این هشتگ یعنی چه؟

خیلی وقت‌ها هشتگ یا برچسب‌هایی رو توی توییتر می‌بینیم که معناشون رو متوجه نمی‌شیم. یکی از وب‌سایت‌های خوبی که یک جورهایی واژه‌نامه هش‌تگه، سایت tagdef هست.

این سایت به طور خودکار برچسب‌های روز رو فهرست می‌کنه و ملت می‌تونن معنای این اصطلاحات رو برای باقی مردم بنویسند. اگه در بقیه با معانی نوشته‌شده موافق باشند، می‌تونن امتیاز مثبت بهش بدن و اگه مخالف باشند، امتیاز منفی.

هشتگ‌های مربوط به هشتگی که دنبال معناش هستید هم زیرش نوشته می‌شه تا بتونید معناش رو بیشتر درک کنید.

توضیح بیشتری هم نمیشه درباره این سایت داد. همینی که هست! واقعاً چرا باید به این مطلب آب ببندم؟

 

ترندز مپ؛ توییت‌های تازه روی نقشه

به نظر میاد که خبرنگار شهروندی همه جای دنیا رو برداشته و خیلی از ما اخبار رو از روی شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنیم. کافیه یه گوشه دنیا یه اتفاقی بیفته و ما به دنبال ساکنان اون بخش از دنیا بگردیم و توییت‌هاشون رو دنیال کنیم تا بتونیم از نزدیک جریان رو پیگیری کنیم.

من معمولاً برای برنامه نوبت شما، دنبال اخبار تازه‌ای می‌گردم که توسط شهروندان توییت شده. یک راهش اینه که هش‌تگ‌ها رو دنبال کنم. اما با این کار ممکنه خیلی از تصاویر و توییت‌ها رو از دست بدم چون گاهی چنان سرعت به‌روز شدن یک تگ زیاده که خیلی‌هاش از نظر دور می‌مونه. گاهی یکی از یک جای دیگه دنیا با همون هش‌تگ توییت می‌کنه و طبیعتاً درجه اهمیت توییتی که در محل باشه بسیار بیشتر از توییتی هست که از یه جای دیگه با همون تگ میاد.

حتماً خبر دارید که این روزها لندن و تعدادی دیگه از شهرهای انگلستان گرفتار درگیری‌های خیابانی جوانان معترض و شورش‌های خیابانیه. حداقل یک موردش رو از نزدیک شاهد بودم و این دو ویدئو رو گرفتم: ویدئوی یک، ویدئوی دو

اما چطور می‌شه توییت‌ها، ویدئوها و عکس‌هایی از محل رو دید؟ برای این که سرعت کار بالا بره، ابزارهای زیادی هست. سایت‌ها و اپلیکیشن‌های متعددی با کارایی‌های مختلف عرضه شده اما ترندز مپ Trends Map یه چیز دیگه‌ست. شما کافیه محل مورد نظر رو در جعبه جست‌وجو وارد کنید تا روی نقشه اون محل برید و برچسب‌ها رو ببینید. با کلیک روی هر برچسب می‌تونید جزئیات بیشتری رو ببینید.

ادامه

وقتی یک خواننده توییت‌های خواننده‌ای دیگر را آهنگ می‌کند

جاش گروبن یک خواننده، ترانه‌سرا، پیانیست، درامر و بازیگر آمریکایی متولد لس‌آنجلسه که صدای واقعاً بمی داره. اولین بار به طور اتفاقی صداش رو از مجموعه‌ای که پنج سال پیش از روی اینترنت دانلود می‌کردم، شنیدم. راستش تا همین چند وقت پیش اصلاً نمی‌دونستم که تا این حد معروفه. سبکی که جاش توی آهنگ‌هاش دنبال می‌کنه یه بازه از موسیقی کلاسیک تا پاپ رو در بر می‌گیره. شاید شما هم صداش رو در تیتراژ پایانی فیلم تروآ شنیده باشید. این رو داشته باشید تا برم سراغ یک نفر دیگه.
کانیه وست یکی از معروف‌ترین رپرهای دنیاست. البته باز هم اعتراف می‌کنم که از کارهای این بابا چیزی نشنیدم.
همه اینها رو گفتم تا برم سراغ این خبر. آلبوم شیرینکاری جدید جاش، چیزی نیست جز آوازی که بر توییت‌های کانیه خونده. یعنی توییت‌های این بابا رو برداشته و روشون آهنگ گذاشته و خونده. حاصل کار هم طبیعتاً اون‌قدر کمدی شده که این ویدئو که گوشه‌ای از این آهنگ‌ها رو نشون می‌ده بیشتر از دو میلیون بازدیدکننده در طول دو هفته پیدا کنه.

کنسرت زنده U2 روی یوتیوب

You Too Can Watch U2 On YouTube, Liveدیشب برای اولین بار یک کنسرت به طور زنده برای میلیون‌ها کاربر اینترنتی پخش شد. گروه یو ۲ که معرف حضورتون هست. اخیراً هر جا که کنسرت می‌ذارن، نیم‌نگاهی هم به سبزهای ایران دارن (ویدئو). دیشب به طور زنده روی یوتیوب کنسرتی اجرا شد که یکی از اولین‌های اجرای آنلاین و نخستین کنسرت زنده روی یوتیوب بود (یک ساعت و ۲۶ دقیقه از این ویدئو به جلو برین تا به لحظه مربوط به حمایت از جنبش سبز برسین).
یو ۲ بیش از ۳۰ سال هست که مردم رو شگفت‌زده می‌کنه. چندی پیش هم یک کنسرت رایگان و زنده روی پشت‌‌بوم یکی از ساختمون‌های بی‌بی‌سی اجرا کرد که خوشبختانه تونستم از نزدیک ببینمش و البته به طور زنده از تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی هم پخش شد (ویدئو). کنسرت دیشب که در پاسادانای کالیفرنیا اجرا شد رو حدود ۱۶ کشور می‌تونستن به طور آنلاین ببینن: استرالیا، برزیل، کانادا، فرانسه، هند، ایرلند، اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، مکزیک، هلند، نیوزیلند، کره جنوبی، اسپانیا، بریتانیا و ایالات متحده. سایر کشورها نمی‌تونستن اون رو به طور زنده ببینن. این کنسرت ساعت ۲۰:۳۰ به وقت PT پخش شد.
در حین پخش کنسرت، زیر پلیر صفحه، یک ویجت توییتر هم قرار گرفت تا توییت‌هایی رو که به این صورت برچسب می‌خورن، نشون بده:

اگه احیاناً کنسرت رو از دست دادین، می‌تونین امروز اون رو روی صفحه یو ۲ ببینین.
پیش از این سخنرانی زنده باراک اوباما رو هم روی یوتیوب دیدیم و همان موقعی مطلبی در این باره نوشتم.

ادامه

به بهانه آگهی فارسی سخنرانی زنده اوباما در یوتیوب

یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی که بعد از رئیس‌جمهوری شدن باراک اوباما صورت گرفته، تحول و جهش دولت الکترونیک در ایالات متحده آمریکاست. درباره این مسأله مقالات و مطالب زیادی هم نوشته شده. اما امروز کانال رسمی کاخ سفید در سایت یوتیوب، ویدئویی رو منتشر کرد درباره مسلمانان آمریکایی. البته نه به اون مفهومی که در ایران از اسلام آمریکایی رایجه. منظور مسلمان‌هایی که ملیت آمریکایی دارن.
نکته جالب برای من در این کانال این بود که این ویدئوها با زیرنویس‌های مختلفی منتشر شدن که یکی از اونها فارسیه. به عبارت دیگه شما می‌تونین این ویدئو رو با زیرنویس فارسی هم ببینین.
YouTube - The Whitehouse's Channel
نکته جالب دیگه اینه که امروز با ورود به سایت یوتیوب با یک آگهی متنی در بالای صفحه مواجه می‌شدین که درباره سخنرانی پرزیدنت اوباما در قاهره بود. این سخنرانی به طور زنده در کانال کاخ سفید در یوتیوب پخش شد و البته نکته جالب اینه که این آگهی متنی در ایران به فارسی دیده می‌شد.
همه اینها نشون‌دهنده اینه که در سیاست اوباما و تیمش، علاوه بر برنامه‌ریزی برای گفت‌وگوی مستقیم با دولتمردان ایران، توجه ویژه‌ای هست برای گفت‌وگوی مستقیم و بی‌واسطه با مردم و به خصوص کاربران رسانه‌های آزادتری مثل اینترنت.
حذف واسطه‌ها و رسانه‌هایی مثل رادیو و تلویزیون و مطبوعات که از لحاظ ماهوی یک‌طرفه هستن و توانایی تعامل رو ندارن و به اصطلاح اینتراکتیو نیستن، یکی از روش‌های جدیدیه که تنها از دست سیاستمداران جوان‌تر و البته به‌روزتر و طرفدار فناوری‌های نو برمیاد. کاری که باراک اوباما داره انجامش می‌ده در ادامه همون کاریه که هشت سال پیش و در انتخابات ریاست‌جمهوری سه دوره پیش ایالات متحده آمریکا آغاز شده و در حال حاضر به اوج خودش رسیده.
انتخابات فعلی ریاست جمهوری ایران، هم تقریباً جوی مشابه ۹ سال پیش آمریکا داره. شاید فاصله ما با فناوری روز دنیا یا بهتر بگم فرهنگ فناوری رو بشه همین هشت-نه سال یا با کمی اغراق یک دهه دونست. این فرهنگ باید زودتر توی ایران جا بیفته و تندتر به پیش بره تا شکاف بین مردم و دولتمردان کمتر بشه. کاری که با وبلاگ‌نویسی آقای ابطحی شروع شده و فعلاً رسیده به توییت کردن آقای کرباسچی.

 

ادامه

کنسرت کیوسک و کنسرت یو تو

خب سپاسگزار همه این رفقای گلم که واقعاً از را دور و نزدیک و با تلفن و ایمیل و کامنت و هر راهی که بود، تولدم رو بهم تبریک گفتن. مخلصیم…
اما این چند روزی که ننوشتم دو تا کنسرت درست و حسابی رو دیدم. یکیش کنسرت گروه کیوسک بود. کنسرت کیوسک توی سالن بوش هال اجرا شد و تقریباً یه مدلی بود که می‌تونستی همه جای سالن بچرخی و از دور و نزدیک سن عکس بگیری. من هم این روزها دارم یه جور توییت با عکس انجام می‌دم. با موبایلم عکس می‌گیرم و بلافاصله آپلودش می‌کنم توی فرندفید یا توییتر. درباره فرندفید که امکان آپلود مستقیم عکس وجود داره. برای توییتر هم از توییت‌پیک استفاده می‌کنم. به هر حال کنسرت بسیار خوبی بود و لذتبخش.
اما پریروز که داشتم با عادل برای ناهار می‌رفتم، توی حیاط تی‌وی سنتر چند نفر از کنارمون رد شدن. طرف یه نگاهی به من انداخت و منم همچین یه نگاه عاقل اندر سفیه بهش انداختم و تو دلم گفتم این با این عینکش چقدر جلفه. بعد عادل که داشت باهام می‌اومد یهو هنگ کرد و وایساد با دهن باز. گفتم چته؟ گفت این بونو بود. همون خواننده یو تو. بعدش من فهمیدم که نفهمیدم!
به هر حال دیروز عصر سمت ساختمون براودکستیگ هاوس بی‌بی‌سی چنان جمعیتی اومده بود که راه‌بندون شد حسابی. مردم اومده بودن تا کنسرت یو تو رو تماشا کنن که از بالای ساختمون بی‌بی‌سی اجرا می‌شد. به مناسبت انتشار آلبوم جدید U 2 بعد از پنج سال، سه تا آهنگ از پشت‌بوم برگزار شد (لینک ویدئو). شانسی که من داشتم این بود که لازم نبود از پایین کنسرت رو ببینم. بلکه از ساختمون بغلی بی‌بی‌سی و همسطح با گروه نگاهش کردم. اون‌قدر این صنم جیغ کشید که خلاصه بونو برگشت سمت پنجره ما و وسط آهنگ گفت بی‌بی‌سی. ما هم بای بای کردیم و از این لوس‌بازی‌ها. احتمالاً از تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی هم دیده باشید کنسرت رو. این هم صفحه اختصاصی یو تو در سایت بی‌بی‌سی برای اونهایی که ندیدن.
فعلاً همین.