اما بر خلاف تصور مقصران اصلی فروشندگان بسته‌های ایمیلی نیستند. تقصیر اصلی متوجه مشتریان این کالاست. این تجارت نامشروع هم از قانون همیشگی عرضه و تقاضا تبعیت می‌کند. تا مشتری نباشد فروشنده هم نیست.
این نوشته درباره ایمیل ملی ایران هست که این روزها هم تبلیغات زیادی درباره‌ش می‌شه هم به نظر میاد که با ایجاد مشکلات برای اتصال برای سرویس‌های چون جی‌میل و یاهو، سعی می‌شه تا کاربران اینترنت رو به سمت استفاده از ایمیل ملی سوق بدند.
این نوشته توضیح می‌ده که این سرویس در واقع یک سرویس Anonymous remailer محسوب می‌شه. البته برای یک نفر که حرفه‌ای باشه امکانش هست که با استفاده از کنترل هد ایمیل دریافتی، ایمیل جعلی رو تشخیص بده اما برای همه این ممکن نیست و به اشتباه می‌افتند.
نویسنده میهمان: آرمین
خب اول از همه همونطور که قبلا هم به کرات گفتم من ایمیل ملی رو دوست دارم! و حتی باعث افتخاره که آدرس ایمیلم «ات ایران . آی‌آر» هست. مشکل اینجاست که ای کاش بهتر اجرا می‌شد. ای کاش جوری بود که واقعا ترغیب می‌کرد که ازش استفاده کنیم. بگذریم٬ بحث الانم اینها نیست!
امروز به یه نکته خیلی جالب توی ایمیل ملی برخورد کردم. ایمیل ملی ات ایران٬ به شما این امکان رو می‌ده که از هر اسم و آدرس ایمیلی که دوست دارید ایمیل بفرستید و لزومی نداره که این ایمیل متعلق به خودتون باشه!
خب این یعنی چی؟ یعنی مثلاً من می‌تونم با آدرس ایمیل دوستم یا استادم یا هرکسی که بخوام برای هر کس دیگه ای ایمیل ارسال کنم بدون اینکه خودش متوجه بشه!
برای مثال عکس‌هایی که اینجا هست رو ببینید. توی عکس اول من در ایمیل ملی یه شناسه دلخواه اضافه کردم (بدون نیاز به هیچگونه تأیید)!
درس خواندن چندان کار دلچسبی نیست. حداصل برای من که هیچ‌وقت دلچسب نبوده. من در هیچ دوره‌ای از تحصیلم بچه درسخوانی نبودم. البته نمرات خوب کم نگرفتم. همان طور که نمره بد هم گرفتم. اما اگه دوست دارید که ترفندها و دروسی درباره اینترنت و امنیت و مسائل مربوط به اون رو یاد بگیرید، یکی از بهترین گزینه‌ها سایت درسنامه هست.
درسنامه، دوره‌های مختلفی برگزار می‌کنه البته از راه ایمیل. یعنی درس‌ها با ایمیل به دستتون خواهند رسید. اگه علاقمند هستید یا دوره‌های رایگان گزارش‌گری چندرسانه‌ای، وبلاگ‌نویسی، ویدئونگاری، امنیت در کامپیوتر و اینترنت و چیزهایی از این قبیل رو بگذرونید، یک ایمیل خالی برای سایت بفرستید. در واقع هر دوره یک ایمیل اختصاصی داره که باید به اون آدرس یک ایمیل خالی بفرستید. همین.
درسنامه یک سیستم خودآموزه که تمامی کارهاش به طور خودکار انجام می‌شه. خودآموز بودنش هم یعنی تمامی دوره‌هاش به صورتی طراحی شدن که کارآموزان با خوندن دوره‌ها پاسخ تمامی سؤالاتشون رو پیدا کنند. البته بعضی از دوره‌ها پیش‌نیاز دارند یعنی باید دوره‌های قبلیشون رو بگدرونید و در آزمونش هم موفق باشید.
این سایت یک کانال ویدئویی هم داره که روی یوتیوب از اینجا در دسترسه. برای دریافت اطلاعات بیشتر این صفحه رو ببینید و برای دریافت چگونگی ثبت‌نام این ویدئو رو ببینید
همون طور که در اخبار شنیدید، امروز کنفرانسی توسط فیس‌بوک برگزار شد که در اون توضیحاتی درباره سرویس تازه فیس‌بوک یعنی ایمیلش، گفته شد.
خلاصه ماجرا اینه که فیس‌بوک در حال حاضر نیم میلیارد عضو داره، در حالی که ۳۵۰ میلیون نفر از اونها روزانه ۴ میلیارد پیام رد و بدل می کنن. یعنی بیش از نیم از این کاربرها از فیس‌بوک برای ارسال مسیج دارن بهره می‌برن. طبیعیه که فیس‌بوک به فکر ایجاد سرویس ایمیل بیفته. این تعداد وقتی بیشتر قابل لمس می‌شه که بدونین جی‌میل در حال حاضر ۱۹۳٫۳ میلیون کاربر، هات‌میل و ویندوز لایو ۳۶۱٫۷ میلیون کاربر و یاهومیل ۲۷۳٫۱ میلیون کاربر داره. طبیعیه این شرکت‌ها احساس خطر بیشتری کنن.
این که این سرویس چه ویژگی‌هایی داره رو به زودی وبلاگ‌های دیگه درباره‌ش خواهند نوشت. من توصیه می‌کنم این ویدئو رو ببینین تا جریان دستتون بیاد.
اما بریم سراغ پاسخ پرسش اصلی. چطور می‌تونم شناسه ایمیل فیس‌بوک داشته باشم؟ اینجا کلیک کنین. در داخل صفحه روی دکمه سبز رنگ پایین کلیک کنین تا در اولین فرصت دعوتنامه براتون بفرستن.
پ.ن: خب از قرار معلوم دکمه سبز رنگ رو برداشتن. فکر می‌کنم ظرفیت فعلیشون پر شده. به هر حال من اپلای کردم و الان برای من این پیام دیده می‌شه: You will receive an invitation soon
چند روز پیش رفتم سراغ یه کیوسک توی محله ناتینگ‌هیل لندن که پیش از این بی‌تفاوت از کنارش رد می‌شدم. در واقع یه دستگاهی شبیه به عابربانک اما با نمایشگر لمسی.
یه کم که باهاش ور رفتم دیدم که به اینترنت وصله و می‌شه مثلاً با استفاده از یاهو، جست‌وجو کرد و ایمیل فرستاد و یک سری کارهای دیگه مثل نقشه و اوضاع آب و هوا رو از توش پیدا کرد. بعد هم متوجه شدم این کیوسک‌ها با اسم آی‌پلاس جاهای دیگه‌ای هم مثل موزه تیت‌مدرن پیدا می‌شن.
اما نکته‌ای که برام جالب بود، بخش ارسال ایمیل این دستگاه بود. در واقع یک فرم بود که چند بخش داشت: فیلدهای از (From)، به (To)، موضوع نامه و یک جا هم برای نوشتن متن نامه. خب قسمت بانمک ماجرا این بود که من توی بخش فرستنده می‌تونستم هر ایمیلی که دلم می‌خواد رو بنویسم. با این کار می‌شد مثلاً از طرف باراک اوباما به احمدی‌نژاد ایمیل فرستاد!
در واقع سرویس‌های ارسال ایمیل ناشناس یا Anonymous Email Sender رو اینترنت کم نیستن. می‌شه با استفاده از این سایت‌ها، همین کار رو انجام داد. اما به هر حال با دریافت نامه و چک کردن بخش هِد می‌شه فهمید که این نامه واقعاً از طرف باراک فرستاده شده یا نه و البته فرستنده واقعی هم در مواقع اورژانس و ضروری قابل یافتنه. ولی این که یه همچین چیزی رو بذارن تو خیابون که هر کی به هر کی بتونه ایمیل بفرسته، کلاً به نظر من یه جور باگ فناورانه خنده‌داره و برای کاربران معمولی اینترنت که نمی‌دونن می‌شه یه ایمیل دروغی این چنین فرستاد، می‌تونه باعث دردسر باشه.
جریان حذف نام ایران از فهرست کشورها در هنگام ثبت‌نام ایمیل یاهو را حتماً تا حالا شنیدید. به طور خلاصه جریان از این قرار هست که وقتی برای ثبت‌نام در یاهو می‌خواهید نام کشورتان را انتخاب کنید، اثری از ایران در لیست نیست و تقریباً چند ماه است که در دنباله مسائل سیاسی، این مسأله هم دستخوش تغییر شده است. بر و بچه‌های ایرانی و در رأس آنها کورش ضیابری هم بمب گوگلی Hello Yahoo را راه‌اندازی کردند تا موتورهای جست‌وجو و افکار عمومی را تحت تأثیر قرار دهند. حالا اگر شما هم در فعال کردن این بمب همکاری کردید، به قول معروف دمتان گرم.
اما چیزی که می‌خوام اینجا بگویم، ترفندی است برای پیچاندن یا دور زدن جناب یاهو. در کل می‌خواهیم کاری کنیم که بتوانیم باز هم ایران را به عنوان کشورمان انتخاب کنیم. راستش وقت باز کردن ایمیل یاهو برای یکی از دوستان یک لحظه به سرم زد که شاید دوستان یاهویی‌مان این‌قدر خنگ باشند که ایران را فقط از صفحه ثبت‌نام پاک کرده باشند. این بود که بعد از رجیستر کردن ایمیل جدید با یک کشور اجنبی، به صفحه Account info رفتم و در بخش Address/Contact Information دیدم نام ایران هنوز وجود دارد، بنابراین انتخابش کردم. این روش را به نام !۲C2Y نامگذاری می‌کنم. اگه گفتین چرا؟
