تبدیل خواننده روزنامه به بیینده سایت

شاید تصور کنید کسی که یک روزنامه کاغذی را در دست می‌گیرد، دیگر نیازی ندارد که به وب‌سایت آن روزنامه سری بزند در حالی که این تصور شاید درست نباشد.
افزایش شمارگان یک روزنامه اتفاق دلچسبی برای گردانندگانش است اما به‌‌ همان نسبت هم هزینه‌های چاپ و پخش را بالا می‌برد در حالی که افزایش بازدید از نسخه آنلاین یک روزنامه حداکثر هزینه پهنای باند و سروری قوی‌تر را بر دوش گردانندگانش تحمیل خواهد کرد.
در عین حال نسخه آنلاین یک روزنامه امکانات و قدرت مانور بیشتری به مدیرانش می‌دهد. امکان پیوند به سایت‌های دیگر یا نوشته‌ها و مقالات پیشین روزنامه برای اخبار تکمیلی و پیشینه خبری و تصاویر بیشتر و احیاناً ویدئو، تنها گوشه‌ای از این توانایی‌ها و کاربردهای اضافه است.

به این طریق هر خبر پس از گذشت تاریخ مصرفش ارزش افزوده‌ای به جهت بایگانی شدن و در دسترس قرار گرفتنش برای همیشه خواهد داشت. صفحاتی که دقیقاً به همین علت پتانسیل انتشار آگهی‌ها و درآمدزایی تا ابد را با خود به همراه خواهند داشت.

ادامه

می‌تونی حلش کنی؟

قبلاً درباره QR code نوشته بودم. اگه دنبال اطلاعات بیشتر هستید، یه نگاهی به این نوشته من با عنوان نشانه‌های بندانگشتی بندازید تا بریم سراغ قصه اصلی.
یک جور رمزمیله‌ی ماتریسی که می‌شه اونها رو با پوینده‌ها‌ی QR، تلفن همراه دوربی‌ندار و تلفن هوشمند خوند. تلفن هوشمند یا ابزارهای مشابه داده‌های پنهان در این رمز مربعی رو رمزگشاایی می‌کنن. این داده می‌تونه نوشته، نشانی وب، شماره تلفن، یا هر داده دیگری باشه.

با استفاده از همین موضوع ایده‌های جالبی رو می‌شه پیاده کرد. مثلاً می‌شه تی‌شرت با یه کد کیو آر درست کرد یا کارهای دیگه که اگه روی اینترنت بگردید انواعش رو پیدا می‌کنید.

یکی از این ایده‌ها اما کمپینی هست با عنوان Can You Solve This یا می‌تونی [این معما رو] حلش کنی؟

افرادی که این کمپین رو راه‌اندازی کردند، این پرسش رو همراه با یه رمز کیو آر منتشر می‌کنند. مردم کنجکاو هم که می‌خوان این معما رو حل کنند، موبایلشون رو به سوی این رمز می‌گیرند و گوشی همراهشون اونها رو به این سایت هدایت می‌کنه. این یک سایت چندزبانه هست که اگه زبان فارسی رو انتخاب کنید، این پیام روی صفحه نمایش داده می‌شه:

ادامه

رزومه سخنگو

چند روز پیش بود که درباره کیو آر QR نوشتم. کدهایی که حاوی اطلاعات تکمیلی درباره هر چیز هستند و با یک کیو آر خوان می‌تونید بخونیدش و مثلاً به یک وب‌سایت وصل شید که اطلاعات بیشتری رو ارائه می‌ده.

حالا فردی به نام ویکتور پتی از کیو آر برای درست کردن یک رزومه سخنگو استفاده کرده. کافیه تا پالیکیشن آیفون کیو آر خوان رو جلوی کد بگیریم تا یک ویدئو اجرا بشه. اگه گوشی آیفون رو دقیقاً روی جایی از تصویر ویکتور بذارید که جای دهنشه، ویدئو تصویر رو تکمیل می‌کنه و ویکتور رزومه خودش رو می‌خونه. ویدئوی زیر رو ببینید تا متوجه بشید.

 

نشانی‌های بندانگشتی

بارکُد یا رمزینه یا خط‌نماد رو احتمالاً دیگه همه تون می‌شناسید. ویکی‌پدیا بارکد رو این طور تعریف می‌کنه:

یک دسته نقطه، یک دسته دایره هم مرکز و یا به صورت مخفی شده در تصاویر نیز ظاهر شوند. بارکدها توسط یک پویشگر نوری که دستگاه بارکدخوان نامیده می‌شود بازخوانی می‌شوند و اگر در تصاویر مخفی شده باشند توسط نرم‌افزار خاصی از آن بیرون کشیده می‌شوند. بارکدها به صورت گسترده‌ای در پیاده‌سازی سیستم‌های جمع‌آوری خودکار اطلاعات شناسه‌ها که سرعت و دقت ورود اطلاعات را بالا می‌برند کاربرد دارند.

اما این روزها در روزنامه‌های این‌ور آب کم و بیش نمادهای مربعی‌شکل دیگه‌ای دیده می‌شن که نقاط پیکسلی سیاه و سفید دارن. این مربع‌ها چی هستن و به چه دردی می‌خورن؟

فرض کنید یک آگهی به اندازه کافی فضا برای توضیح خود نداشته باشه. فضای روزنامه‌های معروف برای نمایش آگهی خیلی گرون هستن. از طرفی خواننده ممکنه اطلاعات تماس مثل آدرس وب‌سایت و شماره تلفن رو یادش نمونه. این مربع‌ها دقیقاً همین جا هست که به کار میان.

به این مربع‌ها رمز کیو آر یا QR Code گفته می‌شه. با اپلیکیشن‌هایی که ویژه پیمایش کیو آر هست، می‌شه اونها رو اسکن کرد. اپلیکیشن اون رو می‌خونه و بلافاصله رمزش رو باز می‌کنه و مثلاً اگه حاوی نشانی وب‌سایت باشه، بلافاصله اون رو براتون باز می‌کنه. من اپلیکیشن QR Reader رو که رایگان هست روی موبایلم ریختم. می‌تونید از گوگل گاگل هم استفاده کنید. این رمز می‌شه که حاوی نشانی یک وب‌سایت باشه. یا این که حاوی شماره تلفن باشه. یا حتی اس‌ام‌اس و یک متن ساده.

اما چطور می‌شه یک رمز کیو آر ساخت؟ اصلاً سخت نیست. سایت‌هایی هستند که به طور آنلاین این کار رو براتون انجام می‌دن. برای مثال می‌تونید اینجا کلیک کنید. بر حسب نیازتون گزینه‌ها رو انتخاب و پر کنید. حالا تصویر کیو آر مورد نظر رو تحویل بگیرید. من کد سایتم رو همین طوری ساختم و گذاشتم این کنار.