من عاشق مرگ هستم!

زیگزاگ– سه میلیون بازدیدکننده یکتا برای نخستین ویدئوکلیپ یک گروه موسیقی، رکورد چشمگیری است. گروهی که تنها با تکیه بر اینترنت به مخاطبان جهانی دست یافته و آگهی‌دهندگان و شبکه‌های معروف تلویزیونی را مجذوب فلاش‌های ساده‌ای کرده است که ساخته خود اعضای گروه هستند.
این گروه که راه میانبر را برای رسیدن به شهرت و موفقیت، روی شبکه جهانی پیدا کرده است، Lodger نام دارد.
از زمانی که کلیپی به نام «پلکان درگاهی» یا Doorsteps را از اینترنت دانلود کردم چیزی نزدیک به دو سال و نیم می‌گذرد. [+] انیمیشن و موزیکی جذاب با ترانه‌ای عمیق که باعث شد به دنبال گروه سازنده‌اش اینترنت را زیر و رو کنم و سی‌دی آلبومش را با کمک یکی از دوستان کانادایی‌ام به دست آورم.
گروه راک «لاجر» در سال ۲۰۰۲ میلادی توسط «تیمو مریلا» (Teemu Merilä) بنیانگذاری شد. لاجرها خارج از فنلاند گروه ناشناخته‌ای محسوب می‌شدند اما توانستند با ویدئوموزیک‌های فلاش خود در اینترنت مکتب جدیدی را پایه‌گذاری کنند و مشهور شوند.
اندکی پس از آن شایعات زیادی پیرامون این گروه شکل گرفت که مشهورترینش علاقه آنها برای ترویج علنی سیگار و دشمنی و مخالفت شدید گروه با بسیج عمومی ضدسیگار بود. اما اهمیت این گروه فراتر از این جنجال‌های حاشیه‌ای است. «لاجر»های هلسینکی گروهی هستند که موسیقی خوب می‌سازند و ویدئوهایشان تا کنون برنده جوایز بسیاری شده است.

نقطه شروع
در نیمه پایانی سال ۲۰۰۲ خواننده و آهنگ‌سازی به نام «تیمو مریلا»، نام لاجر به معنای «مستأجر» یا «ساکن مسافرخانه» را برای گروهی برگزید که «جری ریکونن» نوازنده کی‌برد، «هانس هایها» نوازنده باس و ترانه‌سرا، «آنتی لاری» نوازنده درام و «ریچارد آندرسن» گیتاریست انگلیسی‌الاصل اعضای دیگر آن بودند. گروه در طول تابستان ۲۰۰۳ نسخه ابتدایی آهنگ Hi-Fi High Lights Down Low را با سرمایه خود ارائه کرد. اندک زمانی بعد «هایها» یک ویدئو موزیک را با فرمت فلاش برای آهنگ «پلکان درگاهی» منتشر کرد که شخصیت اصلی‌اش مردی بی‌عرضه بود که کاراکتری یک چشم داشت. این انیمیشن همان سال توانست برنده جایزه بهترین فلاش در «جشنواره انیمیشن بردفرود انگلستان» و «جشنواره ویدئوموزیک اولو» شود و پس از آن یکی از برجسته‌ترین فیلم‌هایی بود که با جشنواره فیلم‌های دیجتالی Resfest ۲۰۰۴ به بیش از ۳۵ شهر در سراسر دنیا سفر کرد. گروه «فیلم‌های تک‌چشمی» یا One-Eyed Films در واقع از همین نقطه بود که متوجه محبوبیت کلیپ‌هایش شد و علامت دزدان دریایی را با اسکلت مرد تک‌چشم به عنوان لوگوی خود برگزید. در سال ۲۰۰۴ آندرسن به بریتانیا برگشت و گیتاریست دیگری به نام «پانو ریکونن» جایگزین او شد. سپس اعضای گروه آلبوم Hi-Fi High را برای عرضه در فنلاند آماده کردند که یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های سال ۲۰۰۴ فنلاند شد.
«هایها» دومین محصول از سری «فیلم‌های تک‌چشمی» را با نام «من عاشق مرگ هستم» بر اساس آهنگی به همین نام ساخت که یکی از محبوب‌ترین آهنگ‌های آلبوم «پلکان درگاهی» بود. این انیمیشن هم توانست موفقیت نمونه قبلی خود را تکرار کرده و در جشنواره‌های مختلف تحسین شود به طوری که تنها در یک دوره سه ماهه دو میلیون بازدیدکننده یکتا از سراسر دنیا آن را در سایت رسمی گروه مشاهده کردند. در سال ۲۰۰۵ لاجر دو محصول دیگر از «فیلم‌های تک‌چشمی» را به شکل آگهی در اینترنت منتشر کرد: «خدا دنیای غرب را نپذیرفته است» و «ماشین آب‌نبات ۲۴ ساعته». در سپتامبر همان سال نسخه تازه‌ای از Hi-Fi High Lights Down Low برای فروش عرضه شد که تفاوت‌‌هایی با نسخه سال ۲۰۰۴ داشت و شامل بخش‌هایی از ماشین آب‌نبات ۲۴ ساعته هم می‌شد. همزمان با این کار ،لاجر در حال پیش‌نویس آلبوم دوم خود به نام «چقدر مبتذل» یا How Vulgar بود.
هیچ در هیچ
ترانه‌های لاجر اغلب بدبینانه و پوچ‌گرا هستند. عقایدشان در آهنگ‌هایی چون «من عاشق مرگ هستم» با موشکافی در جزئیات زندگی طبقه متوسط نمود می‌یابد و آهنگ «خدا دنیای غرب را نپذیرفته است» که موسیقی‌اش شبیه به آوازهای کلیسایی است، «بی‌مایگی» جامعه غرب را از نگاه این گروه، «رسوا» می‌کند. آنها از نمایش آشکار اعتیاد در ویدئوموزیک‌هایشان ابایی ندارند. سیگار کشیدن، مشروب نوشیدن، سکس، خودارضایی، تجاوز و مرگ از ویژگی‌های بارز این ویدئوموزیک‌ها است.
البته گروه‌های موسیقی زیادی در دنیا هستند که سبکی مشابه با لاجر دارند اما چیزی که لاجر را از آنها متمایز می‌کند، شهرتی است که از طریق کلیپ‌های انیمیشن و اینترنت برای خود دست و پا کرده‌اند. کلیپ‌هایی که باعث برجسته‌سازی آهنگ‌هایشان می‌شود. موزیک‌ها و ویدئوهای این گروه تاکنون بارها در شبکه‌های مختلف تلویزیونی مانند MTV و + Channel به نمایش در آمده‌اند.
اگر شما آلبوم آهنگ‌های این گروه را داشته باشید و در ماشینتان به آن گوش دهید، پس از مشاهده انیمیشن‌های این گروه متوجه می‌شوید که پیشتر، نصف لذت این آهنگ‌ها را درک نکرده بودید؛ لذتی که تنها هنگام تماشای این انیمیشن‌های ساده اما تاثیرگذار کامل می‌شود.
بخت و اقبال
سایت رسمی گروه لاجر در طول این سال‌ها تغییرات زیادی کرده است و نسخه کنونی این سایت قبل از ورود شما را ناگزیر می کند که درگیر یک بازی شوید و کمی هم به بخت و اقبال خود اتکا کنید. ماشین جک پاتی که روی صفحه ورودی سایت است، تنها زمانی به شما اجازه می‌دهد که به بخش‌های مختلف سایت بروید که هر سه ردیف شکل‌های دستگاه، روی خانه‌های یکسانی قرار بگیرد. هر کدام از این شکل‌ها، نشانه یکی از بخش‌های سایت است و اگر قصد دارید خبرهای گروه را بخوانید، ویدئوها را ببینید یا به موسیقی‌شان گوش دهید، باید آنقدر بازی را ادامه دهید تا علامت مورد نظرتان در سه ردیف تکرار شود. شانسی که درونمایه بیشتر ترانه‌های گروه لاجر است، اینجا در صفحه ورودی سایت به شکل یک بازی، پیش روی شما قرار می‌گیرد.